သားသမီးကိုထိခိုက္ႏိုင္ေသာ မိဘမ်ား၏ အမူအက်င့္မ်ား

ကေလးဆိုတာ အတုျမင္အတတ္သင္ၾကပါတယ္။ မိဘကို အထင္ႀကီးေလ့ရိွပါတယ္။ မိဘေျပာသမ်ွ ျပဳသမ်ွ မွန္တယ္လို႔ ယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ ဥပမာ ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္တဲ့ ကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပထမဆံုးအႀကိမ္ ခိုးေသာက္တဲ့ေဆးလိပ္ဟာ အေဖေဆးလိပ္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ေအာက္ေဖၚ ျပပါအက်င့္မ်ားဟာ ကေလးကိုလြမ္းမိုး ထိခုိက္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ က်ေနာ္အပါအ၀င္ မိဘမ်ား ဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

၁။ စိတ္မရွည္ျခင္း
မိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အလုပ္အတြက္ စီးပြားေရးအတြက္ ရုန္းကန္လုပ္ရွားေနၾကရပါတယ္။ အလုပ္ဒဏ္ပိေနတဲ့ၾကားထဲ၊ စိတ္ဖိအားမ်ားေနတဲ့ ၾကားထဲက အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ကေလးက ေမ်ာက္ရံူးေလာက္ေအာင္ ေဆာ့ကစားၿပီး ငိုတဲ့ကေလးက အသံၿပဲႀကီးနဲ႔ ငိုေနတာေတြ႔ရင္ စိတ္မရွည္တတ္ေတာ့ပါဘူး၊ စိတ္မရွည္ေတာ္ ေအာ္ေငါက္မိတယ္။ တခါတေလ လက္ပါသြားတယ္။ အဲဒီေအာ္ေငါက္ လက္ပါတဲ့ အက်င့္က ကေလးကို ကူးသြားတတ္ပါတယ္။ ကေလးေတြလည္း အခ်င္းခ်င္း ေအာ္ေငါက္သြားတတ္ၿပီး လက္ပါကုန္ၾကေတာ့တယ္။
၂။ မေရွာင္က်ဥ္ျခင္း
အိမ္ေထာင္သက္ၾကာလာတာနဲ႔ အမ်ွ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အသစ္အဆန္းစိတ္ ေတြ ကုန္ခမ္းလာပါတယ္။တခါတေလ အေသးအမႊား ကိစၥကေလးေတြက အစ စကားမ်ားလာတတ္ပါတယ္။ သားသမီးေရွ႔ မေရွာင္ ရန္ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ရန္ျဖစ္လိုက္၊ ျပန္တည့္လိုက္နဲ႔ သံတရာ လည္ေနတတ္ပါတယ္။ မိဘေတြ ရန္ျဖစ္တယ္၊ အျငင္းပြားတယ္ဆိုတာ ကေလးရဲ႔ စိတ္ကို အရမ္းထိခုိက္ပါတယ္။ ၾကာေတာ့ ကေလးေတြဟာ အိမ္မျပန္ခ်င္တဲ့ အထိျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အိမ္မျပန္ပဲ အျပင္မွာ ေ၀ေလေလ ရိုက္ေနရင္ ကေလးပ်က္စီးလြယ္ပါတယ္။
၃။ သေဘာထား ႀကီးလြန္းျခင္း
မိဘမ်ားဟာ အလုပ္ကို ေန႔မအား ညမအား ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္တယ္။ ဟိုဟာလည္း မစားရက္၊ ဒီဟာလည္း မ၀ယ္ရက္နဲ႔ အစြမ္းကုန္ ေခြ်တာတယ္။ ကိုယ့္ကေလးေတြ အေပၚက်ေတာ့ ေတာင္းသမ်ွ လိုက္ေလ်ာတယ္။ လိုခ်င္တာအားလံုး ၀ယ္ေပးတယ္။ ဒီလိုအခ်စ္လြန္ကဲမူေတြေၾကာင့္ အခ်ိိန္ၾကာလာေတာ့ သားသမီးမ်ားဟာ ေတာင္းဆိုျခင္းကိုသာ အားသန္ၿပီး တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့စိတ္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတတ္ပါတယ္။ ပညာရွင္တို႔၏ အဆုိအရ သားသမီးမ်ား တကယ္မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းမ်ားက လႊဲရင္ က်န္တဲ့ ေတာင္းဆိုမူေတြကို ၃၀% ခန္႔လိုက္ေလ်ာရင္ကိုပဲ လံု ေလာက္ၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။
၄။ ဂရုမစိုက္ျခင္း
မိဘမ်ားက သားသမီးအေပၚ ပိုက္ဆံအကုန္ခံႏိုင္ရင္ တာ၀န္ေက်ၿပီလို႔ ယူဆတယ္။ လိုအပ္တယ္ဆိုရင္ က်ဴရွင္ဆရာမ ေခၚေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ့္အခ်ိန္နဲ႔ေတာင္ ကိုယ္မလံုေလာက္ဘူး။ သားသမီးကို အခ်ိန္ေပး ၊ ဂရုစိုက္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနတတ္ပါတယ္။ မိဘက ကေလးကို တကယ္ အဟုတ္အမွန္ ဂရုမစိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ၾကာလာတဲ့အခါ သားသမီးေတြကလည္း မိဘနဲ႔ စိတ္ခ်င္း ကင္းကြာလာတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ကို တစ္ခုခုေမးရင္ အင္းအင္းအဲအဲနဲ႔ မေျဖခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
၅။ အျပစ္မ၀န္ခံျခင္း
ငါတို႔က မိဘပဲ၊ ငါလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္လို႔ ရပါတယ္။ ဘာဆိုင္လို႔ အျပစ္၀န္ခံရမွာလဲ ၊ မိဘေက်းဇူးဆိုတာ ျမင္မုိလ္ေတာင္မက ႀကီးမားတယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးၾကတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့…ငါေျပာသလုိလုပ္၊ ငါလုပ္သလုိမလုပ္နဲ႔ စသည္ျဖင့္ ယူဆၾကတဲံ မိဘမ်ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရပါေသးတယ္။ မိဘက အမွားတစ္ခုခုလုပ္တယ္၊ ၀န္မခံဘူး၊ ကေလးလည္း ေနာင္ဘယ္အျပစ္၀န္ခံေတာ့မလဲ၊ ျပဳျပင္ျခင္းအစ ၀န္ခံျခင္းက စရတယ္ဆိုတာ မိဘမ်ား ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။
၆။ ၿငိဳျငင္ျခင္း
ဟိုဟာလည္း အလုိမက်ရင္ ၿငိဳျငင္လိုက္၊ ဒီကိစၥလည္း သေဘာမက်ရင္ ၿငိဳျငင္လိုက္နဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ အႏူတ္လကၡဏာ ေဆာင္တဲ့ အပ်က္သေဘာအျမင္မ်ား ေမႊးထုတ္သလို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးမ်ားကို အေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ မိဘမ်ား ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ မိဘကို အထင္ႀကီးပါတယ္။ မိဘေျပာတာ အားလံုးအမွန္လို႔ ယူဆတတ္ပါတယ္။ မိဘက ဘယ္ဆရာမ မေကာင္းဘူးလို႔ ကေလးေရွ႔မွာ ေျပာမိရင္ ကေလးက အဲဒီဆရာမကို အလိုလို အထင္ေသးသြားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီဆရာမ ဘယ္ေလာက္အသင္အျပေကာင္းေကာင္း မိဘလြမ္းမိုးမူနဲ႔ ကေလးဟာ ဆရာမသင္တဲ့သင္ခန္းစာကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပါဘူး၊ မိဘမ်ား အထူး ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။
ရ။ မုသားစကားေျပာျခင္း
မိဘမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ေသာမိဘမ်ား၊ ပြဲစားလုပ္တဲ့မိဘမ်ား အထူးဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။ စီးပြားေရးဆိုတာ အက်ဳိးအျမတ္ကို အေျခခံေတာ့ စကားကို ဟုိလွည့္ေျပာလိုက္၊ ဒီလွည့္ေျပာလိုက္နဲ႔ အျမတ္မ်ားမ်ား ရေအာင္ႀကိဳးစားရပါတယ္။ ကေလးေတြက မိဘကို အထင္ႀကီးေလေတာ့ အက်ဳိးအျမတ္ရ ခ်င္ရင္ စကားလိမ္ေျပာတယ္ဆိုတာ သဘာ၀ပဲလို႔ ထင္ျမင္သြားပါတယ္။ ၾကာေတာ့ စီးပြားေရးေၾကာင့္ ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္ ကေလး လိမ္ေျပာတတ္သြားပါေတာ့တယ္။ “လည္” တာကို ဥာဏ္ေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆသြားပါတယ္။
၈။ မိဘကို မရိုေသျခင္း
ကိုယ္က ကိုယ့္မိဘကို ရိုေသရင္ေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္က်ရင္လည္း ကိုယ့္သားသမီးကလည္း ကိုယ့္ကို ရိုေသၾကမွာပါ။
၉။ ဖရိုဖရဲ ဆန္လြန္းျခင္း
အသံုးျပဳၿပီး အသံုးအေဆာင္ကို သူ႔ေနရာကို ျပန္မထားတာမ်ဳိး၊ ၿပီးစလြယ္ေရွာက္ပစ္ထားတာမ်ဳိး၊ အျပင္မွာ လွလွပပ ျပင္ထားသေလာက္ အိပ္ခန္းက်ေတာ့ ရူတ္ပြေနတာမ်ဳိး။ ေသခ်ာပါတယ္။ သားသမီးမ်ားလည္း ေနာက္လိုက္လာမွာပါ။
၁၀။ ရွင္ၿပိဳင္လြန္းျခင္း
အျမင္အားျဖင့္ အလြန္ခင္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကတယ္။ တစ္ဖြဲ႔ထဲသားမ်ား ျဖစ္ၾကတယ္။ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြ၊ (သို႔) ေဆြမ်ဳိး အရင္းေခါက္ေခါက္ေတြျဖစ္ၾကတယ္။ စိတ္အတြင္းထဲမွာ ႀကိတ္ၿပီး ၿပိဳင္ဆိုင္လိုက္တာက်ေတာ့ ကမၻာစစ္ျဖစ္ေတာ့မဲ႔ အတိုင္းပဲ။ သားသမီး ရဲ႔ ပညာေရး အဆင့္ပါ ထပ္ၿပိဳင္ဆိုင္လိုက္ေတာ့ မိဘမ်က္နာရဖို႔ အတြက္ သားသမီးက အသံုးခ် ခံရသလိုျဖစ္သြားပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ နည္းနည္း ျဖစ္လို႔ အဆင့္က်သြားရင္ မိဘက ေအာ္ဟစ္ေငါက္ငမ္း ေတာ့တာပါပဲ။ စဥ္စားၾကည့္ပါ၊ ၿပိဳင္ဆိုင္တတ္တဲ့ မိဘမ်ား အဖို႔ မိသားစုေပ်ာ္ရႊင္မူ အစစ္အမွန္ကို ဘယ္လိုပိုင္ႏိုင္မလဲ။
Ref: Wechat