စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အခါ ဒီအားေဆး (၁၀)မ်ိဳးကို ေသာက္ျပီး ခရီးဆက္ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါေစ
(၁) သူတစ္ပါးေရွ႕မွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ သင္ဟာ လမ္းပိတ္သူမျဖစ္ေစဘဲ လမ္းျပေပးသူျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။
(၂) ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ အခ်ိန္ နဲ႔ ေနရာေပၚ မတည္ပါဘူး။
အားကိုးထိုက္သူျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနမွ သင္ရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္မွာ
ယံုၾကည္ထိုက္သူျဖစ္လာမွာပါ။ ထာ၀ရ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားမႈေပၚမွာပဲ
မူတည္ပါတယ္။
(၃) အရႈံးေတြနဲ႕ေတြ႕ခ်ိန္ စိတ္ညစ္ေနသလား ။
အဲဒီအရႈံးထဲက ရခဲ့တဲ့သင္ခန္းစာေတြဟာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္အတြက္ အျမတ္ေတြပါ။
ဘာကိုမွ စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔။ အခက္အခဲ ဆိုရင္ ရင္ေကာ့ျပီး ရင္ဆိုင္ပစ္လုိက္ပါ။
(၄) အတင္းေျပာ ကဲရဲ႕မွာကို ေၾကာက္ေနသလား။ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္လံုရင္ပဲ
ေက်နပ္စရာမို႔ သင့္လမ္းကို သင္ဆက္ေလွ်ာက္ပါ။ လမ္းမွာေဟာင္သမွ်
ေခြးတိုင္းကိုသာ ခဲနဲ႕ထုေနမယ္ဆိုရင္ သင္သြားခ်င္တဲ့ ခရီးရဲ႕ ပန္းတိုင္ကို
ေရာက္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
(၅) အဆိပ္ရွိတဲ့သတၱဝါ၊ ဦးခ်ိဳေထာင္တဲ့သတၱဝါ၊
ဆင္ျခင္မႈတရားနည္းပါးသူ ထိုသံုးမ်ိဳးကို ေတြ႕လွ်င္ ေဝးေဝးကေရွာင္ပါ။
ထိုသံုးမ်ိဳးက သင့္ကို ေသြးမ်က္ရည္က်ေစႏိုင္ပါတယ္။
(၆) ေလာဘၾကီးသူ၊ အယံုလြယ္သူ၊ အားနာတတ္သူ၊ သနားတတ္သူ မျဖစ္ေအာင္ သတိထားစဥ္းစားပါ။ ထိုသူမ်ားဟာ လူလိမ္အမ်ားဆံုးခံရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
(၇) ေနခ်င္သလိုမျဖစ္လို႔ ျဖစ္သလိုမေနလိုက္ပါနဲ႕။ ရခဲလွတဲ့ ဘဝတစ္ခုကို သင္ကိုယ္တိုင္မွ တန္ဖိုးမထားတတ္ရင္ လူျဖစ္ရႈံုးလိမ့္မယ္။
(၈) မိမိအလင္းေရာင္နဲ႕ မိမိဘဝကို ထြန္းလင္းေအာင္ၾကိဳးစားပါ။ ရယူလိုက္ရလို႔
ေပ်ာ္ရတာထက္ ေပးလိုက္ရလို႔ ေပ်ာ္တဲ့သူကသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအစစ္၊
ပိုင္ဆိုင္မႈအစစ္ျဖစ္တယ္။
(၉) မိမိရဲ႕ ေပ်ာ္ရြင္မႈက သူတစ္ပါးရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ မျဖစ္ပါေစနဲ႕။
မလုပ္သင့္မွန္းသိရက္နဲ႕ ခဏေပ်ာ္ဖို႔ကို ဦးစားေပးျပီး လုပ္လိုက္ရင္
ပိုစိတ္ဆင္းရဲရလိမ့္မယ္။
(၁၀) သင့္မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးတစ္ပြင့္ တပ္ဆင္လိုက္ပါ။ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းတို႔အတြက္ ေလွကားထစ္
တစ္ခုျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္္။ သင့္ရင္ထဲ ဝမ္းနည္းနာက်င္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ ျပံဳးနိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သင္ဟာ ရင့္က်တ္သူျဖစ္လာပါျပီ။
သင္သာလွ်င္ေလာက၌ အျမင့္ျမတ္ဆံုး
လူတိုင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေကာင္းတဲ့ စိတ္တစ္လွည့္ ဆိုးတဲ့ စိတ္တစ္လွည့္
ေနထိုင္လႈပ္ရွားပါတယ္။ ေလာကမွာ စိတ္ေၾကာင့္ အက်ိဳးမဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္သလို
စိတ္ေၾကာင့္ပဲ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရတတ္တယ္။ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ၾကီးစိုးရင္
အမွားေတြ ထပ္ဆင့္ထပ္ဆင့္လုပ္မိၾကပါတယ္။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးေတြမွာ
စဥ္းစားခ်ိန္ထိုးႏိုင္ဖို႔ ဒီစာေလးကို ေရးသားေပးလိုက္ပါတယ္။
Yangon Life မိတ္ေဆြေတြအားလံုး စိတ္ဖိစီးမႈေတြေလ်ာ့က်ျပီး
ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ….....
credit to - Internet
စုစည္းတင္ျပသူ - Lily
Monday, September 29, 2014
Sunday, September 21, 2014
အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ အၾကံေပးခ်က္
တေယာက္နဲ႕တေယာက္ခ်စ္ၾကလို႕ လက္ထပ္ခဲ့ၾကတာပါ။လက္ထပ္ၿပီးေတာ့မွ မခ်စ္ၾကေတာ့တာဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ။
ကိုယ့္ရဲ႕ခ်စ္သူနဲ႕ တသက္လံုး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္သြားႏုိင္ရန္အတြက္ ဒီအေၾကာင္းေလးကို တင္ၿပပါရေစ။
Gerald Rogers ဟာ ၁၆ႏွစ္ၾကာ ေပါင္းသင္းလာေသာ သူ႕၏ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကြာရွင္းခဲ့ရသူပါ။ အဲဒီအတြက္ ပူေဆြးေသာကေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ ေနာင္တေတြကို အၿခားေသာသူေတြလည္း မၾကံဳေတြ႕ေစရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ အၾကံေပးစာေလးကို ေရးခဲ့ပါတယ္။
သူ႕ေရးသားခဲ့တဲ့စာေလးေတြက Facebook မွာ ၁လအတြင္း စာဖတ္ပရိသတ္ ၁သိန္း၄ေသာင္းေက်ာ္ Share လုပ္ခဲ့တယ္လို႕သိရပါတယ္။
၀၁. ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း သြားလာဖို႕ မေမ့နဲ႕
အမ်ိဳးသမီးက ကိုယ့္ရဲ႕အနားမွာရွိတယ္ဆိုတာကိုေမ့မေနပါနဲ႕။ သမီးရည္းစားဘဝတုန္းကလို သြားသြားလာလာရွိဖို႕လဲ အေရးၾကီးပါတယ္။
လက္ထပ္တုန္းကေတာ့ သူ႕ကို တသက္လံုးေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္လို႕ ကတိေပးထားတာကို မေမ့ပါနဲ႕။
၀၂.သူ႕အတြက္ ေနရာေလးခ်န္ထားပါ
သူ႕ကိုေစာင့္ေရွာက္ရမဲ့တာဝန္တခုတဲ့ေတာ့မဟုတ္ပါ။သူ႕အတြက္စိတ္ထဲမွာလည္း တေနရာေပးထားလိုက္ပါ။
အလုပ္ေတြ လူမႈေရးကိစၥေတြနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ပဲရွဳပ္ေထြးေနပေစ သူ႕ေနရာေလးကိုေတာ့ ဘယ္သူ႔မွမဝင္မခံပါေစနဲ႕။
၀၃.ခ်စ္ၿပီးရင္းခ်စ္ပါ
လူဆိုတာ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ်ေၿပာင္းလဲေနပါတယ္။လက္မထပ္ခင္အခ်ိန္တုန္းကနဲ႕ လက္ထပ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ရဲ႕အေၿခေအေနက တူေနမယ္လို႕မထင္ပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္းသမီးရည္းစားဘဝတုန္းကလုိသူ႕အတြက္ဆိုရင္ဘာမဆိုလုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့အခ်စ္ေတြကိုမေမ့ပဲ ပစၥပန္မွာလည္း တူညီေသာအခ်စ္ေတြကိုေပးႏုိင္ဖို႕ၾကိဳးစားပါ။
၀၄.သူရဲ႕ေကာင္းေသာအခ်က္ကေလးေတြကိုမေမ့ပါနဲ႕
သူ႕ရဲ႕ေကာင္းခ်က္ကေလးေတြကို ဂရုတစိုက္ၾကည့္ထားသင့္ပါတယ္။လူဆိုတာ လူတေယာက္ရဲ႕မေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို အရင္ၿမင္တတ္ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြကိုပဲ စဥ္းစားေနရင္ေတာ့ ေရရွည္မွာမေကာင္းပါ။
၀၅.သူ႕ရဲ႕အက်င့္စရုိက္ကိုေၿပာင္းလဲဖို႕မၾကိဳးစားပါနဲ႕
ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးကို ပံုသြင္းတာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ပါ။လူဆိိုတာ အားလံုးၿပီးၿပည့္စံုေနတယ္ဆိုတာမရွိတဲ့အတြက္သူရဲ႕အက်င့္စရုိက္ကိုေၿပာင္းလဲဖို႕လုပ္တယ္ဆိုတာဟာ သင့္အလုပ္မဟုတ္ပါ။
သူကိုရွိတဲ့အတိုင္းပဲခ်စ္တယ္ဆိုတာလည္း မဂၤလာတပါးပါ။
၀၆. ကိုယ့္ရဲ႕တာဝန္ကိုသိပါ
အိမ္ေထာင္ေရးဘဝကို သာယာေအာင္လုပ္ဖို႕အတြက္ သူ႕မွာပဲ အားလံုးတာဝန္ရွိတာမဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္မွာလည္းတာဝန္ရွိတယ္ဆိုတာကို မေမ့ပါနဲ႕။
၀၇.သူ႕ကို အၿပစ္သိပ္မတင္ပါနဲ႕
ဘယ္ေလာက္ပဲေဒါသထြက္ထြက္ သူ႔ကို အၿပစ္သိပ္မတင္သင့္ပါ။ေဒါသထြက္ေနတယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ၿဖစ္ပင္မဲ့ ေဒါသေၾကာင့္မမွားကို မၿပဳလုပ္သင့္ပါ။
၀၈.သူ႕ရဲ႕စိတ္ကို နားလည္ေပးပါ
သူကစိတ္ဆိုးေနတာကို ေခ်ာ့ဖို႕သင့္ရင္ေခ်ာ့ရမွာပါ။သူ႕မွာၿဖစ္ေနတဲ့ၿပႆနာကို နားေထာင္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ဖို႕လည္းလိုပါလိမ့္မယ္။သူစိတ္ဆိုးေနတာက အလုပ္ရွဳပ္တယ္ဆိုၿပီး ေရွာင္မထြက္သြားသင့္ပါ။
၀၉.ေပ်ာ္တတ္ဖို႕လိုပါတယ္
ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း ၿပံဳးၿပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ဒါမွသာလွ်င္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ၿပံဳးသင့္လွ်င္ၿပံဳး ေပ်ာ္သင့္လွ်င္ေပ်ာ္မွသာလွ်င္ အိမ္ေဆာင္ေရးအဆင္ေၿပမွာပါ။
၁၀.သူ႕ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ကို ၿဖည့္စီးေပးပါ
သူ႕မွာေတာ့ ေမာင္ကခ်စ္မွခ်စ္ပါ့ေတာ့မလားလို႕ေတြးရင္လည္း ေတြးေနတတ္ပါတယ္။ သူ႕မွာဘာလိုအပ္ေနလည္း ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲမသိရင္ တိုက္ရုိက္ေမးသင့္ပါတယ္။
၁၁. သူအတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ
လက္ထပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကေန အလုပ္ကမ်ား လူမူေရးကမ်ားနဲ႕ သူ႕အတြက္အခ်ိန္ကို မေပးႏုိင္တာရွိပါတယ္။ သူနဲ႕ရွိေနခ်ိန္မွာ သူ႕အတြက္ အခ်ိန္ကို အားလံုးေပးႏုိင္ရင္ေကာင္းပါတယ္။
၁၂.သူ႕ကမိ္န္းကေလးၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို မေမ့ပါနဲ႕
ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘာေတြေၿပာင္းလဲေၿပာင္းလဲ သူကိုမိန္းကေလးတေယာက္လို ဆက္ဆံသင့္ပါတယ္။သူ႕အတြက္လည္းကိုယ္ဟာဆဲြေဆာင္မူရွိတဲ့ယာက်ၤားေကာင္းတေယာက္ၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို ၿပဖို႕လုိပါတယ္။
၁၃. အမွားကို လက္ခံပါ
ကိုယ့္မွာလည္း အမွားရွိသလို သူ႕မွာလဲ အမွားရွိပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕အမွားကိုမဲၿပီး အၿပစ္တင္တာကို မလုပ္ပါနဲ႕။
၁၄.သူအတြက္ ေအးေအးေဆးေဆးေနႏုိင္တဲ့ေနရာေလးရွိပါေစ
သူ႕မွာ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် အိမ္ကိစၥနဲ႕ပဲအလုပ္ရွုပ္ေနတတ္ပါတယ္။ကေလးရွိတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ပိုဆိုးေရာေပါ့။
ကိုယ္တေယာက္တည္းမဟုတ္ပဲသူ႕အတြက္လည္းစိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ေနႏုိင္မဲ့ေနရာေလးကို ထားေပးသင့္ပါတယ္။
၁၅.ကိုယ္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ေၿပာဖို႔လည္းဝန္မေလးပါနဲ႕
ေယာက်ၤားဆိုေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ထုတ္ေၿပာဖို႕ဝင္ေလးတတ္ပါတယ္။အခ်ိဳ႕ၿပႆနာဆိုတာ ကိုယ္တေယာက္တည္း မေၿဖရွင္းႏုိင္တဲ့အခါရွိပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕လက္တဲြေဖာ္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းတိုင္ပင္သင့္ပါတယ္။
၁၆. သူအေပၚမွာ ဟန္မေဆာင္ပါနဲ႕
တေယာက္အေပၚတေယာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိဖို႕လိုပါတယ္။ ဟန္ေဆာင္တာေတြ လိမ္ညာတာေတြရွိလာရင္ေတာ့ မေကာင္းပါ။
၁၇.ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ဘဝကို တိုးတတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ
ဘဝရည္မွန္းခ်က္ၿဖစ္ပါေစ၊ ဝါသနာပါတဲ့အရာပဲၿဖစ္ပါေစ ႏွစ္ေယာက္အတူတူတိုင္ပင္ၿပီး လုပ္သင့္ပါတယ္။ဒါမွသာလွ်င္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ နားလည္မူရွိလာႏုိင္သလုိ အိမ္ေထာင္ေရးလည္း သာယာလာပါလိမ့္မယ္။
၁၈.ပိုက္ဆံအတြက္ နားမပူပါနဲ႕
ပိုက္ဆံဆိုတာဟာ ဂိမ္းတခုနဲ႕တူပါတယ္။လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အတူတူဘဝဂိမ္းကိုေအာင္ၿမင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမွာပါ။မေသမခ်င္း ပိုက္ဆံဆိုတာကို ရွာေဖြႏုိင္ပါတယ္။
ပိုက္ဆံမရွိလို႕ဆိုၿပီး ေၿပာေနမဲ့အစား သူနဲေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတာကို တိုင္ပင္သင့္ပါတယ္။
၁၉.ခြင့္လြတ္တတ္ဖို႕လုိပါတယ္
အတိတ္မွာၿဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥကို အစဲြထားၿပီး ထပ္ခါတလဲလဲ ၿပန္ေၿပာတာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ပါ။ခြင့္လႊတ္သင့္တာကို ခြင့္လြတ္ၿပီး ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႕သာ အေရးၾကီးပါတယ္။
၂၀. အခ်စ္ကိုေရြးပါ
ဘဝမွာ ဆံုးၿဖတ္ရခက္တဲ့အခ်ိန္ေတြဟာ အမ်ားၾကီးပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အခ်စ္ရွိေသာေနရာကို ေရြးရင္ေတာ့ မမွားဘူးလို႕ထင္ပါတယ္။
ဒီစာေလးဟာ အိမ္ေထာင္သည္ေတြအတြက္ပဲမဆိုလိုပါ။မၾကာခင္လက္ထပ္မဲ့သူေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ပါတယ္။ေယာက်ၤားေလးဘက္ကေရးထားပင္မဲ့ ေၿပာင္းၿပန္စဥ္းစားရင္လဲ
မိန္းကေလးေတြအေနနဲ႕လည္း ဖတ္လို႕ရပါတယ္။
Chelmo Team
Ref. Buzz News
Saturday, September 20, 2014
စကားႀကီး(၁၀)မ်ိဳး၊ စကားအဂၤါ (၁၀)ပါး
ျမန္မာမႈ နယ္ပယ္တြင္ စကားအရာ၌ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာ၍ ထိေရာက္မႈ ရွိေစရန္ စကားေျပာနည္း ဆယ္မ်ိဳး သတ္မွတ္ထား၏။
1 ေရကူးညာတင္ ေျပာနည္း
2 ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း
3 ေရစီးေဖာင္ဆန္ေျပာနည္း
4 အိုးတန္ဆန္ခတ္ ေျပာနည္း
5 ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႕ ေျပာနည္း
6 ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ ေျပာနည္း
7 ေတာင္သူ ယာခုတ္ ေျပာနည္း
8 ၾကက္ဆုတ္ခြပ္ပစ္ ေျပာနည္း
9 ေရစစ္ကရားေျပာနည္း
10 ခက္တင္ေမာင္းနင္း ေျပာနည္း
(၁) ေရကူးညာတင္ ေျပာနည္း
ျမစ္တစ္ဘက္မွ အျခားတစ္ဘက္သို႔ ကူးသည့္အခါ ျမစ္ညာဘက္မွ စ၍ ကူးမွသာ လိုရာသို႔ ေရာက္သလို စကားေျပာသည့္အခါလည္း လုိရာသို႔ေရာက္ေအာင္ အထက္က တင္ကူး၍ ေျပာနည္းကို ဆိုလိုသည္။
(၂) ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း
ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း စပါးရိတ္သည့္အခါ တစ္ႏိုင္စာ ေကာက္ပင္အခ်ိဳ႕ကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီးမွ အျခားတစ္ဖက္က တံစဥ္ျဖင့္ ပင္ရင္းမွ ရိတ္ျဖတ္ရသလို စကားေျပာသည့္အခါလည္း တစ္ဖက္လူ၏စကား သိမ္းႀကံဳး ဖမ္းယူၿပီးမွ အေျခအျမစ္ကို ကိုင္၍ ေျပာနည္းသည္ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း ျဖစ္သည္။
(၃) ေရစီးေဖာင္ဆန္ေျပာနည္း
အညာဆန္ေဖာင္ႀကီးသည္လိုအပ္သမွ်ကို တင္ေဆာင္၍ ျဖည္းညင္းစြာ ဆန္တက္သျဖင့္ လိုရာခရီးကို ေရာက္သလို စကားအရာတြင္လည္း ဥပမာ ၊ ဥပေမယ်တို႔ျဖင့္ ျဖည္းညင္းစြာ လိုရာေရာက္ေအာင္ ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။
(၄) အိုးတန္ဆန္ခတ္ ေျပာနည္း
ထမင္းခ်က္ရာတြင္ သူ႕အိုးႏွင့္သူ႕ဆန္ တန္ရံု အေနေတာ္ထည့္ ခ်က္မွ ႏူးနပ္စြာ စားသံုးရသလို စကားကို မယုတ္မလြန္ႏွင့္
လိုရာေရာက္ေအာင္ ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။
(၅) ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႕ ေျပာနည္း
ဆီဆံုထဲတြင္ ႏွမ္းသို႔မဟုတ္ ေျမပဲထည့္၍ က်ည္ေပြ႕ျဖင့္ အထပ္ထပ္ ပြတ္မွ ဆီထြက္သကဲ့သို႔ ကိုယ့္စကား ေအာင္ျမင္ေအာင္ အထပ္ထပ္ေျပာျခင္းမ်ိဳးကို ေခၚသည္။
(၆)ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ ေျပာနည္း
ဆင္အလိုက္ခံရသည့္အခါ လြတ္ရာေရွာင္ေျပးလွ်င္ ဆင္ေဝွ႔မည့္ ရန္မွ လြတ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ စကားအရာတြင္လည္း ေဘးအႏၱရာယ္ ျဖစ္မည့္ စကားကို ေရွာင္လႊဲ ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။
(၇)ေတာင္သူ ယာခုတ္ ေျပာနည္း
ေတာင္သူတို႔သည္ ေတာင္ယာခုတ္သည့္အခါ ေရွးဦးစြာ ခ်ံဳကေလးမ်ားကို အရင္ရွင္းၿပီးမွ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားကို ရွင္းသကဲ့သို႔ စကားအရာတြင္လည္း စကားငယ္မ်ားကို ဦးစြာ ေျပာၿပီးမွ စကားႀကီးမ်ား ေျပာျခင္းျဖင့္ အႏိုင္ယူေသာနည္း ျဖစ္သည္။
(၈)ၾကက္ဆုတ္ခြပ္ပစ္ ေျပာနည္း
ၾကက္ခြပ္မည္ျပဳေသာအခါ ေနာက္ဆုတ္ဟန္ျပဳၿပီးမွ စီး၍ တကယ္ခြပ္သလို စကားအရာတြင္လည္း သူ႕အလိုကို ဦးစြာလိုက္၍ ေျပာၿပီးမွ စီးသာေသာအခါ စီး၍ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ေရစစ္ကရားေျပာနည္း ေရစစ္ေသာ ဓမၼကရိုဏ္ကို ေရတြင္ႏွစ္၍ ေရျပည့္လွ်င္ အေပါက္ကို လက္ႏွင့္ပိတ္၍ ယူပါက ေရမထြက္ႏိုင္သကဲ့သို႔ တစ္ဘက္လူ၏ စကား ပိတ္မိေအာင္ ဖိ၍ ေျပာျခင္းကို ေခၚသည္။
(၉)ခက္တင္ေမာင္းနင္း ေျပာနည္း
သူ႕စကားကို ဟုတ္၏လည္း မဆို ၊ မဟုတ္ဟုလည္း မျငင္းပဲ မတင္မက် ေျပာေသာ စကားကို ေခၚသည္။
စကားအဂၤါ (၁၀)ပါး
ေအာင္ျမင္ျခင္းသည္ လူအခ်င္းခ်င္း ေျပျပစ္စြာ ဆက္သြယ္ႏိုင္ျခင္းေပၚတြင္ အေျခတည္ပါသည္။ ေအာင္ျမင္လိုသူမ်ားသည္ စကားအဂၤါ အခ်က္ (၁၀) ခ်က္ ကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာၿပီး မိမိကိုယ္ကို ေလးက်င့္ ေပးသင့္ၾကရပါမည္. . . .
(၁)အခ်ိန္ကို ေလ့လာ၍ ေျပာဆိုျခင္း။
(၂)မွန္ေသာစကားကိုသာ ေျပာဆိုျခင္း။
(၃)အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳး ခိုင္လံုေသာစကား (တရားအားေလ်ာ္ေသာ စကား) ကိုေျပာဆိုျခင္း။
(၄)အက်ိဳးရွိမည့္ စကားကိုသာ ေျပာဆိုျခင္း။ (၅)ခ်စ္ခင္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ေျပာဆိုျခင္း။
(၆)ျပံဳးရႊင္စြာ စကားေျပာတတ္ျခင္း။
(၇)စကားေျပာဆိုရာတြင္ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ေျပာဆိုျခင္း။
(၈)စကားေျပာဆိုရာတြင္ မေႏွးလြန္း မျမန္လြန္ဘဲ ေအးေဆးစြာေျပာဆိုျခင္း။
(၉)စကားအသံုးအႏႈန္းကို မွန္ကန္စြာႏွင့္ ယဥ္ေက်းစြာေျပာဆိုျခင္း။
(၁၀)စကားေျပာဆိုရာတြင္ ဗလံုးဗေထြး မေျပာဘဲ (၁၁)ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ေျပာဆိုျခင္း။
အထက္ပါ စကားၾကီး (၁၀)ခြန္း ၊ စကားအဂၤါ (၁၀)ႏွင့္ျပည့္စံုတတ္ကြ်မ္းပါက ႏွစ္လိုဖြယ္ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း စကားေျပာတတ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္ပါသည္။
1 ေရကူးညာတင္ ေျပာနည္း
2 ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း
3 ေရစီးေဖာင္ဆန္ေျပာနည္း
4 အိုးတန္ဆန္ခတ္ ေျပာနည္း
5 ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႕ ေျပာနည္း
6 ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ ေျပာနည္း
7 ေတာင္သူ ယာခုတ္ ေျပာနည္း
8 ၾကက္ဆုတ္ခြပ္ပစ္ ေျပာနည္း
9 ေရစစ္ကရားေျပာနည္း
10 ခက္တင္ေမာင္းနင္း ေျပာနည္း
(၁) ေရကူးညာတင္ ေျပာနည္း
ျမစ္တစ္ဘက္မွ အျခားတစ္ဘက္သို႔ ကူးသည့္အခါ ျမစ္ညာဘက္မွ စ၍ ကူးမွသာ လိုရာသို႔ ေရာက္သလို စကားေျပာသည့္အခါလည္း လုိရာသို႔ေရာက္ေအာင္ အထက္က တင္ကူး၍ ေျပာနည္းကို ဆိုလိုသည္။
(၂) ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း
ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း စပါးရိတ္သည့္အခါ တစ္ႏိုင္စာ ေကာက္ပင္အခ်ိဳ႕ကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီးမွ အျခားတစ္ဖက္က တံစဥ္ျဖင့္ ပင္ရင္းမွ ရိတ္ျဖတ္ရသလို စကားေျပာသည့္အခါလည္း တစ္ဖက္လူ၏စကား သိမ္းႀကံဳး ဖမ္းယူၿပီးမွ အေျခအျမစ္ကို ကိုင္၍ ေျပာနည္းသည္ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္း ျဖစ္သည္။
(၃) ေရစီးေဖာင္ဆန္ေျပာနည္း
အညာဆန္ေဖာင္ႀကီးသည္လိုအပ္သမွ်ကို တင္ေဆာင္၍ ျဖည္းညင္းစြာ ဆန္တက္သျဖင့္ လိုရာခရီးကို ေရာက္သလို စကားအရာတြင္လည္း ဥပမာ ၊ ဥပေမယ်တို႔ျဖင့္ ျဖည္းညင္းစြာ လိုရာေရာက္ေအာင္ ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။
(၄) အိုးတန္ဆန္ခတ္ ေျပာနည္း
ထမင္းခ်က္ရာတြင္ သူ႕အိုးႏွင့္သူ႕ဆန္ တန္ရံု အေနေတာ္ထည့္ ခ်က္မွ ႏူးနပ္စြာ စားသံုးရသလို စကားကို မယုတ္မလြန္ႏွင့္
လိုရာေရာက္ေအာင္ ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။
(၅) ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႕ ေျပာနည္း
ဆီဆံုထဲတြင္ ႏွမ္းသို႔မဟုတ္ ေျမပဲထည့္၍ က်ည္ေပြ႕ျဖင့္ အထပ္ထပ္ ပြတ္မွ ဆီထြက္သကဲ့သို႔ ကိုယ့္စကား ေအာင္ျမင္ေအာင္ အထပ္ထပ္ေျပာျခင္းမ်ိဳးကို ေခၚသည္။
(၆)ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ ေျပာနည္း
ဆင္အလိုက္ခံရသည့္အခါ လြတ္ရာေရွာင္ေျပးလွ်င္ ဆင္ေဝွ႔မည့္ ရန္မွ လြတ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ စကားအရာတြင္လည္း ေဘးအႏၱရာယ္ ျဖစ္မည့္ စကားကို ေရွာင္လႊဲ ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။
(၇)ေတာင္သူ ယာခုတ္ ေျပာနည္း
ေတာင္သူတို႔သည္ ေတာင္ယာခုတ္သည့္အခါ ေရွးဦးစြာ ခ်ံဳကေလးမ်ားကို အရင္ရွင္းၿပီးမွ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားကို ရွင္းသကဲ့သို႔ စကားအရာတြင္လည္း စကားငယ္မ်ားကို ဦးစြာ ေျပာၿပီးမွ စကားႀကီးမ်ား ေျပာျခင္းျဖင့္ အႏိုင္ယူေသာနည္း ျဖစ္သည္။
(၈)ၾကက္ဆုတ္ခြပ္ပစ္ ေျပာနည္း
ၾကက္ခြပ္မည္ျပဳေသာအခါ ေနာက္ဆုတ္ဟန္ျပဳၿပီးမွ စီး၍ တကယ္ခြပ္သလို စကားအရာတြင္လည္း သူ႕အလိုကို ဦးစြာလိုက္၍ ေျပာၿပီးမွ စီးသာေသာအခါ စီး၍ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ေရစစ္ကရားေျပာနည္း ေရစစ္ေသာ ဓမၼကရိုဏ္ကို ေရတြင္ႏွစ္၍ ေရျပည့္လွ်င္ အေပါက္ကို လက္ႏွင့္ပိတ္၍ ယူပါက ေရမထြက္ႏိုင္သကဲ့သို႔ တစ္ဘက္လူ၏ စကား ပိတ္မိေအာင္ ဖိ၍ ေျပာျခင္းကို ေခၚသည္။
(၉)ခက္တင္ေမာင္းနင္း ေျပာနည္း
သူ႕စကားကို ဟုတ္၏လည္း မဆို ၊ မဟုတ္ဟုလည္း မျငင္းပဲ မတင္မက် ေျပာေသာ စကားကို ေခၚသည္။
စကားအဂၤါ (၁၀)ပါး
ေအာင္ျမင္ျခင္းသည္ လူအခ်င္းခ်င္း ေျပျပစ္စြာ ဆက္သြယ္ႏိုင္ျခင္းေပၚတြင္ အေျခတည္ပါသည္။ ေအာင္ျမင္လိုသူမ်ားသည္ စကားအဂၤါ အခ်က္ (၁၀) ခ်က္ ကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာၿပီး မိမိကိုယ္ကို ေလးက်င့္ ေပးသင့္ၾကရပါမည္. . . .
(၁)အခ်ိန္ကို ေလ့လာ၍ ေျပာဆိုျခင္း။
(၂)မွန္ေသာစကားကိုသာ ေျပာဆိုျခင္း။
(၃)အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳး ခိုင္လံုေသာစကား (တရားအားေလ်ာ္ေသာ စကား) ကိုေျပာဆိုျခင္း။
(၄)အက်ိဳးရွိမည့္ စကားကိုသာ ေျပာဆိုျခင္း။ (၅)ခ်စ္ခင္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ေျပာဆိုျခင္း။
(၆)ျပံဳးရႊင္စြာ စကားေျပာတတ္ျခင္း။
(၇)စကားေျပာဆိုရာတြင္ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ေျပာဆိုျခင္း။
(၈)စကားေျပာဆိုရာတြင္ မေႏွးလြန္း မျမန္လြန္ဘဲ ေအးေဆးစြာေျပာဆိုျခင္း။
(၉)စကားအသံုးအႏႈန္းကို မွန္ကန္စြာႏွင့္ ယဥ္ေက်းစြာေျပာဆိုျခင္း။
(၁၀)စကားေျပာဆိုရာတြင္ ဗလံုးဗေထြး မေျပာဘဲ (၁၁)ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ေျပာဆိုျခင္း။
အထက္ပါ စကားၾကီး (၁၀)ခြန္း ၊ စကားအဂၤါ (၁၀)ႏွင့္ျပည့္စံုတတ္ကြ်မ္းပါက ႏွစ္လိုဖြယ္ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း စကားေျပာတတ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္ပါသည္။
``သန္းႀကြယ္သူေဌးအစစ္´´
အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ အေညာင္းေျပလမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ တစ္ေန႕
မွာေပါ့။ အဖိုးအိုဟာ လမ္းမွာ လူငယ္တစ္ ေယာက္ နဲ႕ သြားဆံုမိတယ္။ လူငယ္က
သက္ျပင္းေတြခ် ညည္းတြားလို႕။ မ်က္ႏွာျပင္ တစ္ခုလံုးလည္း ရြာေတာ့မယ့္မိုးလို
အံု႕မွိဳင္းလို႕။
အဖိုးအိုကေမးလိုက္တယ္။ ” ကေလး.. မင္းဘာျဖစ္ေနတာလည္းကြ..ေဟ။ မ်က္ႏွာႀကီးက သုန္မွဳန္လို႕ပါလား ” လို႕ အဖိုးအိုက လူငယ္ကို ဂရုတစိုက္နဲ႕ ေမးလိုက္တယ္။ လူငယ္က အဖိုးအိုကို ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်ကာ ေျပာလိုက္တယ္။
” ကြၽန္ေတာ္က မြဲလိုက္တာမွ ဖြတ္ကဘိုးေအ ေခၚရေလာက္ေအာင္ကို မြဲတယ္ဗ်ာ။ ေနစရာ အိမ္လည္းမရွိ။ သား မယားဆိုတာကေတာ့ ေ၀လာေ၀း။ အလုပ္ကလည္း မရွိေတာ့ ၀င္ေငြမရွိ၊ ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္နဲ႕။ ေရေသာက္ ဘိုက္ေမွာက္ အိပ္ရတဲ့ ေန႕ေတြ မေရတြက္ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ အဖိုးရယ္ ဒီလို လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးအရယ္ဆိုတာ ရွိႏိုင္ပါ့ဦးမလားဗ်ာ ” ..လို႕ စိတ္ပ်က္တဲ့ ေလသံနဲ႕ ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ အဖိုးအိုက ျပံဳးရယ္ၿပီး..
” မင္းက.. တကယ့္ ငတံုး အရူးဘဲကြ..ေဟ။ တကယ္ဆိုရင္ မင္းဒီလိုမ်ဳိး မညည္းညူ ေနသင့္ဘူး။ ဘာလို႕လည္း ဆိုေတာ့ မင္းဟာ အခုအခ်ိန္ထိကို သန္းၾကြယ္ သူေဌးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေသးလို႕ဘဲကြ “
လူငယ္လည္း အဖိုးအို စကားေၾကာင့္ တအံ့တၾသ ျဖစ္မိၿပီး ” ဘာလို႕လည္းအဖိုးရ။ အဖိုးစကားကို ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ဘူး ” လို႕ ေမးလိုက္တယ္။
” ေအးေလကြာ။ မင္းဟာ အခုအခ်ိန္အထိ သန္းၾကြယ္ သူေဌးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေသးတယ္..မင္းမသိဘူးလား ” လို႕ အဖိုးအိုက ပေဟဌိ ဆန္ဆန္ ထပ္ၿပီး ျပန္ေျပာတယ္။
ဒီေတာ့ လူငယ္က ” သန္းၾကြယ္ သူေဌး ဟုတ္လားအဖိုး..? ကြၽန္ေတာ့္လို ေကာင္ ငမြဲကို အဖိုးက ေလွာင္ေနတာလားဗ်ာ ” လို႕ ၀မ္းနည္းေလသံနဲ႕ ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားမယ္ လုပ္ေတာ့့ အဖိုးက ..
” မင္းကို ငါဘယ္ေလွာင္ရက္ပါ့မလည္းကြယ္။ ကဲ မင္းကို ေမးခြန္း ေလးငါးေျခာက္ခြန္းေလာက္ ေမးပါရေစ။ ေျဖၾကည့္စမ္းပါဦး ” အဖိုးအိုက ဒီလိုလည္းေျပာလိုက္ေရာ လူငယ္လည္း စိတ္၀င္စားလာတာေပါ့။
” ဘယ္လို ေမးခြန္းမ်ားလည္းခင္ဗ်ာ။ ေမးပါ။ ကြၽန္ေတာ္ အမွန္အတိုင္း ေျဖဆိုပါ့မယ္ ”
အဖိုးက သူ႕ေမးခြန္းကို စတင္လိုက္တယ္။
” မင္းရဲ႕ ပ်ဳိရြယ္မွဳကို ငါ ေငြႏွစ္သိန္း ေပးၿပီး၀ယ္မယ္။ မင္းငါ့ထက္ ပိုအိုသြားမွာေပါ့ကြာ။ မင္းေရာင္းဖို႕ သေဘာတူမလား ” ။
လူငယ္က ေခါင္းခါၿပီး ” သေဘာမတူဘူး ” လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။
” ငါ ေနာက္ထပ္ ေငြႏွစ္သိန္း တိုးၿပီးေတာ့ေပးမယ္။ မင္းရဲ႕ က်န္းမာသန္စြမ္းမွဳေတြကို ငါ့ကို ေရာင္းစမ္းကြာ။ မင္း သေဘာတူမလား ” ။
” ဘယ္နည္းနဲ႕မွ သေဘာမတူႏိုင္ဘူးအဖိုး “လို႕ဆိုၿပီး လူငယ္က ခါးခါးသီးသီး ျငင္းလိုက္တယ္။
” ဒါဆို ေနာက္ထပ္ ႏွစ္သိန္းတိုးေပးမယ္ကြာ။ မင္းရဲ႕ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ မ်က္ႏွာေလးကို ငါ၀ယ္ယူမယ္။ မင္းကေတာ့ ငါ့လို အရည္တြန္႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ အၾကည့္ရေတာ့ ဆိုးသြားမွာေပါ့ ။ သေဘာတူလိုက္စမ္းပါကြာ ” လို႕ေျပာေတာ့ လူငယ္က ” လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ လံုး၀ သေဘာ မတူႏိုင္ဘူး အဖိုး ” လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။
” အင္း.. ေနာက္ထပ္ႏွစ္သိန္း တိုးေပးမယ္။ မင္းေခါင္းထဲက လတ္ဆတ္တဲ့ မွတ္ဥာဏ္ေတြ ငါ၀ယ္ယူမယ္။ ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ” လို႕ေျပာေတာ့ လူငယ္လည္း ေတာ္ေတာ္ ေဒါကန္သြားၿပီး ” အဲ့ဒါ ငတံုးေတြကမွ ေရာင္းမွာဗ် ” လို႕ ေျပာၿပီး လွည္႕ထြက္ သြားမလို႕လည္း လုပ္ေရာ အဖိုးအိုက…
” ခဏေလး ေနပါဦးကြယ္။ ေနာက္ဆံုး ေမးခြန္းေလးေတာ့ ေျဖသြားလိုက္ပါဦး။ မင္းကို ေနာက္ထပ္ ႏွစ္သိန္း ထပ္တိုးေပးမယ္။ မင္း လူေတြကို သတ္ေပးရမယ္။ အိမ္ေတြကို မီးတင္ရွဳိ႕ေပးရမယ္။ မင္းရဲ႕ စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္းကို ၀ယ္ယူတဲ့ သေဘာေပါ့။ ဘယ္ႏွယ့္လဲ.. မင္းသေဘာတူလား” လို႕ေျပာျပန္တယ္။
ဒီေတာ့ လူငယ္က ” ဘုရား… ဘုရား.. ဒီလို အကုသိုလ္ အလုပ္မ်ဳိးကို မာန္နတ္ဘဲ လုပ္မွာဗ် ” လို႕ ေဒါသတႀကီး ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ အဖိုးအိုက ျပံဳးၿပီး ရွင္းျပေလတယ္။
” ေအးကြယ္.. ေကာင္းပါၿပီ။ ေစာေစာက မင္းကို အဖိုး ဆယ္သိန္းေစ်းေပးၿပီး ၀ယ္ေပမယ့္ မင္းကိုယ္ထဲက ဘယ္အရာမွ မရခဲ့ဘူးေနာ္။ မင္း စဥ္းစားၾကည့္စမ္း။ မင္းဟာ တစ္သန္းၾကြယ္၀တဲ့ သူေဌးမဟုတ္ဘူးလား။ အဲ့ဒါမွ မဟုတ္ရင္ဘာလည္းကြဲ႕။ ေျပာစမ္းပါဦး။ “
အဖိုးအို စကားၾကားၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ လူငယ္ဟာ ခ်က္ခ်င္းဘဲ အသိဥာဏ္ထဲ လင္းကနဲ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ သြန္သင္ ဆံုးမ လမ္းျပေပး တဲ့ အဖိုးအိုကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး ခ်က္ျခင္းေနရာမွာဘဲ ထိုင္ကန္ေတာ့ကာ ႏွဳတ္ဆက္ထြက္ခြာ သြားေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီ အခ်ိန္ကစၿပီး လူငယ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သက္ျပင္းခ် ညည္းတြားျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ ျပံဳးျပံဳးရယ္ရယ္နဲ႕ ဘ၀ တိုးတက္ဖို႕အတြက္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ေတြ ရွာေဖြေနတဲ့သူ ျဖစ္လာေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ တန္ဖိုးအစစ္အမွန္ဟာ ဥစၥာဓနေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုပ်ဳိက်န္းမာတဲ့ အရြယ္မွာ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ ေနစရာမလိုဘဲ အားမာန္အျပည့္နဲ႕ ၾကဳိးစားဘို႕လိုပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မွဳ ရဖို႕ဆိုတာဆိုတာ ၾကဳိးစားမွဳ႕က၆၀ % ပံ့ပိုးမွဳ က ၂၀% ကံတရားက ၂ဝ% ေလာက္နဲ႕ဘဲ ကၽြန္ေတာ္က အခ်ဳိးခ်ခ်င္ပါတယ္္။ ပံ့ပိုးမွဳ ၂ဝ% မရႏိုင္ရင္ ၾကိဳးစားမွဳ႕ကို ၈၀ %ေလာက္ရွိေအာင္ ျဖည့္ယူရပါမယ္္။ ပ့ံပိုးမွဳေရာ ၊ ကံတရားေရာ မရခဲ့ရင္ေရာ ဘာလို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၁ဝဝ% ႀကိဳးစားအားထုတ္လို႕ မရႏိုင္ရမွာလည္း။ ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ ေျခလက္ အဂၤါၤေတြ အစံုအလင္ရွိတယ္။ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္။ ထိုက္သင့္တဲ့ ဥာဏ္ပညာေတြလည္း ရွိေနတယ္။ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ေတြရွိေနတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မွဳ အျပည့္ရွိရင္ အလုပ္တစ္ခုဟာ မလုပ္ခင္က ကို တစ္ဝက္ ၿပိီးေျမာက္ေနသလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ခံစားရတယ္။ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို ဘာလို႕အေကာင္အ
ထည္ မေဖာ္ႏိုင္ရမွာလည္းေနာ္။ စိတ္ပ်က္ အားငယ္စရာမလိုဘဲ ဘဝကို ရဲရဲဝံ့ဝ့ံ ရင္ဆိုင္ၾကႏိုင္ရမွာေပါ့ေနာ္။ ႀကိဳးစားမႈ၊ အားထုတ္မႈ
ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ႕မွ အရွိန္မရပ္သင္႕ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေငြေၾကးတန္ဖိုးနဲ႕ ဝယ္ယူလို႕ မရႏိုင္တဲ့ က်န္းမာေရး၊ ႏုပ်ဳိမႈ နဲ႕ ဥာဏ္ပညာေတြသာ ဘဝအတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ့ တန္ဖိုးအစစ္ အမွန္ေတြဘဲ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ာ . . . ။
ဆႏၵနဲ႕ဘဝတစ္ထပ္ထဲက်ၾကပါေစ။
Credit - Original Writer
အဖိုးအိုကေမးလိုက္တယ္။ ” ကေလး.. မင္းဘာျဖစ္ေနတာလည္းကြ..ေဟ။ မ်က္ႏွာႀကီးက သုန္မွဳန္လို႕ပါလား ” လို႕ အဖိုးအိုက လူငယ္ကို ဂရုတစိုက္နဲ႕ ေမးလိုက္တယ္။ လူငယ္က အဖိုးအိုကို ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်ကာ ေျပာလိုက္တယ္။
” ကြၽန္ေတာ္က မြဲလိုက္တာမွ ဖြတ္ကဘိုးေအ ေခၚရေလာက္ေအာင္ကို မြဲတယ္ဗ်ာ။ ေနစရာ အိမ္လည္းမရွိ။ သား မယားဆိုတာကေတာ့ ေ၀လာေ၀း။ အလုပ္ကလည္း မရွိေတာ့ ၀င္ေငြမရွိ၊ ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္နဲ႕။ ေရေသာက္ ဘိုက္ေမွာက္ အိပ္ရတဲ့ ေန႕ေတြ မေရတြက္ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ အဖိုးရယ္ ဒီလို လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးအရယ္ဆိုတာ ရွိႏိုင္ပါ့ဦးမလားဗ်ာ ” ..လို႕ စိတ္ပ်က္တဲ့ ေလသံနဲ႕ ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ အဖိုးအိုက ျပံဳးရယ္ၿပီး..
” မင္းက.. တကယ့္ ငတံုး အရူးဘဲကြ..ေဟ။ တကယ္ဆိုရင္ မင္းဒီလိုမ်ဳိး မညည္းညူ ေနသင့္ဘူး။ ဘာလို႕လည္း ဆိုေတာ့ မင္းဟာ အခုအခ်ိန္ထိကို သန္းၾကြယ္ သူေဌးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေသးလို႕ဘဲကြ “
လူငယ္လည္း အဖိုးအို စကားေၾကာင့္ တအံ့တၾသ ျဖစ္မိၿပီး ” ဘာလို႕လည္းအဖိုးရ။ အဖိုးစကားကို ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ဘူး ” လို႕ ေမးလိုက္တယ္။
” ေအးေလကြာ။ မင္းဟာ အခုအခ်ိန္အထိ သန္းၾကြယ္ သူေဌးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေသးတယ္..မင္းမသိဘူးလား ” လို႕ အဖိုးအိုက ပေဟဌိ ဆန္ဆန္ ထပ္ၿပီး ျပန္ေျပာတယ္။
ဒီေတာ့ လူငယ္က ” သန္းၾကြယ္ သူေဌး ဟုတ္လားအဖိုး..? ကြၽန္ေတာ့္လို ေကာင္ ငမြဲကို အဖိုးက ေလွာင္ေနတာလားဗ်ာ ” လို႕ ၀မ္းနည္းေလသံနဲ႕ ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားမယ္ လုပ္ေတာ့့ အဖိုးက ..
” မင္းကို ငါဘယ္ေလွာင္ရက္ပါ့မလည္းကြယ္။ ကဲ မင္းကို ေမးခြန္း ေလးငါးေျခာက္ခြန္းေလာက္ ေမးပါရေစ။ ေျဖၾကည့္စမ္းပါဦး ” အဖိုးအိုက ဒီလိုလည္းေျပာလိုက္ေရာ လူငယ္လည္း စိတ္၀င္စားလာတာေပါ့။
” ဘယ္လို ေမးခြန္းမ်ားလည္းခင္ဗ်ာ။ ေမးပါ။ ကြၽန္ေတာ္ အမွန္အတိုင္း ေျဖဆိုပါ့မယ္ ”
အဖိုးက သူ႕ေမးခြန္းကို စတင္လိုက္တယ္။
” မင္းရဲ႕ ပ်ဳိရြယ္မွဳကို ငါ ေငြႏွစ္သိန္း ေပးၿပီး၀ယ္မယ္။ မင္းငါ့ထက္ ပိုအိုသြားမွာေပါ့ကြာ။ မင္းေရာင္းဖို႕ သေဘာတူမလား ” ။
လူငယ္က ေခါင္းခါၿပီး ” သေဘာမတူဘူး ” လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။
” ငါ ေနာက္ထပ္ ေငြႏွစ္သိန္း တိုးၿပီးေတာ့ေပးမယ္။ မင္းရဲ႕ က်န္းမာသန္စြမ္းမွဳေတြကို ငါ့ကို ေရာင္းစမ္းကြာ။ မင္း သေဘာတူမလား ” ။
” ဘယ္နည္းနဲ႕မွ သေဘာမတူႏိုင္ဘူးအဖိုး “လို႕ဆိုၿပီး လူငယ္က ခါးခါးသီးသီး ျငင္းလိုက္တယ္။
” ဒါဆို ေနာက္ထပ္ ႏွစ္သိန္းတိုးေပးမယ္ကြာ။ မင္းရဲ႕ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ မ်က္ႏွာေလးကို ငါ၀ယ္ယူမယ္။ မင္းကေတာ့ ငါ့လို အရည္တြန္႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ အၾကည့္ရေတာ့ ဆိုးသြားမွာေပါ့ ။ သေဘာတူလိုက္စမ္းပါကြာ ” လို႕ေျပာေတာ့ လူငယ္က ” လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ လံုး၀ သေဘာ မတူႏိုင္ဘူး အဖိုး ” လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။
” အင္း.. ေနာက္ထပ္ႏွစ္သိန္း တိုးေပးမယ္။ မင္းေခါင္းထဲက လတ္ဆတ္တဲ့ မွတ္ဥာဏ္ေတြ ငါ၀ယ္ယူမယ္။ ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ” လို႕ေျပာေတာ့ လူငယ္လည္း ေတာ္ေတာ္ ေဒါကန္သြားၿပီး ” အဲ့ဒါ ငတံုးေတြကမွ ေရာင္းမွာဗ် ” လို႕ ေျပာၿပီး လွည္႕ထြက္ သြားမလို႕လည္း လုပ္ေရာ အဖိုးအိုက…
” ခဏေလး ေနပါဦးကြယ္။ ေနာက္ဆံုး ေမးခြန္းေလးေတာ့ ေျဖသြားလိုက္ပါဦး။ မင္းကို ေနာက္ထပ္ ႏွစ္သိန္း ထပ္တိုးေပးမယ္။ မင္း လူေတြကို သတ္ေပးရမယ္။ အိမ္ေတြကို မီးတင္ရွဳိ႕ေပးရမယ္။ မင္းရဲ႕ စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္းကို ၀ယ္ယူတဲ့ သေဘာေပါ့။ ဘယ္ႏွယ့္လဲ.. မင္းသေဘာတူလား” လို႕ေျပာျပန္တယ္။
ဒီေတာ့ လူငယ္က ” ဘုရား… ဘုရား.. ဒီလို အကုသိုလ္ အလုပ္မ်ဳိးကို မာန္နတ္ဘဲ လုပ္မွာဗ် ” လို႕ ေဒါသတႀကီး ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ အဖိုးအိုက ျပံဳးၿပီး ရွင္းျပေလတယ္။
” ေအးကြယ္.. ေကာင္းပါၿပီ။ ေစာေစာက မင္းကို အဖိုး ဆယ္သိန္းေစ်းေပးၿပီး ၀ယ္ေပမယ့္ မင္းကိုယ္ထဲက ဘယ္အရာမွ မရခဲ့ဘူးေနာ္။ မင္း စဥ္းစားၾကည့္စမ္း။ မင္းဟာ တစ္သန္းၾကြယ္၀တဲ့ သူေဌးမဟုတ္ဘူးလား။ အဲ့ဒါမွ မဟုတ္ရင္ဘာလည္းကြဲ႕။ ေျပာစမ္းပါဦး။ “
အဖိုးအို စကားၾကားၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ လူငယ္ဟာ ခ်က္ခ်င္းဘဲ အသိဥာဏ္ထဲ လင္းကနဲ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ သြန္သင္ ဆံုးမ လမ္းျပေပး တဲ့ အဖိုးအိုကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး ခ်က္ျခင္းေနရာမွာဘဲ ထိုင္ကန္ေတာ့ကာ ႏွဳတ္ဆက္ထြက္ခြာ သြားေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီ အခ်ိန္ကစၿပီး လူငယ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သက္ျပင္းခ် ညည္းတြားျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ ျပံဳးျပံဳးရယ္ရယ္နဲ႕ ဘ၀ တိုးတက္ဖို႕အတြက္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ေတြ ရွာေဖြေနတဲ့သူ ျဖစ္လာေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ တန္ဖိုးအစစ္အမွန္ဟာ ဥစၥာဓနေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုပ်ဳိက်န္းမာတဲ့ အရြယ္မွာ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ ေနစရာမလိုဘဲ အားမာန္အျပည့္နဲ႕ ၾကဳိးစားဘို႕လိုပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မွဳ ရဖို႕ဆိုတာဆိုတာ ၾကဳိးစားမွဳ႕က၆၀ % ပံ့ပိုးမွဳ က ၂၀% ကံတရားက ၂ဝ% ေလာက္နဲ႕ဘဲ ကၽြန္ေတာ္က အခ်ဳိးခ်ခ်င္ပါတယ္္။ ပံ့ပိုးမွဳ ၂ဝ% မရႏိုင္ရင္ ၾကိဳးစားမွဳ႕ကို ၈၀ %ေလာက္ရွိေအာင္ ျဖည့္ယူရပါမယ္္။ ပ့ံပိုးမွဳေရာ ၊ ကံတရားေရာ မရခဲ့ရင္ေရာ ဘာလို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၁ဝဝ% ႀကိဳးစားအားထုတ္လို႕ မရႏိုင္ရမွာလည္း။ ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ ေျခလက္ အဂၤါၤေတြ အစံုအလင္ရွိတယ္။ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္။ ထိုက္သင့္တဲ့ ဥာဏ္ပညာေတြလည္း ရွိေနတယ္။ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ေတြရွိေနတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မွဳ အျပည့္ရွိရင္ အလုပ္တစ္ခုဟာ မလုပ္ခင္က ကို တစ္ဝက္ ၿပိီးေျမာက္ေနသလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ခံစားရတယ္။ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို ဘာလို႕အေကာင္အ
ထည္ မေဖာ္ႏိုင္ရမွာလည္းေနာ္။ စိတ္ပ်က္ အားငယ္စရာမလိုဘဲ ဘဝကို ရဲရဲဝံ့ဝ့ံ ရင္ဆိုင္ၾကႏိုင္ရမွာေပါ့ေနာ္။ ႀကိဳးစားမႈ၊ အားထုတ္မႈ
ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ႕မွ အရွိန္မရပ္သင္႕ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေငြေၾကးတန္ဖိုးနဲ႕ ဝယ္ယူလို႕ မရႏိုင္တဲ့ က်န္းမာေရး၊ ႏုပ်ဳိမႈ နဲ႕ ဥာဏ္ပညာေတြသာ ဘဝအတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ့ တန္ဖိုးအစစ္ အမွန္ေတြဘဲ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ာ . . . ။
ဆႏၵနဲ႕ဘဝတစ္ထပ္ထဲက်ၾကပါေစ။
Credit - Original Writer
Five Lost Men
Five Lost Men
Five wise men got lost in the forest.
The first one said:
- I will go left – my intuition tells me that.
The second one said:
- I will go right – there is a reason why right comes from the word rightness.
The third one said:
- I will go back – we came from there, it means I will go out from the forest.
The fourth one said:
- I will go straight – we should move forward, the forest will end and something new will open.
The fifth said:
- You are all wrong. There is a better solution. Wait for me.
He found the tallest tree and climbed into it. While he was climbing everyone else scattered towards their own sides. From above he saw where they should go to leave the forest faster. Now he could even see in what order the other wise men will reach the end of the forest. He climbed higher and saw the shortest way. He understood the problem and found the best solution! He knew that he did everything right. And the others were wrong. They were stubborn and they didn’t listen to him. He was the real Wise Man!
But he was wrong.
Everyone was right. The one who went left, found himself in the thicket. He had to starve and fight with wild animals. But he learned how to survive in the forest; he became a part of the forest and could teach others the same.
The one who went right, met thieves. They took everything from him and made him steal with them. But after some time, he had woken up something in those thieves that they have forgotten – humanity and compassion. The remorse was so strong in some of them, that after his death they also became the wise men.
The one who went back, made a pathway through the forest, which soon became a road for those who wanted to walk in the forest without being afraid of getting lost.
The one who went straight, became a pioneer. He visited the places where no one else was and opened wonderful new possibilities for people, amazing healing plants and magnificent animals.
The one who climbed into the tree, became a specialist of finding short ways. People turned to him when they wanted to find the fastest way to deal with their problems, even if it didn’t lead to any development. This is how the five wise men reached their destiny.
LESSON
A bad decision is better than none. Friends, always Decide which of the two options is harder, and do the other. That way, no matter how hard your choice turns out to be, at least you can find comfort in knowing you're avoiding something even worse.
If you obsess over whether you are making the right decision, you are basically assuming that the universe will reward you for one thing and punish you for another.
The universe has no fixed agenda. Once you make any decision, it works around that decision. There is no right or wrong, only a series of possibilities that shift with each thought, feeling, and action that you experience.
If this sounds too mystical, refer again to the body. Every significant vital sign- body temperature, heart rate, oxygen consumption, hormone level, brain activity, and so on- alters the moment you decide to do anything… decisions are signals telling your body, mind, and environment to move in a certain direction.
Trust your instincts, and make judgments on what your heart tells you. The heart will not betray you.
Five wise men got lost in the forest.
The first one said:
- I will go left – my intuition tells me that.
The second one said:
- I will go right – there is a reason why right comes from the word rightness.
The third one said:
- I will go back – we came from there, it means I will go out from the forest.
The fourth one said:
- I will go straight – we should move forward, the forest will end and something new will open.
The fifth said:
- You are all wrong. There is a better solution. Wait for me.
He found the tallest tree and climbed into it. While he was climbing everyone else scattered towards their own sides. From above he saw where they should go to leave the forest faster. Now he could even see in what order the other wise men will reach the end of the forest. He climbed higher and saw the shortest way. He understood the problem and found the best solution! He knew that he did everything right. And the others were wrong. They were stubborn and they didn’t listen to him. He was the real Wise Man!
But he was wrong.
Everyone was right. The one who went left, found himself in the thicket. He had to starve and fight with wild animals. But he learned how to survive in the forest; he became a part of the forest and could teach others the same.
The one who went right, met thieves. They took everything from him and made him steal with them. But after some time, he had woken up something in those thieves that they have forgotten – humanity and compassion. The remorse was so strong in some of them, that after his death they also became the wise men.
The one who went back, made a pathway through the forest, which soon became a road for those who wanted to walk in the forest without being afraid of getting lost.
The one who went straight, became a pioneer. He visited the places where no one else was and opened wonderful new possibilities for people, amazing healing plants and magnificent animals.
The one who climbed into the tree, became a specialist of finding short ways. People turned to him when they wanted to find the fastest way to deal with their problems, even if it didn’t lead to any development. This is how the five wise men reached their destiny.
LESSON
A bad decision is better than none. Friends, always Decide which of the two options is harder, and do the other. That way, no matter how hard your choice turns out to be, at least you can find comfort in knowing you're avoiding something even worse.
If you obsess over whether you are making the right decision, you are basically assuming that the universe will reward you for one thing and punish you for another.
The universe has no fixed agenda. Once you make any decision, it works around that decision. There is no right or wrong, only a series of possibilities that shift with each thought, feeling, and action that you experience.
If this sounds too mystical, refer again to the body. Every significant vital sign- body temperature, heart rate, oxygen consumption, hormone level, brain activity, and so on- alters the moment you decide to do anything… decisions are signals telling your body, mind, and environment to move in a certain direction.
Trust your instincts, and make judgments on what your heart tells you. The heart will not betray you.
လက္ဦးဆရာမ်ား
ေဒၚေကဆိုင္းေရာ္ (MBC)
- မူႀကိဳကို ေရာက္လာတဲ့ ကေလးေတြထဲမွာ ဆင္းရဲတာခ်င္းအတူတူ၊ မိဘပညာအရည္အခ်င္းလည္း အတူတူ ဘာေၾကာင့္ကေလးတစ္ခ်ဳိ႕က တျခားကေလးေတြထက္ ပိုဖြံ႕ၿဖိဳး၊ ပိုသြက္လက္ေနၾကသလဲ။
- က်န္းမာတဲ့ကေလးတိုင္းေမြးဖြားလာတာနဲ႔ သူတို႔ခႏၶာကိုယ္က ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ သင္ယူဖြံ႕ၿဖိဳးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစေတြ ပါလာၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးငယ္အေနနဲ႔ အလားအလာရွိသေလာက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာဖို႔ဆိုရင္ သူ႔ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သူေတြ အေပၚမွာ လံုး၀မွီခိုအားထားရတာပါ။ ဒီအခ်က္ကို ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ဘာသာစကားဖြံ႕ၿဖိဳးလာပံုကို ၾကည့္ၿပီး ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္။ ေမြးစမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအေနအထား အတူတူေလာက္ ရွိတဲ့ကေလးေတြဟာ တစ္ႏွစ္သားမွာေတာ့ မသိမသာျခားနားလာၾကတယ္။ ၃ႏွစ္အရြယ္မွာေတာ့ သိသိသာသာၾကီးကို ျခားနားသြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာစကားဖြံ႕ၿဖိဳးမႈဆိုတာ ကေလးနားလည္တဲ့စကားအေရအတြက္ တိုးလာတာရယ္၊ ကေလးေျပာတတ္၊ သံုးတတ္တဲ့စကားလံုးအေရအတြက္ တိုးလာတာရယ္ကို ဆိုလုိပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ သူတို႔ေျပာတတ္တာထက္ ပိုနားလည္ၾကပါတယ္။ ဆိုလိုတာက စကားလံုး (၁၀၀)ေလာက္ကို သြက္သြက္လက္လက္ေျပာႏိုင္တဲ့ (၂)ႏွစ္အရြယ္ ကေလးဟာ စကားလံုးေပါင္း (၅၀၀-၆၀၀)ကို နားလည္ပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ (၃)ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ မိခင္ဘာသာစကားအလံုးေပါင္း(၁၀၀၀)ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း သံုးႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။
- သံုးႏွစ္အရြယ္ကေလးေတြရဲ႕ဘာသာစကား ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို ေလ့လာေတြ႕ရွိမႈအရ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားရဲ႕ ကေလးအေပၚ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈရယ္၊ တစ္နာရီမွာ ကေလးၾကားရတဲ့ စကားလံုးအေရအတြက္ ရယ္ေပၚမူတည္ၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏႈန္း သံုးမ်ဳိးသံုးစား ခြဲျခားေတြ႕ရွိရပါတယ္။ Channel 7 ရဲ႕ ခ်န္ပီယံေလးမ်ား အစီအစဥ္ကေတာ့ ကေလးဘယ္ေလာက္နားလည္တယ္ဆိုတာကို ၿပိဳင္တာမို႔လို႔ အဲ့ဒီ ၃မိနစ္အတြင္းမွာ အေမရဲ႕ နားၿငီးေလာက္ေအာင္ ထပ္တလဲလဲသံုးတဲ့ စကားမ်ဳိးကိုေတာ့ တစ္နာရီမွာ ၾကားရတဲ့ စကားလံုးထဲေရတြက္လို႔ မရဘူးေပါ႔။ ပထမ အမ်ိဳးအစားက စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး ေခ်ာင္လည္တဲ့ မိဘရဲ႕ကေလးေတြျဖစ္ၿပီး မိဘက ကေလးကို အခ်ိန္ပိုေပးႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ တစ္နာရီမွာ ကေလးၾကားရတဲ့ စကားလံုးေပါင္း (၂၁၅၃)လံုးရွိၿပီး ကေလးေျပာတတ္တဲ့ စကားလံုးေပါင္း (၁၁၀၀)ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စား၀တ္ေနေရး အဆင္ေျပရံုရွိတဲ့ ဒုတိယအေျခအေနက မိဘရဲ႕ ကေလးေတြကေတာ့ တစ္နာရီမွာ (၁၂၅၁)လံုးၾကားရၿပီး (၇၅၀)လံုးကို ေျပာတတ္သတဲ့။ တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စား အေျခအေနမွာရွိတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ကေလးေတြကေတာ့ တစ္နာရီမွာမွ (၆၁၆)လံုးၾကားရၿပီး၊ စကားလံုးအေရအတြက္ (၅၂၀)လံုးပဲ ေျပာတတ္ေနတယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
- ကေလးအသက္(၃)ႏွစ္အရြယ္ရဲ႕ ကြာဟမႈက (၅)ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ရင္ ဒီထက္ပိုၿပီး ကြာဟလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကြာဟမႈေတြကို မေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အခြင့္အလမ္းအနည္းပါးဆံုး အေျခအေနမွာရွိတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာသင္ယူေရးဟာ ဘယ္လိုရွိမယ္ဆိုတာ မွန္းလို႔ ရေနပါတယ္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ ပူးတြဲေလ့လာမႈတစ္ခုရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ စီးပြားေရးအေျခအေနနဲ႔ မဆိုင္ဘဲ ကေလးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအေၾကာင္းနားလည္တဲ့ မိဘရဲ႕ ကေလးေတြဟာ ပထမအမ်ဳိးအစားထဲက ကေလးမ်ားနည္းတူ ဖြံ႕ၿဖိဳးတယ္ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီအခ်က္က လူဆင္းရဲေပမယ့္ အသိပညာမဆင္းရဲဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္းေထာက္ျပေနပါတယ္။ အတန္းပညာမတတ္ေပမယ့္ ကေလးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအေၾကာင္း နားလည္တဲ့မိဘေတြဟာ ကေလးအသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိ ပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ က်န္းမာတဲ့ကေလးျဖစ္မလား၊ ခ်ဴခ်ာတဲ့ကေလးျဖစ္မလား၊ ဘယ္လိုသင္ယူလိမ့္မယ္၊ ဘယ္လိုကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးရွိမယ္ဆိုတာ မွန္းဆလို႔ရပါတယ္။ ကေလးရဲ႕အသက္ရွင္သန္ေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးေတြအတြက္ သူ႔ဘ၀ကို အလႊမ္းမိုးဆံုးျဖစ္တဲ့ လက္ဦးဆရာမ်ားရဲ႕ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ပံုေပၚမွာပဲ အဓိကမူတည္တာထင္ရွားပါတယ္။ လက္ဦးဆရာ မည္ထိုက္စြာ ပုဗၺစရိယ၊ မိနဲ႔ဖ . .ဆိုတဲ့စကားေလးဟာ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ေနပါတယ္။
- အလုပ္လုပ္ဖို႔အခ်ိန္ တစ္သက္လံုးရွိေပမယ့္ ကေလးသူငယ္ဘ၀ဆိုတာ တစ္ႀကိမ္ပဲရွိတယ္… လို႔ ပိုလန္စကားပံုရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာရွိတဲ့ မိဘမဆို သူတို႔ကေလးေတြအတြက္ အေလးေပးျပဳစုေပးရင္းနဲ႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ မိဘတိုင္း အေကာင္းဆံုးမိဘ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ေဒၚေကဆိုင္းေရာ္ (MBC)
ေရွးဦးကေလးသူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံခ်က္ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
- မူႀကိဳကို ေရာက္လာတဲ့ ကေလးေတြထဲမွာ ဆင္းရဲတာခ်င္းအတူတူ၊ မိဘပညာအရည္အခ်င္းလည္း အတူတူ ဘာေၾကာင့္ကေလးတစ္ခ်ဳိ႕က တျခားကေလးေတြထက္ ပိုဖြံ႕ၿဖိဳး၊ ပိုသြက္လက္ေနၾကသလဲ။
- က်န္းမာတဲ့ကေလးတိုင္းေမြးဖြားလာတာနဲ႔ သူတို႔ခႏၶာကိုယ္က ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ သင္ယူဖြံ႕ၿဖိဳးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစေတြ ပါလာၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးငယ္အေနနဲ႔ အလားအလာရွိသေလာက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာဖို႔ဆိုရင္ သူ႔ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သူေတြ အေပၚမွာ လံုး၀မွီခိုအားထားရတာပါ။ ဒီအခ်က္ကို ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ဘာသာစကားဖြံ႕ၿဖိဳးလာပံုကို ၾကည့္ၿပီး ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္။ ေမြးစမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအေနအထား အတူတူေလာက္ ရွိတဲ့ကေလးေတြဟာ တစ္ႏွစ္သားမွာေတာ့ မသိမသာျခားနားလာၾကတယ္။ ၃ႏွစ္အရြယ္မွာေတာ့ သိသိသာသာၾကီးကို ျခားနားသြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာစကားဖြံ႕ၿဖိဳးမႈဆိုတာ ကေလးနားလည္တဲ့စကားအေရအတြက္ တိုးလာတာရယ္၊ ကေလးေျပာတတ္၊ သံုးတတ္တဲ့စကားလံုးအေရအတြက္ တိုးလာတာရယ္ကို ဆိုလုိပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ သူတို႔ေျပာတတ္တာထက္ ပိုနားလည္ၾကပါတယ္။ ဆိုလိုတာက စကားလံုး (၁၀၀)ေလာက္ကို သြက္သြက္လက္လက္ေျပာႏိုင္တဲ့ (၂)ႏွစ္အရြယ္ ကေလးဟာ စကားလံုးေပါင္း (၅၀၀-၆၀၀)ကို နားလည္ပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ (၃)ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ မိခင္ဘာသာစကားအလံုးေပါင္း(၁၀၀၀)ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း သံုးႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။
- သံုးႏွစ္အရြယ္ကေလးေတြရဲ႕ဘာသာစကား ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို ေလ့လာေတြ႕ရွိမႈအရ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားရဲ႕ ကေလးအေပၚ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈရယ္၊ တစ္နာရီမွာ ကေလးၾကားရတဲ့ စကားလံုးအေရအတြက္ ရယ္ေပၚမူတည္ၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏႈန္း သံုးမ်ဳိးသံုးစား ခြဲျခားေတြ႕ရွိရပါတယ္။ Channel 7 ရဲ႕ ခ်န္ပီယံေလးမ်ား အစီအစဥ္ကေတာ့ ကေလးဘယ္ေလာက္နားလည္တယ္ဆိုတာကို ၿပိဳင္တာမို႔လို႔ အဲ့ဒီ ၃မိနစ္အတြင္းမွာ အေမရဲ႕ နားၿငီးေလာက္ေအာင္ ထပ္တလဲလဲသံုးတဲ့ စကားမ်ဳိးကိုေတာ့ တစ္နာရီမွာ ၾကားရတဲ့ စကားလံုးထဲေရတြက္လို႔ မရဘူးေပါ႔။ ပထမ အမ်ိဳးအစားက စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး ေခ်ာင္လည္တဲ့ မိဘရဲ႕ကေလးေတြျဖစ္ၿပီး မိဘက ကေလးကို အခ်ိန္ပိုေပးႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ တစ္နာရီမွာ ကေလးၾကားရတဲ့ စကားလံုးေပါင္း (၂၁၅၃)လံုးရွိၿပီး ကေလးေျပာတတ္တဲ့ စကားလံုးေပါင္း (၁၁၀၀)ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စား၀တ္ေနေရး အဆင္ေျပရံုရွိတဲ့ ဒုတိယအေျခအေနက မိဘရဲ႕ ကေလးေတြကေတာ့ တစ္နာရီမွာ (၁၂၅၁)လံုးၾကားရၿပီး (၇၅၀)လံုးကို ေျပာတတ္သတဲ့။ တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စား အေျခအေနမွာရွိတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ကေလးေတြကေတာ့ တစ္နာရီမွာမွ (၆၁၆)လံုးၾကားရၿပီး၊ စကားလံုးအေရအတြက္ (၅၂၀)လံုးပဲ ေျပာတတ္ေနတယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
- ကေလးအသက္(၃)ႏွစ္အရြယ္ရဲ႕ ကြာဟမႈက (၅)ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ရင္ ဒီထက္ပိုၿပီး ကြာဟလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကြာဟမႈေတြကို မေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အခြင့္အလမ္းအနည္းပါးဆံုး အေျခအေနမွာရွိတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာသင္ယူေရးဟာ ဘယ္လိုရွိမယ္ဆိုတာ မွန္းလို႔ ရေနပါတယ္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ ပူးတြဲေလ့လာမႈတစ္ခုရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ စီးပြားေရးအေျခအေနနဲ႔ မဆိုင္ဘဲ ကေလးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအေၾကာင္းနားလည္တဲ့ မိဘရဲ႕ ကေလးေတြဟာ ပထမအမ်ဳိးအစားထဲက ကေလးမ်ားနည္းတူ ဖြံ႕ၿဖိဳးတယ္ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီအခ်က္က လူဆင္းရဲေပမယ့္ အသိပညာမဆင္းရဲဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္းေထာက္ျပေနပါတယ္။ အတန္းပညာမတတ္ေပမယ့္ ကေလးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအေၾကာင္း နားလည္တဲ့မိဘေတြဟာ ကေလးအသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိ ပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ က်န္းမာတဲ့ကေလးျဖစ္မလား၊ ခ်ဴခ်ာတဲ့ကေလးျဖစ္မလား၊ ဘယ္လိုသင္ယူလိမ့္မယ္၊ ဘယ္လိုကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးရွိမယ္ဆိုတာ မွန္းဆလို႔ရပါတယ္။ ကေလးရဲ႕အသက္ရွင္သန္ေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးေတြအတြက္ သူ႔ဘ၀ကို အလႊမ္းမိုးဆံုးျဖစ္တဲ့ လက္ဦးဆရာမ်ားရဲ႕ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ပံုေပၚမွာပဲ အဓိကမူတည္တာထင္ရွားပါတယ္။ လက္ဦးဆရာ မည္ထိုက္စြာ ပုဗၺစရိယ၊ မိနဲ႔ဖ . .ဆိုတဲ့စကားေလးဟာ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ေနပါတယ္။
- အလုပ္လုပ္ဖို႔အခ်ိန္ တစ္သက္လံုးရွိေပမယ့္ ကေလးသူငယ္ဘ၀ဆိုတာ တစ္ႀကိမ္ပဲရွိတယ္… လို႔ ပိုလန္စကားပံုရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာရွိတဲ့ မိဘမဆို သူတို႔ကေလးေတြအတြက္ အေလးေပးျပဳစုေပးရင္းနဲ႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ မိဘတိုင္း အေကာင္းဆံုးမိဘ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ေဒၚေကဆိုင္းေရာ္ (MBC)
ေရွးဦးကေလးသူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံခ်က္ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ေမ့တတ္တဲ့အေဖ
ေရးသားသူ- ဒဗလ်ဴ လစ္ဗင္စတန္လားနဒ္
ဘာသာျပန္- ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ)
"ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္နည္း" စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္တင္ျပသည္။
နားေထာင္စမ္းသားေလးေရ၊ အေဖဟာ ဒီစကားေတြကို သားေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေျပေနတာကြ။ လက္ဖ၀ါးေသးေသးေလးကို ပါးကေလးမွာ အပ္လို႔၊ ဆံပင္ေကြးေကြးႏုႏုေလးေတြက နဖူးေပၚမွာ ေခၽြးေတြနဲ႔ ကပ္လို႔ေပါ႔။ အေဖဟာ သားရဲ႕ အခန္းထဲကို တိတ္တိတ္ကေလး ခုိး၀င္လာခဲ့တာ။ စာဖတ္ခန္းထဲမွာ ေဖေဖသတင္းစာဖတ္ေနရင္း ေနာင္တတရားေတြ ရလာခဲ့တယ္။ အေဖရဲ႕ အျပစ္ေတြအတြက္ သားအိပ္ရာေဘးကို အေဖေရာက္လာခဲ့တယ္။
အေဖစဥ္းစားေနတာေတြ ရွိတယ္သားရဲ႕ သားကို အေဖက စိတ္ဆိုးခဲ့တယ္။ သားေက်ာင္းသြားဖို႔ အ၀တ္အစားလဲေနတုန္း သားက ေပါင္ဒါမႈန္႔ယူၿပီး မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္တို႔လိုက္ရံုေလးနဲ႔ သားကို အေဖက ေအာ္ခဲ့မိတယ္။ သားရဲ႕ ဖိနပ္ေတြကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းမထားလို႔လည္း သားကို ဆူရျပန္တယ္။ တခ်ဳိ႕ပစၥည္းေတြကို သားက ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်ျပန္ေတာ့လည္း ေဒါသတၾကီး ေျပာမိဆိုမိျပန္ေရာ။ သားက ကစားေတာ့မလို႔ လုပ္ေနတုန္း။ ေဖေဖက ျမင္းရထားနဲ႔ ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ သားက လက္ကေလးကို ေ၀ွ႔ရမ္းလို႔ "တာ့တာ့ ေဖေဖႀကီး" လို႔ ႏႈတ္ဆက္တယ္။ ေဖေဖက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး "ဟိတ္ေကာင္ ေနာက္ဆုတ္ေနစမ္း" လုိ႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။
ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့လည္း ဒီလုိပါပဲ။ ေဖေဖ လမ္းေလွ်ာက္လာေတာ့
လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ သားကိုေတြ႕ရျပန္ေရာ။ သားက ေျမႀကီးေပၚ ဒူးေထာက္ၿပီး ေက်ာက္ခဲေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတယ္။ ေျခစြပ္ကလည္း စုတ္ျပတ္ေပါက္ၿပဲလို႔။ သားသူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာ သားကို ဆိုဆဲၿပီး အေဖ့ေရွ႕ကေန သားကို အိမ္ျပန္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ အရွက္ခြဲသလို ျဖစ္သြားတာေပါ႔။ အေဖက ေျခစြပ္ေတြဟာ သိပ္ေစ်းႀကီးတာ၊ မင္းဘာသာမင္း ၀ယ္ရတာမဟုတ္လို႔ ဂရုမစိုက္တာ၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္၀ယ္ရမွ ဂရုစိုက္မွာလို႔ အေဖဆိုလိုက္မိတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းသားရယ္၊ အေဖတစ္ေယာက္က ဒီလိုေျပာလိုက္တာကို။
ၿပီးေတာ့ မွတ္မိေသးလား။ စာဖတ္ခန္းထဲမွာ အေဖစာဖတ္ေနတုန္း တိတ္တိတ္ကေလး သား၀င္လာတယ္။ သားရဲ႕ မ်က္လံုးမွာ ၀မ္းနည္းေနတဲ့ အရိပ္ေယာင္ကို ေတြ႕ရတယ္။ သတင္းစာဖတ္ေနတုန္း ဇိမ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္ရသလားလို႔ စိတ္ဆိုးၿပီး သတင္းစာေဘးခ်၊ မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေတာ့ တံခါး၀မွာ တံု႔ခနဲျဖစ္သြားတယ္။ "ဘာလာရႈပ္တာလဲကြ" လို႔ အေဖက လွမ္းေအာ္လိုက္တယ္။
သားက ဘာမွ် ျပန္မေျပာရွာပါဘူး။ အေျပးကေလး ၀င္လာၿပီး ေဖေဖ့လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္၊ ေဖေဖ့ကို နမ္းသြားတယ္။ သားဖက္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ ေဖေဖက သားကို ဘယ္ေလာက္ပစ္ထားထား၊ ဘယ္လိုပဲဆူဆူ၊ အေဖကို မခ်စ္ဘဲ မေနႏိုင္ဘူးဆိုတာကို ျပေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သားက ေလွကားကို ေျပးတက္သြားတယ္။
ခဏေနေတာ့ ထိတ္လန္႔ၿပီး အေဖ့လက္ထဲက သတင္းစာလြတ္က်သြားတယ္။ အေဖလည္းကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အေတာ္ေလး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားမိတယ္။ အေဖ့မွာ ဘယ္လို အက်င့္ဆိုးေတြစြဲေနပါလိမ့္။ သားဟာ ကေလးငယ္ေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္တာနဲ႔ အေဖက အျပစ္ရွာရ၊ ဆူပူ ႀကိမ္းေမာင္းရတဲ့အက်င့္ ဘယ္တုန္းက အျမစ္တြယ္ေနပါလိမ့္။ ဒီလို လုပ္တာေတြဟာ အေဖက သားကုိ မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။ အေဖက သားကို ကေလးလို သေဘာမထားဘဲ လူႀကီးလိုထင္၊ လူႀကီးလို ျမင္ထားလို႔ပါကြယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္က လူႀကီးေတြ ေတြးသလို၊ လူႀကီးေတြ တြက္သလို မေတြးတတ္၊ မတြက္တတ္ဘူးဆိုတာ အေဖေမ့သြားလို႔ပါကြယ္။ သားလုပ္တာေတြကို အေဖက လူႀကီးမ်က္စိနဲ႔ လိုက္ၾကည့္ ၊ လူႀကီးေပတံနဲ႔ လိုက္တုိင္း လုပ္ခဲ့မိတယ္။
သားမွာ အက်င့္ေကာင္း၊ အက်င့္မွန္ေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဟိုေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ထိုးက်ေနတဲ့ အရိပ္ႀကီးေလာက္ကိုပဲ သားရဲ႕ႏွလံုးသား ေသးေသးေလးေလးက က်ယ္ျပန္႔ႀကီးမားပါေပတယ္။ အေဖ့ကို ေျပးဖက္ၿပီး အိပ္ရာ၀င္အနမ္းေပးသြားတာကိုက သားဘယ္ေလာက္ သေဘာထားႀကီးတယ္။ အၿငိဳးအေတး မရွိဘူး ဆိုတာ ျပသေနပါတယ္။ ဒီေန႔ညအတြက္ ဘာမွ် အေရးႀကီးတာမရွိပါဘူးသားရယ္။ အေဖဟာ ကိုယ့္အျပစ္ ကိုယ္ရွက္ၿပီး သားအိပ္ရာေဘးကို အေမွာင္ထဲမွာ ၀င္လာခဲ့တယ္။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို သားႏိုးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပာျပရင္ သားရဲဲဲ႕ ဦးေႏွာက္က ႏုနယ္၊ အရြယ္ကလည္း ငယ္ေသးေတာ့ ဒါေတြကို သားနားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒ႔ါေၾကာင့္ သားအိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လာေျပေနတာ။ မနက္ျဖန္ နံနက္က စၿပီး အေဖအေျပအဆို၊ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ပါေတာ့မယ္။ အက်င့္ဆိုးေတြကို ျပင္ပါေတာ့မယ္။ အေဖနဲ႔သား တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ပါေတာ့မယ္။ သားရယ္ရင္ အေဖလိုက္ ရယ္မယ္၊ သားငိုရင္ အေဖလိုက္ငိုမယ္။ ေျပာမွားဆိုမွား မျဖစ္ေအာင္ ဆင္ျခင္မယ္။ သားဟာ ဘာမွ် မဟုတ္ေသးဘူး။ ကေလးေလးပဲရွိေသးတယ္ ဆိုတာ အေဖ ေမ့ေမ့မသြားေအာင္ ႏႈတ္က တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနမယ္။
သားကို အေဖက လူႀကီးကို ျမင္ခဲ့မိတယ္။ အခုလို အိပ္ရာထဲမွာ သားေကြးေကြးေလး အိပ္ေနေတာ့မွ သားဟာ တကယ့္ ကေလးေလး တစ္ေယာက္ပဲဆိုတာ အေဖျမင္လာေတာ့တယ္။ မေန႔က သားကို သားအေမရဲ႕ ရင္ခြင္ထက္ ထည့္ထားေတာ့ သားေခါင္းေလးကို ေမေမ့ပခံုးေပၚမွာ မွီလို႔။ သားဟာ တကယ့္ ကေလးေလးပဲရွိေသးတာ။ အေဖက သားကေလးဆိုတာ ေမ့ၿပီး အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့၊ ေတာင္းဆိုခဲ့မိတယ္ကြယ္။
လူေတြကို ရႈတ္ခ် ျပစ္တင္မယ့္အစား သူတို႔ကို၊ သူတို႔၏ ဘ၀ကို၊ သူတို႔ ေတြးေခၚပံု၊ ေနထိုင္ပံုကို သိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔။ သူတို႔ ဘာလို႔ အဲ့သလို လုပ္ရသလဲဆိုသည္ကို အေျဖထုတ္ၾကည့္ပါ။ ေ၀ဖန္တာထက္ပိုၿပီး အက်ဳိးရွိပါသည္။ နားလည္ျခင္း၊ ကရုဏာသက္ျခင္း၊ ညွာတာျခင္းမ်ား ျဖစ္လာမည္။
ဘာသာျပန္- ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ)
"ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္နည္း" စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္တင္ျပသည္။
နားေထာင္စမ္းသားေလးေရ၊ အေဖဟာ ဒီစကားေတြကို သားေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေျပေနတာကြ။ လက္ဖ၀ါးေသးေသးေလးကို ပါးကေလးမွာ အပ္လို႔၊ ဆံပင္ေကြးေကြးႏုႏုေလးေတြက နဖူးေပၚမွာ ေခၽြးေတြနဲ႔ ကပ္လို႔ေပါ႔။ အေဖဟာ သားရဲ႕ အခန္းထဲကို တိတ္တိတ္ကေလး ခုိး၀င္လာခဲ့တာ။ စာဖတ္ခန္းထဲမွာ ေဖေဖသတင္းစာဖတ္ေနရင္း ေနာင္တတရားေတြ ရလာခဲ့တယ္။ အေဖရဲ႕ အျပစ္ေတြအတြက္ သားအိပ္ရာေဘးကို အေဖေရာက္လာခဲ့တယ္။
အေဖစဥ္းစားေနတာေတြ ရွိတယ္သားရဲ႕ သားကို အေဖက စိတ္ဆိုးခဲ့တယ္။ သားေက်ာင္းသြားဖို႔ အ၀တ္အစားလဲေနတုန္း သားက ေပါင္ဒါမႈန္႔ယူၿပီး မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္တို႔လိုက္ရံုေလးနဲ႔ သားကို အေဖက ေအာ္ခဲ့မိတယ္။ သားရဲ႕ ဖိနပ္ေတြကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းမထားလို႔လည္း သားကို ဆူရျပန္တယ္။ တခ်ဳိ႕ပစၥည္းေတြကို သားက ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်ျပန္ေတာ့လည္း ေဒါသတၾကီး ေျပာမိဆိုမိျပန္ေရာ။ သားက ကစားေတာ့မလို႔ လုပ္ေနတုန္း။ ေဖေဖက ျမင္းရထားနဲ႔ ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ သားက လက္ကေလးကို ေ၀ွ႔ရမ္းလို႔ "တာ့တာ့ ေဖေဖႀကီး" လို႔ ႏႈတ္ဆက္တယ္။ ေဖေဖက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး "ဟိတ္ေကာင္ ေနာက္ဆုတ္ေနစမ္း" လုိ႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။
ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့လည္း ဒီလုိပါပဲ။ ေဖေဖ လမ္းေလွ်ာက္လာေတာ့
လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ သားကိုေတြ႕ရျပန္ေရာ။ သားက ေျမႀကီးေပၚ ဒူးေထာက္ၿပီး ေက်ာက္ခဲေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတယ္။ ေျခစြပ္ကလည္း စုတ္ျပတ္ေပါက္ၿပဲလို႔။ သားသူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာ သားကို ဆိုဆဲၿပီး အေဖ့ေရွ႕ကေန သားကို အိမ္ျပန္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ အရွက္ခြဲသလို ျဖစ္သြားတာေပါ႔။ အေဖက ေျခစြပ္ေတြဟာ သိပ္ေစ်းႀကီးတာ၊ မင္းဘာသာမင္း ၀ယ္ရတာမဟုတ္လို႔ ဂရုမစိုက္တာ၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္၀ယ္ရမွ ဂရုစိုက္မွာလို႔ အေဖဆိုလိုက္မိတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းသားရယ္၊ အေဖတစ္ေယာက္က ဒီလိုေျပာလိုက္တာကို။
ၿပီးေတာ့ မွတ္မိေသးလား။ စာဖတ္ခန္းထဲမွာ အေဖစာဖတ္ေနတုန္း တိတ္တိတ္ကေလး သား၀င္လာတယ္။ သားရဲ႕ မ်က္လံုးမွာ ၀မ္းနည္းေနတဲ့ အရိပ္ေယာင္ကို ေတြ႕ရတယ္။ သတင္းစာဖတ္ေနတုန္း ဇိမ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္ရသလားလို႔ စိတ္ဆိုးၿပီး သတင္းစာေဘးခ်၊ မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေတာ့ တံခါး၀မွာ တံု႔ခနဲျဖစ္သြားတယ္။ "ဘာလာရႈပ္တာလဲကြ" လို႔ အေဖက လွမ္းေအာ္လိုက္တယ္။
သားက ဘာမွ် ျပန္မေျပာရွာပါဘူး။ အေျပးကေလး ၀င္လာၿပီး ေဖေဖ့လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္၊ ေဖေဖ့ကို နမ္းသြားတယ္။ သားဖက္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ ေဖေဖက သားကို ဘယ္ေလာက္ပစ္ထားထား၊ ဘယ္လိုပဲဆူဆူ၊ အေဖကို မခ်စ္ဘဲ မေနႏိုင္ဘူးဆိုတာကို ျပေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သားက ေလွကားကို ေျပးတက္သြားတယ္။
ခဏေနေတာ့ ထိတ္လန္႔ၿပီး အေဖ့လက္ထဲက သတင္းစာလြတ္က်သြားတယ္။ အေဖလည္းကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အေတာ္ေလး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားမိတယ္။ အေဖ့မွာ ဘယ္လို အက်င့္ဆိုးေတြစြဲေနပါလိမ့္။ သားဟာ ကေလးငယ္ေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္တာနဲ႔ အေဖက အျပစ္ရွာရ၊ ဆူပူ ႀကိမ္းေမာင္းရတဲ့အက်င့္ ဘယ္တုန္းက အျမစ္တြယ္ေနပါလိမ့္။ ဒီလို လုပ္တာေတြဟာ အေဖက သားကုိ မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။ အေဖက သားကို ကေလးလို သေဘာမထားဘဲ လူႀကီးလိုထင္၊ လူႀကီးလို ျမင္ထားလို႔ပါကြယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္က လူႀကီးေတြ ေတြးသလို၊ လူႀကီးေတြ တြက္သလို မေတြးတတ္၊ မတြက္တတ္ဘူးဆိုတာ အေဖေမ့သြားလို႔ပါကြယ္။ သားလုပ္တာေတြကို အေဖက လူႀကီးမ်က္စိနဲ႔ လိုက္ၾကည့္ ၊ လူႀကီးေပတံနဲ႔ လိုက္တုိင္း လုပ္ခဲ့မိတယ္။
သားမွာ အက်င့္ေကာင္း၊ အက်င့္မွန္ေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဟိုေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ထိုးက်ေနတဲ့ အရိပ္ႀကီးေလာက္ကိုပဲ သားရဲ႕ႏွလံုးသား ေသးေသးေလးေလးက က်ယ္ျပန္႔ႀကီးမားပါေပတယ္။ အေဖ့ကို ေျပးဖက္ၿပီး အိပ္ရာ၀င္အနမ္းေပးသြားတာကိုက သားဘယ္ေလာက္ သေဘာထားႀကီးတယ္။ အၿငိဳးအေတး မရွိဘူး ဆိုတာ ျပသေနပါတယ္။ ဒီေန႔ညအတြက္ ဘာမွ် အေရးႀကီးတာမရွိပါဘူးသားရယ္။ အေဖဟာ ကိုယ့္အျပစ္ ကိုယ္ရွက္ၿပီး သားအိပ္ရာေဘးကို အေမွာင္ထဲမွာ ၀င္လာခဲ့တယ္။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို သားႏိုးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပာျပရင္ သားရဲဲဲ႕ ဦးေႏွာက္က ႏုနယ္၊ အရြယ္ကလည္း ငယ္ေသးေတာ့ ဒါေတြကို သားနားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒ႔ါေၾကာင့္ သားအိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လာေျပေနတာ။ မနက္ျဖန္ နံနက္က စၿပီး အေဖအေျပအဆို၊ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ပါေတာ့မယ္။ အက်င့္ဆိုးေတြကို ျပင္ပါေတာ့မယ္။ အေဖနဲ႔သား တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ပါေတာ့မယ္။ သားရယ္ရင္ အေဖလိုက္ ရယ္မယ္၊ သားငိုရင္ အေဖလိုက္ငိုမယ္။ ေျပာမွားဆိုမွား မျဖစ္ေအာင္ ဆင္ျခင္မယ္။ သားဟာ ဘာမွ် မဟုတ္ေသးဘူး။ ကေလးေလးပဲရွိေသးတယ္ ဆိုတာ အေဖ ေမ့ေမ့မသြားေအာင္ ႏႈတ္က တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနမယ္။
သားကို အေဖက လူႀကီးကို ျမင္ခဲ့မိတယ္။ အခုလို အိပ္ရာထဲမွာ သားေကြးေကြးေလး အိပ္ေနေတာ့မွ သားဟာ တကယ့္ ကေလးေလး တစ္ေယာက္ပဲဆိုတာ အေဖျမင္လာေတာ့တယ္။ မေန႔က သားကို သားအေမရဲ႕ ရင္ခြင္ထက္ ထည့္ထားေတာ့ သားေခါင္းေလးကို ေမေမ့ပခံုးေပၚမွာ မွီလို႔။ သားဟာ တကယ့္ ကေလးေလးပဲရွိေသးတာ။ အေဖက သားကေလးဆိုတာ ေမ့ၿပီး အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့၊ ေတာင္းဆိုခဲ့မိတယ္ကြယ္။
လူေတြကို ရႈတ္ခ် ျပစ္တင္မယ့္အစား သူတို႔ကို၊ သူတို႔၏ ဘ၀ကို၊ သူတို႔ ေတြးေခၚပံု၊ ေနထိုင္ပံုကို သိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔။ သူတို႔ ဘာလို႔ အဲ့သလို လုပ္ရသလဲဆိုသည္ကို အေျဖထုတ္ၾကည့္ပါ။ ေ၀ဖန္တာထက္ပိုၿပီး အက်ဳိးရွိပါသည္။ နားလည္ျခင္း၊ ကရုဏာသက္ျခင္း၊ ညွာတာျခင္းမ်ား ျဖစ္လာမည္။
သင့္ ကေလး...........
သင့္ ကေလး ခဏခဏ လိမ္ေျပာတယ္ဆိုတာ သင့္သူ႔ကိုအျပစ္ခဏခဏေျပာလို႔
သင့္ကေလး ကိုယ့္ကိုယုံၾကည္မႈအားနည္းေနတယ္ဆိုရင္ သင္သူ႔ကိုအားေပးမႈေလ်ာ့နည္းေနေသးလို႔
သင့္ကေလး စကားသိပ္မေျပာဘူးဆိုရင္ သင္သူနဲ႔အခ်ိန္ေပးျပီး စကားမေျပာလို႔
သင့္ကေလး ကိုယ့္ကိုယုံၾကည္မႈအားနည္းေနတယ္ဆိုရင္ သင္သူ႔ကိုအားေပးမႈေလ်ာ့နည္းေနေသးလို႔
သင့္ကေလး စကားသိပ္မေျပာဘူးဆိုရင္ သင္သူနဲ႔အခ်ိန္ေပးျပီး စကားမေျပာလို႔
သင့္ကေလးခိုးဝွက္တတ္တယ္ဆိုရင္
သင္သူ႔ကို ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲျခင္းဟာ မြန္ျမတ္တယ္ဆိုတာ သိေအာင္ မေျပာထားေပးလို႔
သင့္ကေလး သတိၱမရွိဘူးဆိုရင္ တစ္ခ်ိန္လုံး ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ဘက္မွာေနျပီး သင္လိုက္ကာကြယ္ ေျဖရွင္းေပးလြန္းလို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားကိုမေလးစားပဲ ျပန္ေျပာေနတတ္ရင္ သင္သူနဲ႔ စကားတစ္ခြန္း ႏွစ္ခြန္းအေျခအတင္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ ေအာ္ေျပာဆူပူတတ္လို႔
သင့္ကေလး စိတ္ဆိုးလြယ္ စိတ္အလို မက်လြယ္ရင္ သူေကာင္းတာလုပ္ေနရက္နဲ႔ သင္သူ႔ကို မခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ယူတဲ့စကား မေျပာဖူးလို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားေတြကို လူလည္က်တတ္ရင္ သင္သူ႔ကို ဘာမွဆို မမွ်ေဝေပးဖူးလို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားကိုအႏိုင္က်င့္ ဗိုလ္က်တတ္ရင္ သင့္ရဲ႕စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ေျပာဆိုျပီး သူမ်ားေတြနဲ႔ဆက္ဆံတာကိုေတြ သူ႔ေရွ႕မွာလုပ္ျပလို႔
သင့္ကေလးေၾကာက္ျပီး အားငယ္တတ္ရင္ သင္သူ႔ကိုတစ္ခုခုဆို အျမဲေျခာက္ေျပာတတ္လို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားေတြကို အျမဲအားက် ေနရင္ သင္သူ႔ကိုလုံးဝဂရုမစိုက္ပဲ ပစ္ထားတတ္လို႔
သင့္ကေလး သင့္ကိုမရင္းႏွီးသလို မခ်စ္သလိုေနရင္ သင္သူ႔ကိုတစ္ခါမွ ေႏြးေထြးတဲ့ေပြ႔ဖက္မႈေတြ က်င္နာတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔မနမ္းဖူးလို႔
သင့္ကေလး သင့္စကားနားမေထာင္ရင္ သင္သူတို႔ဆီက မမွ်တတဲ့ေတာင္းဆိုမႈ
သူတို႔ဆႏၵမပါတဲ့ေစခိုင္းမႈေတြ လုပ္တာမ်ားလို႔
သင့္ကေလးလွ်ိဳ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ဝွက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းေနတတ္ရင္ သင္ သူ႔ကိစၥေတြကို အစအဆုံး စစ္ေဆးေမးျမန္းလြန္းလို႔
မိဘမ်ားဟာ သားသမီးအတြက္ ေျမၾသဇာလိုပဲ မိဘရဲ႕လုပ္ရပ္မ်ားကို ျမင္ျပီး သားသမီးေတြကလိုက္လုပ္တတ္တယ္ သင္တစ္ခုခုေျပာဆို ျပဳမူေတာ့မယ္ဆိုရင္ သင္ ကေလးဘဝ တုန္းကေရာ သင့္မိဘ ဒီလိုေတြလုပ္ရင္ သင္ႀကိဳက္ရဲ႕လားအရင္စဥ္းစားပါ သင္ကေလးဘဝတုန္းက သင့္မိဘဆီ သင္လိုခ်င္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးပဲ သင့္ကေလးကို ေပးပါ
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့မိသားစုဘဝ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ
ႏွင္းဆီျဖဴ / အမွတ္တရစုစည္းမႈ Page မွ . . .
သင္သူ႔ကို ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲျခင္းဟာ မြန္ျမတ္တယ္ဆိုတာ သိေအာင္ မေျပာထားေပးလို႔
သင့္ကေလး သတိၱမရွိဘူးဆိုရင္ တစ္ခ်ိန္လုံး ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ဘက္မွာေနျပီး သင္လိုက္ကာကြယ္ ေျဖရွင္းေပးလြန္းလို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားကိုမေလးစားပဲ ျပန္ေျပာေနတတ္ရင္ သင္သူနဲ႔ စကားတစ္ခြန္း ႏွစ္ခြန္းအေျခအတင္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ ေအာ္ေျပာဆူပူတတ္လို႔
သင့္ကေလး စိတ္ဆိုးလြယ္ စိတ္အလို မက်လြယ္ရင္ သူေကာင္းတာလုပ္ေနရက္နဲ႔ သင္သူ႔ကို မခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ယူတဲ့စကား မေျပာဖူးလို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားေတြကို လူလည္က်တတ္ရင္ သင္သူ႔ကို ဘာမွဆို မမွ်ေဝေပးဖူးလို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားကိုအႏိုင္က်င့္ ဗိုလ္က်တတ္ရင္ သင့္ရဲ႕စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ေျပာဆိုျပီး သူမ်ားေတြနဲ႔ဆက္ဆံတာကိုေတြ သူ႔ေရွ႕မွာလုပ္ျပလို႔
သင့္ကေလးေၾကာက္ျပီး အားငယ္တတ္ရင္ သင္သူ႔ကိုတစ္ခုခုဆို အျမဲေျခာက္ေျပာတတ္လို႔
သင့္ကေလး သူမ်ားေတြကို အျမဲအားက် ေနရင္ သင္သူ႔ကိုလုံးဝဂရုမစိုက္ပဲ ပစ္ထားတတ္လို႔
သင့္ကေလး သင့္ကိုမရင္းႏွီးသလို မခ်စ္သလိုေနရင္ သင္သူ႔ကိုတစ္ခါမွ ေႏြးေထြးတဲ့ေပြ႔ဖက္မႈေတြ က်င္နာတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔မနမ္းဖူးလို႔
သင့္ကေလး သင့္စကားနားမေထာင္ရင္ သင္သူတို႔ဆီက မမွ်တတဲ့ေတာင္းဆိုမႈ
သူတို႔ဆႏၵမပါတဲ့ေစခိုင္းမႈေတြ လုပ္တာမ်ားလို႔
သင့္ကေလးလွ်ိဳ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ဝွက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းေနတတ္ရင္ သင္ သူ႔ကိစၥေတြကို အစအဆုံး စစ္ေဆးေမးျမန္းလြန္းလို႔
မိဘမ်ားဟာ သားသမီးအတြက္ ေျမၾသဇာလိုပဲ မိဘရဲ႕လုပ္ရပ္မ်ားကို ျမင္ျပီး သားသမီးေတြကလိုက္လုပ္တတ္တယ္ သင္တစ္ခုခုေျပာဆို ျပဳမူေတာ့မယ္ဆိုရင္ သင္ ကေလးဘဝ တုန္းကေရာ သင့္မိဘ ဒီလိုေတြလုပ္ရင္ သင္ႀကိဳက္ရဲ႕လားအရင္စဥ္းစားပါ သင္ကေလးဘဝတုန္းက သင့္မိဘဆီ သင္လိုခ်င္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးပဲ သင့္ကေလးကို ေပးပါ
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့မိသားစုဘဝ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ
ႏွင္းဆီျဖဴ / အမွတ္တရစုစည္းမႈ Page မွ . . .
ဒီေန႔လြယ္အိတ္ထဲမွာ ဘာပါသလဲ IS THERE ANYTHING IN YOUR BAG TODAY ?
ဒီေန႔သားသခ်ၤာနဲ႕သိပၸံလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘီးမုန္႔ဖုတ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘီးမုန္႔ကို တစ္ျခမ္းပိုင္းတယ္၊ ေလးပိုင္းျဖစ္ေအာင္ ထပ္ပိုင္းပါတယ္၊
ေရတြက္ၾကည့္ပါတယ္၊ တိုင္းတာၾကည့္ပါတယ္။
သားရဲ႕ မ်က္ေစ့ေတြ၊ နားေတြနဲ႕ ေခါင္းကို အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။
လမ္းသြားရင္းအေပါင္းေတြ၊ အႏႈတ္ေတြလည္းလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
သံလိုက္ေတြ၊ သစ္သားတံုးေတြနဲ႕ ရႊံ႕ေတြကိုလည္းသံုးခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ေက်းဇူးျပဳၿပီး “ဒီေန႔လြယ္အိတ္ထဲမွာ ဘာပါသလဲ” လို႔မေမးပါနဲ႕။
တီေကာင္ေလးတစ္ေကာင္နဲ႕ ပတ္က်ိေလးတစ္ေကာင္အေၾကာင္းလည္းေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
သားအလွည့္ေရာက္မွ လုပ္ရတာကိုလည္းမွတ္မိပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လုပ္လို႔မရတာကိုလည္းကူညီခဲ့ပါတယ္။
ထိပ္နားမွာ အျပာေရာင္ရွိတဲ့ ကစားစရာ ကုန္တင္ကားကိုလည္း မွ်ေ၀ကစားခဲ့ပါတယ္။
စာလံုးေတြကို ဘယ္ဘက္ကေန ညာဘက္ကို ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။
ကြဲျပားေနတာကို သေဘာတူလက္ခံခဲ့ပါတယ္၊ ရန္မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး
“ဘာေျပာတယ္၊ ဒီေန႔ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ဘာမွမပါဘူးေပါ့ဟုတ္လား” လို႔မေျပာပါနဲ႕။
သားဟာ ကစားရင္းနဲ႕သင္ယူေနတာ ေမေမ၊ေဖေဖ ျမင္တယ္မို႔လား။
နားေထာင္ဖို႔လည္း သင္ယူခဲ့ပါတယ္၊ စကားေျပာဖို႔လည္းသင္ယူခဲ့ပါတယ္။
အျပင္ဘက္မွာ သားေျပးတယ္၊ အတြင္းဘက္မွာေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။
လက္ေတြကိုလည္းေဆးတယ္၊ ေကာ္ေတြေပေနတဲ့ စုတ္တံကိုပစ္ရမယ့္ေနရာမွာ သြားပစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး “ဒီေန႔ တစ္ေနကုန္ ကစားပဲ ကစားေနတယ္” လို႔မေျပာပါနဲ႕။
ဟုတ္ပါတယ္၊ သားတစ္ေန႔ကုန္ ကစားခဲ့ပါတယ္။
သားျပသနာကိုလည္းေတြ႕ပါတယ္၊ သဲလြန္စအေျဖကိုလည္းေတြ႕ပါတယ္။
သားအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ဘာသာအေျဖရွာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ - အဲဒါေတြအားလံုးကေတာ့ သားရဲ့ ေခါင္းထဲမွာပါ။
လြယ္အိတ္ထဲမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ကစၿပီး
“ဒီေန႔ တစ္ေန႔တာ လုပ္ခဲ့တာေတြ အေၾကာင္းေျပာျပပါ’ လို႔ပဲေမးေပးပါလားခင္ဗ်ာ။
ဘီးမုန္႔ကို တစ္ျခမ္းပိုင္းတယ္၊ ေလးပိုင္းျဖစ္ေအာင္ ထပ္ပိုင္းပါတယ္၊
ေရတြက္ၾကည့္ပါတယ္၊ တိုင္းတာၾကည့္ပါတယ္။
သားရဲ႕ မ်က္ေစ့ေတြ၊ နားေတြနဲ႕ ေခါင္းကို အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။
လမ္းသြားရင္းအေပါင္းေတြ၊ အႏႈတ္ေတြလည္းလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
သံလိုက္ေတြ၊ သစ္သားတံုးေတြနဲ႕ ရႊံ႕ေတြကိုလည္းသံုးခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ေက်းဇူးျပဳၿပီး “ဒီေန႔လြယ္အိတ္ထဲမွာ ဘာပါသလဲ” လို႔မေမးပါနဲ႕။
တီေကာင္ေလးတစ္ေကာင္နဲ႕ ပတ္က်ိေလးတစ္ေကာင္အေၾကာင္းလည္းေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
သားအလွည့္ေရာက္မွ လုပ္ရတာကိုလည္းမွတ္မိပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လုပ္လို႔မရတာကိုလည္းကူညီခဲ့ပါတယ္။
ထိပ္နားမွာ အျပာေရာင္ရွိတဲ့ ကစားစရာ ကုန္တင္ကားကိုလည္း မွ်ေ၀ကစားခဲ့ပါတယ္။
စာလံုးေတြကို ဘယ္ဘက္ကေန ညာဘက္ကို ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။
ကြဲျပားေနတာကို သေဘာတူလက္ခံခဲ့ပါတယ္၊ ရန္မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး
“ဘာေျပာတယ္၊ ဒီေန႔ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ဘာမွမပါဘူးေပါ့ဟုတ္လား” လို႔မေျပာပါနဲ႕။
သားဟာ ကစားရင္းနဲ႕သင္ယူေနတာ ေမေမ၊ေဖေဖ ျမင္တယ္မို႔လား။
နားေထာင္ဖို႔လည္း သင္ယူခဲ့ပါတယ္၊ စကားေျပာဖို႔လည္းသင္ယူခဲ့ပါတယ္။
အျပင္ဘက္မွာ သားေျပးတယ္၊ အတြင္းဘက္မွာေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။
လက္ေတြကိုလည္းေဆးတယ္၊ ေကာ္ေတြေပေနတဲ့ စုတ္တံကိုပစ္ရမယ့္ေနရာမွာ သြားပစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး “ဒီေန႔ တစ္ေနကုန္ ကစားပဲ ကစားေနတယ္” လို႔မေျပာပါနဲ႕။
ဟုတ္ပါတယ္၊ သားတစ္ေန႔ကုန္ ကစားခဲ့ပါတယ္။
သားျပသနာကိုလည္းေတြ႕ပါတယ္၊ သဲလြန္စအေျဖကိုလည္းေတြ႕ပါတယ္။
သားအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ဘာသာအေျဖရွာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ - အဲဒါေတြအားလံုးကေတာ့ သားရဲ့ ေခါင္းထဲမွာပါ။
လြယ္အိတ္ထဲမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ကစၿပီး
“ဒီေန႔ တစ္ေန႔တာ လုပ္ခဲ့တာေတြ အေၾကာင္းေျပာျပပါ’ လို႔ပဲေမးေပးပါလားခင္ဗ်ာ။
ကေလးမ်ား အေပၚ အၿမဲ ေျပာဆို သင့္ေသာ စကားလံုးမ်ား
အရမ္း ႀကိဳက္လို႔ ေကာက္ႏူတ္ ဘာသာျပန္
လိုက္ ပါတယ္။ မိဘမ်ား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ ႏိုင္ပါေစ၊ အသံုး ၀င္ႏိုင္ပါေစ လို႔
ဆႏၵျပဳ လိုက္ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ေနရာ မွာ ဖတ္ရူ႕လို႔ ေကာင္းေအာင္ “ သားသား” “
ေဖေဖ” လို႔ သံုး ထားေပမဲ့ မီးမီး နဲ႔ ေမေမ အတြက္ လည္း အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မိမိ သားသမီးမ်ား အေပၚ မိဘမ်ား အၿမဲေျပာဆို သင့္တဲ့ စကားမ်ား ကေတာ့……..
၁။ သားသား အရမ္း လိမၼာတာပဲ ၊ ေဖေဖေမေမ သားသားကို အရမ္းခ်စ္တာ။ ။
ကေလးမ်ားဟာ ေမတၱာ ငတ္မြတ္လို႔ မရပါဘူး။ မိဘမ်ားဆီက ေမတၱာဆို ပိုမို အေရးႀကီးပါတယ္ ။ ဒီစကားလံုးေလး ေတြဟာ ကေလးကို အားကိုးရာ ရိွေစပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ႕ ရင္ကို ေႏြးေထြးေစ ပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ႕ အတြင္း စိတ္ကို ပိုမိုလံုၿခံဳေစပါတယ္။
၂။ ပညာသင္ၾကားရတာ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ။
ပညာသင္ၾကားျခင္း နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းျခင္းဆိုတဲ့ အသိႏွစ္ခုကို တြဲမိသြားေအာင္၊ ကေလးစိတ္တြင္း မွာ စြဲသြားေအာင္ Autosuggestion သေဘာအရ “ ပညာသင္ၾကားရတာ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္း တာပဲေနာ္” ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိး အၿမဲေျပာဆိုေပးပါ။ အေဖအေမ ေခတ္တုန္းက ဆိုရင္ ဘယ္လိုဘယ္လို ဒုကၡခံၿပီး ႀကိဳးစားရတာမ်ဳိး ကေလးကို မေျပာမိပါေစနဲ႔။ လူ႔ရဲ႕သေဘာသဘာ၀ အရ “ဒုက”ၡလို႔ လကၡံ သြားတဲ့ မည္သည့္ အရာကိုမဆို ေရွာင္ရွား တတ္တဲ့စိတ္ ရိွတတ္လို႔ပါ။
၃။ သားသား တစ္ေယာက္ထဲ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ။
ဒီစကားဟာ ကေလးကို အားေပးအားေျမာက္ ျပဳရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကို ယံုၾကည္လာေအာင္၊ ကိုယ့္ကိုကို အားကိုးတတ္ေအာင္ပ်ဳိးေထာင္ေပးတဲ့ သေဘာပါ။
၄။ သားသားလုပ္တာ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဒီအတိုင္းဆက္လုပ္၊ ေဖေဖ မင္းကို လံုး၀ယံုတယ္။ ။
အားေပးတဲ့ စကားပါ။ ယံုၾကည္မူ တိုးလာေအာင္၊ တိုးတက္ခ်င္စိတ္ကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးတဲ့ စကားလံုးေလး ေတြပါ။
၅။ သားသား အရမ္းေတာ္တယ္၊ အေဖမင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူတယ္၊ ၀မ္းလည္းသာတယ္ ။ ။
Autosuggestion အဆိုအရ မိဘမ်ားက ခဏခဏ အသိအမွတ္ျပဳေပးရင္ အသိအမွတ္ ျပဳတဲ့အတိုင္းျဖစ္ သြားပါတယ္။
၆။ သားဒီလိုလုပ္တတ္တာ အေဖေတာ့ အရမ္းသေဘာက်တယ္ေဟ႔။ ။
ကေလးက တစ္ခုခုလုပ္တာ ေကာင္းမြန္စြာ ၿပီးေျမာက္သြားတဲ့ အခါတိုင္း ေျပာဆိုေပးသင့္ပါတယ္။ မင္းေနာက္ကို ဒီအတိုင္းပဲလုပ္ဆိုတဲ့သေဘာကို သြယ္၀ိုက္ၿပီး စံ တစ္ခုသပ္မွတ္ေပးလိုက္တဲ့ သေဘာပါ။
၇။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ သားရဲ႕ေရႊးခ်ယ္မူ႔ကို သေဘာက်တယ္။ ။
သားမွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးခ်ယ္တတ္တာကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်တဲ့ သေဘာနဲ႔ ေျပာဆိုတာပါ။ ကေလး ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မူ စြမ္းရည္ကို ျမင့္တင္လိုတဲ့ သေဘာ၊ ယံုၾကည္စိတ္ကို တိုးတက္ေအာင္ အားေပးတဲ့ သေဘာ ေဆာင္ပါတယ္။
၈။ သားႀကီးလာၿပီပဲ၊ ကိုယ့္ျပသနာကို ကိုယ္ရွင္းတတ္ရၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်ိန္ကိုလည္း ကိုယ့္ကိုကို စီမံတတ္ ရၿပီေပါ႔။ ။
ကိုယ့္ကိုကို ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆြဲေခၚတဲ့ ေျပာဆိုမူမ်ဳိးပါ။ ကိုယ့္ကိုကို တာ၀န္ယူတတ္ ေအာင္၊ ယူလည္းယူရဲေအာင္ ေမြးထုတ္တဲ့သေဘာေဆာင္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်တတ္ေအာင္ လမ္းလည္း ခင္းေပး လိုက္ပါတယ္။ အလြတ္သေဘာနဲ႔ စဥ္းစားတတ္ သြားမယ္။ ကိုယ့္ကိုကို တန္ဖိုးထား တတ္တဲ့စိတ္၊ မိမိကိုမိမိ ယံုၾကည္စိတ္၊ တိုးတက္လိုတဲ့စိတ္၊ တာ၀န္ယူရဲတဲ့စိတ္ အားလံုးပါသြားပါတယ္။
၉။ လူတိုင္းဆီမွာ အတုယူစရာ ေကာင္းကြက္ကိုယ္စီေလးေတာ့ ရိွၾကပါတယ္။ ။
ဒီစကား အၿမဲေျပာေပးရင္ သူမ်ားေကာင္းကြက္ေလးကို ျမင္တတ္သြားမယ္၊ အတုယူတတ္မယ္။ ကိုယ့္ ကိုကို ႏွိမ့္ခ်တတ္တဲ့ စိတ္ထားမ်ဳးိကို ေမြးျမဴေပးတဲ့ သေဘာပါ။
၁၀။ ေဖေဖေမေမ မွားသြားၿပီ။ ေဆာရီးေနာ္ သား။ ။
မိမိကေလးကို မွားယြင္းၿပီး အျပစ္တင္မိရင္၊ “ေဆာရီး”ေျပာဖို႔ မိဘမ်ား ၀န္မေလးသင့္ပါ။ အမွား၀န္ခံ တတ္ျခင္းကို ကေလးမ်ားအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ အျဖစ္နမူနာ ျပထားသင့္ပါတယ္။ ၀န္ခံတတ္တဲ့ အက်င့္၊ ၀န္ခံရဲတဲ့အက်င့္ ဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ေလာေလာဆယ္ အလိုအပ္ဆံုး သတၱိ လို႔ေတာင္ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။
ေအာင္ကိုလတ္
--------------------------------
ကိုမ်ဳိး .. လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း
Credit to Suon Won.
ကေလးမ်ားဟာ ေမတၱာ ငတ္မြတ္လို႔ မရပါဘူး။ မိဘမ်ားဆီက ေမတၱာဆို ပိုမို အေရးႀကီးပါတယ္ ။ ဒီစကားလံုးေလး ေတြဟာ ကေလးကို အားကိုးရာ ရိွေစပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ႕ ရင္ကို ေႏြးေထြးေစ ပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ႕ အတြင္း စိတ္ကို ပိုမိုလံုၿခံဳေစပါတယ္။
၂။ ပညာသင္ၾကားရတာ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ။
ပညာသင္ၾကားျခင္း နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းျခင္းဆိုတဲ့ အသိႏွစ္ခုကို တြဲမိသြားေအာင္၊ ကေလးစိတ္တြင္း မွာ စြဲသြားေအာင္ Autosuggestion သေဘာအရ “ ပညာသင္ၾကားရတာ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္း တာပဲေနာ္” ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိး အၿမဲေျပာဆိုေပးပါ။ အေဖအေမ ေခတ္တုန္းက ဆိုရင္ ဘယ္လိုဘယ္လို ဒုကၡခံၿပီး ႀကိဳးစားရတာမ်ဳိး ကေလးကို မေျပာမိပါေစနဲ႔။ လူ႔ရဲ႕သေဘာသဘာ၀ အရ “ဒုက”ၡလို႔ လကၡံ သြားတဲ့ မည္သည့္ အရာကိုမဆို ေရွာင္ရွား တတ္တဲ့စိတ္ ရိွတတ္လို႔ပါ။
၃။ သားသား တစ္ေယာက္ထဲ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ။
ဒီစကားဟာ ကေလးကို အားေပးအားေျမာက္ ျပဳရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကို ယံုၾကည္လာေအာင္၊ ကိုယ့္ကိုကို အားကိုးတတ္ေအာင္ပ်ဳိးေထာင္ေပးတဲ့ သေဘာပါ။
၄။ သားသားလုပ္တာ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဒီအတိုင္းဆက္လုပ္၊ ေဖေဖ မင္းကို လံုး၀ယံုတယ္။ ။
အားေပးတဲ့ စကားပါ။ ယံုၾကည္မူ တိုးလာေအာင္၊ တိုးတက္ခ်င္စိတ္ကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးတဲ့ စကားလံုးေလး ေတြပါ။
၅။ သားသား အရမ္းေတာ္တယ္၊ အေဖမင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူတယ္၊ ၀မ္းလည္းသာတယ္ ။ ။
Autosuggestion အဆိုအရ မိဘမ်ားက ခဏခဏ အသိအမွတ္ျပဳေပးရင္ အသိအမွတ္ ျပဳတဲ့အတိုင္းျဖစ္ သြားပါတယ္။
၆။ သားဒီလိုလုပ္တတ္တာ အေဖေတာ့ အရမ္းသေဘာက်တယ္ေဟ႔။ ။
ကေလးက တစ္ခုခုလုပ္တာ ေကာင္းမြန္စြာ ၿပီးေျမာက္သြားတဲ့ အခါတိုင္း ေျပာဆိုေပးသင့္ပါတယ္။ မင္းေနာက္ကို ဒီအတိုင္းပဲလုပ္ဆိုတဲ့သေဘာကို သြယ္၀ိုက္ၿပီး စံ တစ္ခုသပ္မွတ္ေပးလိုက္တဲ့ သေဘာပါ။
၇။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ သားရဲ႕ေရႊးခ်ယ္မူ႔ကို သေဘာက်တယ္။ ။
သားမွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးခ်ယ္တတ္တာကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်တဲ့ သေဘာနဲ႔ ေျပာဆိုတာပါ။ ကေလး ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မူ စြမ္းရည္ကို ျမင့္တင္လိုတဲ့ သေဘာ၊ ယံုၾကည္စိတ္ကို တိုးတက္ေအာင္ အားေပးတဲ့ သေဘာ ေဆာင္ပါတယ္။
၈။ သားႀကီးလာၿပီပဲ၊ ကိုယ့္ျပသနာကို ကိုယ္ရွင္းတတ္ရၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်ိန္ကိုလည္း ကိုယ့္ကိုကို စီမံတတ္ ရၿပီေပါ႔။ ။
ကိုယ့္ကိုကို ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆြဲေခၚတဲ့ ေျပာဆိုမူမ်ဳိးပါ။ ကိုယ့္ကိုကို တာ၀န္ယူတတ္ ေအာင္၊ ယူလည္းယူရဲေအာင္ ေမြးထုတ္တဲ့သေဘာေဆာင္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်တတ္ေအာင္ လမ္းလည္း ခင္းေပး လိုက္ပါတယ္။ အလြတ္သေဘာနဲ႔ စဥ္းစားတတ္ သြားမယ္။ ကိုယ့္ကိုကို တန္ဖိုးထား တတ္တဲ့စိတ္၊ မိမိကိုမိမိ ယံုၾကည္စိတ္၊ တိုးတက္လိုတဲ့စိတ္၊ တာ၀န္ယူရဲတဲ့စိတ္ အားလံုးပါသြားပါတယ္။
၉။ လူတိုင္းဆီမွာ အတုယူစရာ ေကာင္းကြက္ကိုယ္စီေလးေတာ့ ရိွၾကပါတယ္။ ။
ဒီစကား အၿမဲေျပာေပးရင္ သူမ်ားေကာင္းကြက္ေလးကို ျမင္တတ္သြားမယ္၊ အတုယူတတ္မယ္။ ကိုယ့္ ကိုကို ႏွိမ့္ခ်တတ္တဲ့ စိတ္ထားမ်ဳးိကို ေမြးျမဴေပးတဲ့ သေဘာပါ။
၁၀။ ေဖေဖေမေမ မွားသြားၿပီ။ ေဆာရီးေနာ္ သား။ ။
မိမိကေလးကို မွားယြင္းၿပီး အျပစ္တင္မိရင္၊ “ေဆာရီး”ေျပာဖို႔ မိဘမ်ား ၀န္မေလးသင့္ပါ။ အမွား၀န္ခံ တတ္ျခင္းကို ကေလးမ်ားအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ အျဖစ္နမူနာ ျပထားသင့္ပါတယ္။ ၀န္ခံတတ္တဲ့ အက်င့္၊ ၀န္ခံရဲတဲ့အက်င့္ ဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ေလာေလာဆယ္ အလိုအပ္ဆံုး သတၱိ လို႔ေတာင္ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။
ေအာင္ကိုလတ္
--------------------------------
ကိုမ်ဳိး .. လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း
Credit to Suon Won.
ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ A to Z
လူတိုင္း ေအာင္ျမင္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘ၀တေလွ်ာက္ လံုးမွာ စသျဖင့္ ေနရာတိုင္းမွာ ေအာင္ျမင္ခ်င္ ၾကပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ A to Z ကို သတိရပါ တဲ့။
(A)
Avoid negative sources, persons, places, things and habits.
အဆိုးျမင္တတ္တဲ့ အရင္းအျမစ္၊ လူေတြ၊ ေနရာေတြ၊ အရာ၀တဳေတြနဲ႕ အမူအက်င့္ေတြကို ေရွာင္ပါတဲ့။
(B)
Believe yourself.
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္ပါ။
(C)
Consider things from every angle.
အရာတိုင္းကို ရႈေထာင့္စံုက စဥ္းစားေတြးေတာပါ
(D)
Don’t give up and don’t give in
ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့ပါနဲ႕ ၿပီးေတာ့ အရံႈးမေပးပါနဲ႕
(E)
Enjoy life today. Yesterday is gone and tomorrow may never come.
ပစဳပၸန္မွာ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ။ မေန႕က ကုန္လြန္ခဲ့ၿပီး မနက္ျဖန္က ေရာက္ခ်င္မွ ေရာက္လာမွာပါ
(F)
Family and friends are hidden treasures, seek them and enjoy their values.
မိသားစုနဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ပုန္းကြယ္ ေနတဲ့ ရတနာ ေတြပါ။ သူတို႕ကိုေတြ႕ေအာင္ ရွာေဖြၿပီး သူတို႕ကို ေကာင္းေကာင္း တန္ဖိုး ထားပါ။
(G)
Give more than you planned to
စီစဥ္မွန္းထားတာထက္ ပိုေပးပါ
(H)
Hang on to your dreams
အိပ္မက္မ်ားကို ျမဲျမဲဆုပ္ကိုင္ထားပါ
(I)
Ignore them who try to discourage you
သင့္ကို စိတ္ဓာတ္က်ေအာင္ၾကိဳးစားသူ၊ စိတ္ဓာတ္က်ေစသူမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈပါ
(J)
Just do it
ရဲရဲသာလုပ္ပါ
(K)
Keep trying no matter how hard it seems, it may get easier
ဘယ္ေလာက္ခက္တယ္လို႕ ထင္ေနပါေစ၊ ဆက္ၾကိဳးစားေနပါ၊ ပိုလြယ္ေကာင္းလြယ္ေနပါလိမ့္မယ္
(L)
Love yourself first and most
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပထမဆံုးနဲ႕ အမ်ားဆံုးခ်စ္ပါ
(M)
Make it happen
အျဖစ္ရွိေအာင္ အလုပ္လုပ္ပါ
(N)
Never lie, cheat or steal, always strike a fair deal
ဘယ္ေတာ့မွ မလိမ္ပါနဲ႕၊ မညာပါနဲ႕၊ မခိုးပါနဲ႕၊ အျမဲ တရားမွ်တမႈရွိတဲ့ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုကို တိုက္ယူပါ
(O)
Open your eyes and see things as they really are
သင့္အျမင္မ်ားကို ဖြင့္ထားပါ။ ၿပီးေတာ့ အရာရာကို အမွန္အတိုင္းျမင္ႏိုင္ပါေစ
(P)
Practice makes perfect
ေလ့က်င့္ျခင္းသည္သာ အမွန္တကယ္ ၿပီးျပည့္စံုေစသည္
(Q)
Quitters never win and winners never quit
လက္ေလွ်ာ့သူ ဘယ္ေတာ့မွ မေအာင္ႏိုင္၊ ေအာင္ႏိုင္သူ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့
(R)
Read, study and learn about everything important in your life
သင့္ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးေသာ အရာအားလံုးကို အျမဲ ဖတ္ပါ၊ ေလ့လာပါ၊ သင္ယူပါ
(S)
Stop procrastinating
အခ်ိန္မဆြဲပါနဲ႕
(T)
Take control of your own destiny
သင့္ပန္းတိုင္ကို သင္ကိုယ္တိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္ပါ
(U)
Understand yourself to better understand others
သူမ်ားကိုပိုနားလည္ဖို႕အတြက္ သင္ကိုယ္တိုင္ကို သင္ ပိုနားလည္ပါေစ
(V)
Visualize it
စိတ္ထဲမွာ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ထားသလို ဓာတ္ပံုရိုက္ထားသလို စြဲျမဲေနပါေစ
(W)
Want it more than anything
ကိုယ့္ကိုယ္ကို နားလည္မႈကို အျခားအရာအားလံုးထက္ ပို လိုခ်င္ေနပါေစ
(X)
Xcellerate your efforts
ကိုယ့္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းမႈေတြကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။
(Y)
You are unique of all God’s creation, nothing can replace you
ေလာကမွာ ရွိတဲ့ သဘာ၀တရားရဲ႕ ဖန္တီးမႈေတြထဲမွာ သင္ဟာ အႏႈိင္းမဲ့ျဖစ္တဲ့အတြက္ သင့္ကို မည္သည့္အရာကမွ အစားထိုးလို႕ မရႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို သတိရပါ။
(Z)
Zero in on your target and go for it
သင့္ရည္မွန္းခ်က္ကို အာရံုစူးစိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါကိုရေအာင္ ေရာက္ေအာင္ သြားပါ။
Credit - Original Author
Avoid negative sources, persons, places, things and habits.
အဆိုးျမင္တတ္တဲ့ အရင္းအျမစ္၊ လူေတြ၊ ေနရာေတြ၊ အရာ၀တဳေတြနဲ႕ အမူအက်င့္ေတြကို ေရွာင္ပါတဲ့။
(B)
Believe yourself.
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္ပါ။
(C)
Consider things from every angle.
အရာတိုင္းကို ရႈေထာင့္စံုက စဥ္းစားေတြးေတာပါ
(D)
Don’t give up and don’t give in
ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့ပါနဲ႕ ၿပီးေတာ့ အရံႈးမေပးပါနဲ႕
(E)
Enjoy life today. Yesterday is gone and tomorrow may never come.
ပစဳပၸန္မွာ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ။ မေန႕က ကုန္လြန္ခဲ့ၿပီး မနက္ျဖန္က ေရာက္ခ်င္မွ ေရာက္လာမွာပါ
(F)
Family and friends are hidden treasures, seek them and enjoy their values.
မိသားစုနဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ပုန္းကြယ္ ေနတဲ့ ရတနာ ေတြပါ။ သူတို႕ကိုေတြ႕ေအာင္ ရွာေဖြၿပီး သူတို႕ကို ေကာင္းေကာင္း တန္ဖိုး ထားပါ။
(G)
Give more than you planned to
စီစဥ္မွန္းထားတာထက္ ပိုေပးပါ
(H)
Hang on to your dreams
အိပ္မက္မ်ားကို ျမဲျမဲဆုပ္ကိုင္ထားပါ
(I)
Ignore them who try to discourage you
သင့္ကို စိတ္ဓာတ္က်ေအာင္ၾကိဳးစားသူ၊ စိတ္ဓာတ္က်ေစသူမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈပါ
(J)
Just do it
ရဲရဲသာလုပ္ပါ
(K)
Keep trying no matter how hard it seems, it may get easier
ဘယ္ေလာက္ခက္တယ္လို႕ ထင္ေနပါေစ၊ ဆက္ၾကိဳးစားေနပါ၊ ပိုလြယ္ေကာင္းလြယ္ေနပါလိမ့္မယ္
(L)
Love yourself first and most
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပထမဆံုးနဲ႕ အမ်ားဆံုးခ်စ္ပါ
(M)
Make it happen
အျဖစ္ရွိေအာင္ အလုပ္လုပ္ပါ
(N)
Never lie, cheat or steal, always strike a fair deal
ဘယ္ေတာ့မွ မလိမ္ပါနဲ႕၊ မညာပါနဲ႕၊ မခိုးပါနဲ႕၊ အျမဲ တရားမွ်တမႈရွိတဲ့ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုကို တိုက္ယူပါ
(O)
Open your eyes and see things as they really are
သင့္အျမင္မ်ားကို ဖြင့္ထားပါ။ ၿပီးေတာ့ အရာရာကို အမွန္အတိုင္းျမင္ႏိုင္ပါေစ
(P)
Practice makes perfect
ေလ့က်င့္ျခင္းသည္သာ အမွန္တကယ္ ၿပီးျပည့္စံုေစသည္
(Q)
Quitters never win and winners never quit
လက္ေလွ်ာ့သူ ဘယ္ေတာ့မွ မေအာင္ႏိုင္၊ ေအာင္ႏိုင္သူ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့
(R)
Read, study and learn about everything important in your life
သင့္ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးေသာ အရာအားလံုးကို အျမဲ ဖတ္ပါ၊ ေလ့လာပါ၊ သင္ယူပါ
(S)
Stop procrastinating
အခ်ိန္မဆြဲပါနဲ႕
(T)
Take control of your own destiny
သင့္ပန္းတိုင္ကို သင္ကိုယ္တိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္ပါ
(U)
Understand yourself to better understand others
သူမ်ားကိုပိုနားလည္ဖို႕အတြက္ သင္ကိုယ္တိုင္ကို သင္ ပိုနားလည္ပါေစ
(V)
Visualize it
စိတ္ထဲမွာ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ထားသလို ဓာတ္ပံုရိုက္ထားသလို စြဲျမဲေနပါေစ
(W)
Want it more than anything
ကိုယ့္ကိုယ္ကို နားလည္မႈကို အျခားအရာအားလံုးထက္ ပို လိုခ်င္ေနပါေစ
(X)
Xcellerate your efforts
ကိုယ့္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းမႈေတြကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။
(Y)
You are unique of all God’s creation, nothing can replace you
ေလာကမွာ ရွိတဲ့ သဘာ၀တရားရဲ႕ ဖန္တီးမႈေတြထဲမွာ သင္ဟာ အႏႈိင္းမဲ့ျဖစ္တဲ့အတြက္ သင့္ကို မည္သည့္အရာကမွ အစားထိုးလို႕ မရႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို သတိရပါ။
(Z)
Zero in on your target and go for it
သင့္ရည္မွန္းခ်က္ကို အာရံုစူးစိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါကိုရေအာင္ ေရာက္ေအာင္ သြားပါ။
Credit - Original Author
Monday, September 15, 2014
မွတ္သားစရာစာစုေလးမ်ား
၁။ ထုိင္မေနပါနဲ႕
လူအမ်ားစုဟာ သူတို႕လုပ္သင့္တာေတြကို မလုပ္ျဖစ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုကေတာ့ ထုိင္ေတြးေနတဲ့ ေနရာမွာတင္ လမ္းဆုံးသြားၾကလို႕ပါပဲ။
တစ္ခုခုကို လုပ္ဖို႕အတြက္ဆိုရင္ ” ဘာ့ေၾကာင့္ ” ဆိုတာက အေပၚယံနဲ႕ မလုံေလာက္ပါဘူး။
တစ္ခုခုကို လုပ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ သင့္ကိုယ္သင္ ေမးၾကည့္ပါ။” ငါ ဒါကို ဘာလုိ႕လုပ္ေနတာလဲ၊ ဘာအတြက္လဲ ”
ဒီေမးခြန္းက အလြန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းက သင္လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးႏုိင္ပါတယ္။သင္လုပ္ေနတဲ့အရာတစ္ခုဟာ သင့္ကို သင့္ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕လည္း ပိုမနီးေစဘူး။ ၿပီးေတာ့ သင့္ရဲ႕စိတ္ကိုလည္း တက္ၾကြေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ဒီေမးခြန္းကို ပိုၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ေမးဖို႕ လိုေနပါၿပီ။
” ငါ ဒါကို ဘာေၾကာင့္ လုပ္ေနတာလဲ။ ဘာအတြက္လဲ””
ငါ အဲဒါကို ဘာေၾကာင့္ လုပ္သင့္သလဲ ”
သင့္မွာ တစ္ခုခုကို ဘာ့ေၾကာင့္လုပ္သင့္တယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ လုံလုံေလာက္ေလာက္ရွိၿပီဆိုရင္ အဲဒီအရာကို လုပ္ျဖစ္မွာပါပဲ။ဒါေၾကာင့္၊ ထုိင္မေနပါနဲ႕။ ” ဘာေၾကာင့္ ” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို လုံလုံေလာက္ေလာက္ ေမးပါ။အဲဒါက သင့္ကို ပိုၿပီး ခရီးေရာက္ေစပါလိမ့္မယ္။
၂။ ဆင္ေျခမ်ား
က်ေနာ္တိို႕ လုပ္သင့္တဲ့အရာတစ္ခုခုကို မလုပ္ျဖစ္တာဟာ ဆင္ေျခေတြေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ဆင္ေျခေတြ အမ်ားႀကီး ေပးၾကတယ္။” တျခားဟာေတြ လုပ္စရာရွိေနတယ္”” ငါ မအားဘူး”” အခ်ိန္ မရွိဘူး ”က်ေနာ္တို႕ဟာ အဲဒီဆင္ေျခေတြကို သတိထား ေစာင့္ၾကည့္ေနဖို႕လိုပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ဘ၀မွာ ေနထုိင္တဲ့အခါ ” ဘာ့ေၾကာင့္ ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေမးဖို႕နဲ႕ ဆင္ေျခေတြထဲကို
ျပဳတ္က်မသြားဖို႕လည္း သတိထားရပါမယ္။က်ေနာ္တို႕ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ အားလုံးဟာ ဆင္ေျခေတြကို ျပဳလုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕အားလုံးပါပဲ။က်ေနာ့္မွာလည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆင္ေျခေတြရွိတယ္။
သင့္မွာလည္း သင့္ရဲ႕ဆင္ေျခေတြ ရွိတာပါပဲ။ယုံပါ။
အဲဒီလုိ ေနတဲ့အခါ ဆင္ေျခတစ္ခုေပးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းသိၿပီး ရပ္ပစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း သတိရွိေနပါ။က်ေနာ္တို႕ ျပဳလုပ္သမွ်အရာတုိင္းကို အၿမဲတမ္း သတိထားၿပီး ၾကည့္ေနရပါမယ္။
၃။ အာရုံစူးစိုက္မွဳ မရွိျခင္း
က်ေနာ္တို႕ လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို မလုပ္ျဖစ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုကေတာ့ အာရုံစူးစိုက္မွဳ မရွိျခင္း ပါပဲ။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ အရာမ်ားစြာဟာ ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႕ တကယ္လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြဟာ ေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ” အေလးထားရမယ့္ အရာ(၆)ခု ” ဆုိတဲ့ နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီအရာေတြက ဘာလဲဆိုေတာ့ သင္ မလုပ္မျဖစ္ ၿပီးေအာင္လုပ္ရမယ့္ အေရးအႀကီးဆုံးအရာ (၆) ခုကို စာရင္းျပဳထားဖို႕ပါပဲ။
ေန႕တစ္ေန႕ကို စလုိက္ၿပီဆုိတာနဲ႕ အဲဒီစာရင္းထဲက ပထမဆုံးအရာကို စလုပ္ပါ။
အဲဒီအရာမၿပီးမခ်င္း ေနာက္တစ္ခုကို မလုပ္ပါနဲ႕။ဒီလုိနည္းနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ဟာ အာရုံစူးစိုက္ႏုိုင္လာပါလိမ့္မယ္။ လုပ္သင့္တယ္လုိ႕သိေနတဲ့အရာေတြကိုလည္း လုပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အာရုံစူးစိုက္တဲ့ေနရာမွာလည္း မွန္ကန္တဲ့အရာေတြအေပၚမွာသာ အာရုံထားပါ။
ဆင္ေျခေတြကို အေလးမထားပါနဲ႕။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဆင္ေျခေတြကိုသာ အေလးထားေနတတ္ၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္းအတြက္ အေရးအႀကီးဆုံး အရာ (၆)ခုကို စာရင္းျပဳပါ။
ကြန္ပ်ဴတာထဲက Notepad မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်ေရးပါ။အဲဒီအရာေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လုပ္သြားပါ။
၄။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ႏွင့္ မေသခ်ာမေရရာမွဳမ်ား
ဒီႏွစ္ခုဟာ လူေတြကို သူတို႕လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို မလုပ္ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းႀကီး ႏွစ္ခုပါပဲ။
လူေတြဟာ ေၾကာက္ၾကတယ္။
ဥပမာ- ပရိသတ္ေရွ႕မွာ စကားေျပာဖို႕ဆုိပါစို႕။
သင္ဟာ ေၾကာက္ေနတယ္။ အဲဒါဆုိရင္ ” ဘာ့ေၾကာင့္ ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို အမ်ားႀကီးေမးဖို႕ လုိပါၿပီ။ သင့္ရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ လုပ္သင့္တဲ့အရာကို လုပ္ရမွာပါပဲ။
ဘ၀မွာ ေၾကာက္စိတ္ေတြနဲ႕ မေသခ်ာမေရရာမွဳေတြဟာ အမ်ားႀကီးရွိမွာပါပဲ။ဘယ္သူမွ အမွားမလုပ္ခ်င္ၾကပါဘူး။
က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ျငင္းပယ္ခံရမွာေတြကိုလည္း ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သင္ဟာ ယုံၾကည္မွဳရွိဖို႕လုိပါတယ္။
သင့္ရဲ႕ ဘ၀ကို အျပည့္အ၀ေနထုိင္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ တျခားလူေတြကို သင့္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းမွာ အေႏွာင့္ယွက္မခံပါနဲ႕။
ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ႀကီးမားတယ္ဆုိရင္ တျခားအခ်က္ေတြဟာ အေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူး။
တစ္ခုခုကို ဘာေၾကာင့္လုပ္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ ရွိပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ကို ႀကီးႀကီးမားမားထားပါ။သင့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္အတုိုင္းေနထုိင္ပါ။ သင္ လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို လုပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
၅။ ေျခာက္ျပစ္ကင္း၊ သဲလဲစင္ (Perfection)
ေအာင္ျမင္မွဳဆိုတာ အစဥ္အဆက္ တိုးတက္မွုျဖစ္စဥ္ပါ။
ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ မဟုတ္ပါဘူး။လူေတြဟာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ျဖစ္ဖုိ႕ ျပင္ဆင္ေနတာနဲ႕ပဲ သူတို႕လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို မလုပ္ျဖစ္လုိက္ၾကဘူး။ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္ဆိုရင္ အစဥ္အဆက္တိုးတက္မွဳျဖစ္စဥ္ကိုပဲ အာရုံစိုက္ရပါလိမ့္မယ္။ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ Perfect မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
တစ္ရက္ကို ၁% တိုးတက္ဖို႕ကို အာရုံစိုက္ပါ။ ဒါဟာ ေသးငယ္တယ္လုိ႕ထင္ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပုံမွန္ ဆက္လုပ္သြားမယ္ဆုိရင္ ႀကီးမားတဲ့ ရလာဒ္ေတြကို ရရွိႏုိင္ပါတယ္။
တစ္ေန႕မွာ ၁% ဆုိရင္ တစ္ႏွစ္မွာ ၃၆၅% တိုးတက္မွဳကို ရရွိႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အေျခခံေတြအေပၚမွာ အာရုံစိုက္ပါ။Your Life Success Blog ကို ပုံမွန္ ဖတ္ပါ။ ဒီ Blog ဟာ အစဥ္အဆက္တိုးတက္မွဳျဖစ္စဥ္အတုိင္းပါပဲ။ သင့္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္း ေရွ႕ဆက္သြားႏုိင္ဖုိ႕ လုိအပ္တာေတြကို ေပးပါတယ္။
ဒီကေန႕ဟာ ပိုေကာင္းတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းလာပါတယ္။အစဥ္အဆက္တိုးတက္မွဳကို အာရုံစိုက္ပါ။
ဒါဟာ ေအာင္ျမင္မွဳရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ပါပဲ။
မွတ္မိေစခ်င္တဲ့အရာေတြကေတာ့-ဒီအတုိင္း ထုိင္မေနပါနဲ႕။ ” ဘာေၾကာင့္ ” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို မ်ားမ်ားေမးပါ။”ငါ ဒါကို ဘာေၾကာင့္လုပ္ေနတာလဲ။ ”တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဆင္ေျခေတြ ၀င္လာႏုိင္ပါတယ္။
အဲဒီဆင္ေျခေတြကို ေမာင္းထုတ္ပစ္ပါ။စိတ္ထဲမွာ မေသခ်ာမေရာမရာျဖစ္မွဳနဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေတြကို အႏုိင္ယူပါ။ၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္မွဳနဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြဟာ အစဥ္အဆက္ တိုးတက္မွဳျဖစ္စဥ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ (Perfection) မဟုတ္ဘူးပါဘူး။ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္၊ တစ္မိနစ္ၿပီးတစ္နစ္ လုပ္သြားရတဲ့အရာတစ္ခုပါ။ဒီအေျခခံေတြကို အာရုံစိုက္ပါ။ ေရွ႕ကိုဆက္ၿပီး သြားေန ပါ။ လုပ္သင့္တယ္လို႕ သိေနတဲ့အရာေတြကို လုပ္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ၿပီးေတာ့ ရလာဒ္ေတြဟာလည္း သိသာလာပါလိမ့္မယ္။
credit- original writer
လူအမ်ားစုဟာ သူတို႕လုပ္သင့္တာေတြကို မလုပ္ျဖစ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုကေတာ့ ထုိင္ေတြးေနတဲ့ ေနရာမွာတင္ လမ္းဆုံးသြားၾကလို႕ပါပဲ။
တစ္ခုခုကို လုပ္ဖို႕အတြက္ဆိုရင္ ” ဘာ့ေၾကာင့္ ” ဆိုတာက အေပၚယံနဲ႕ မလုံေလာက္ပါဘူး။
တစ္ခုခုကို လုပ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ သင့္ကိုယ္သင္ ေမးၾကည့္ပါ။” ငါ ဒါကို ဘာလုိ႕လုပ္ေနတာလဲ၊ ဘာအတြက္လဲ ”
ဒီေမးခြန္းက အလြန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းက သင္လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးႏုိင္ပါတယ္။သင္လုပ္ေနတဲ့အရာတစ္ခုဟာ သင့္ကို သင့္ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕လည္း ပိုမနီးေစဘူး။ ၿပီးေတာ့ သင့္ရဲ႕စိတ္ကိုလည္း တက္ၾကြေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ဒီေမးခြန္းကို ပိုၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ေမးဖို႕ လိုေနပါၿပီ။
” ငါ ဒါကို ဘာေၾကာင့္ လုပ္ေနတာလဲ။ ဘာအတြက္လဲ””
ငါ အဲဒါကို ဘာေၾကာင့္ လုပ္သင့္သလဲ ”
သင့္မွာ တစ္ခုခုကို ဘာ့ေၾကာင့္လုပ္သင့္တယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ လုံလုံေလာက္ေလာက္ရွိၿပီဆိုရင္ အဲဒီအရာကို လုပ္ျဖစ္မွာပါပဲ။ဒါေၾကာင့္၊ ထုိင္မေနပါနဲ႕။ ” ဘာေၾကာင့္ ” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို လုံလုံေလာက္ေလာက္ ေမးပါ။အဲဒါက သင့္ကို ပိုၿပီး ခရီးေရာက္ေစပါလိမ့္မယ္။
၂။ ဆင္ေျခမ်ား
က်ေနာ္တိို႕ လုပ္သင့္တဲ့အရာတစ္ခုခုကို မလုပ္ျဖစ္တာဟာ ဆင္ေျခေတြေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ဆင္ေျခေတြ အမ်ားႀကီး ေပးၾကတယ္။” တျခားဟာေတြ လုပ္စရာရွိေနတယ္”” ငါ မအားဘူး”” အခ်ိန္ မရွိဘူး ”က်ေနာ္တို႕ဟာ အဲဒီဆင္ေျခေတြကို သတိထား ေစာင့္ၾကည့္ေနဖို႕လိုပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ဘ၀မွာ ေနထုိင္တဲ့အခါ ” ဘာ့ေၾကာင့္ ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေမးဖို႕နဲ႕ ဆင္ေျခေတြထဲကို
ျပဳတ္က်မသြားဖို႕လည္း သတိထားရပါမယ္။က်ေနာ္တို႕ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ အားလုံးဟာ ဆင္ေျခေတြကို ျပဳလုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕အားလုံးပါပဲ။က်ေနာ့္မွာလည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆင္ေျခေတြရွိတယ္။
သင့္မွာလည္း သင့္ရဲ႕ဆင္ေျခေတြ ရွိတာပါပဲ။ယုံပါ။
အဲဒီလုိ ေနတဲ့အခါ ဆင္ေျခတစ္ခုေပးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းသိၿပီး ရပ္ပစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း သတိရွိေနပါ။က်ေနာ္တို႕ ျပဳလုပ္သမွ်အရာတုိင္းကို အၿမဲတမ္း သတိထားၿပီး ၾကည့္ေနရပါမယ္။
၃။ အာရုံစူးစိုက္မွဳ မရွိျခင္း
က်ေနာ္တို႕ လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို မလုပ္ျဖစ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုကေတာ့ အာရုံစူးစိုက္မွဳ မရွိျခင္း ပါပဲ။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ အရာမ်ားစြာဟာ ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႕ တကယ္လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြဟာ ေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ” အေလးထားရမယ့္ အရာ(၆)ခု ” ဆုိတဲ့ နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီအရာေတြက ဘာလဲဆိုေတာ့ သင္ မလုပ္မျဖစ္ ၿပီးေအာင္လုပ္ရမယ့္ အေရးအႀကီးဆုံးအရာ (၆) ခုကို စာရင္းျပဳထားဖို႕ပါပဲ။
ေန႕တစ္ေန႕ကို စလုိက္ၿပီဆုိတာနဲ႕ အဲဒီစာရင္းထဲက ပထမဆုံးအရာကို စလုပ္ပါ။
အဲဒီအရာမၿပီးမခ်င္း ေနာက္တစ္ခုကို မလုပ္ပါနဲ႕။ဒီလုိနည္းနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ဟာ အာရုံစူးစိုက္ႏုိုင္လာပါလိမ့္မယ္။ လုပ္သင့္တယ္လုိ႕သိေနတဲ့အရာေတြကိုလည္း လုပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အာရုံစူးစိုက္တဲ့ေနရာမွာလည္း မွန္ကန္တဲ့အရာေတြအေပၚမွာသာ အာရုံထားပါ။
ဆင္ေျခေတြကို အေလးမထားပါနဲ႕။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဆင္ေျခေတြကိုသာ အေလးထားေနတတ္ၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္းအတြက္ အေရးအႀကီးဆုံး အရာ (၆)ခုကို စာရင္းျပဳပါ။
ကြန္ပ်ဴတာထဲက Notepad မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်ေရးပါ။အဲဒီအရာေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လုပ္သြားပါ။
၄။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ႏွင့္ မေသခ်ာမေရရာမွဳမ်ား
ဒီႏွစ္ခုဟာ လူေတြကို သူတို႕လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို မလုပ္ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းႀကီး ႏွစ္ခုပါပဲ။
လူေတြဟာ ေၾကာက္ၾကတယ္။
ဥပမာ- ပရိသတ္ေရွ႕မွာ စကားေျပာဖို႕ဆုိပါစို႕။
သင္ဟာ ေၾကာက္ေနတယ္။ အဲဒါဆုိရင္ ” ဘာ့ေၾကာင့္ ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို အမ်ားႀကီးေမးဖို႕ လုိပါၿပီ။ သင့္ရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ လုပ္သင့္တဲ့အရာကို လုပ္ရမွာပါပဲ။
ဘ၀မွာ ေၾကာက္စိတ္ေတြနဲ႕ မေသခ်ာမေရရာမွဳေတြဟာ အမ်ားႀကီးရွိမွာပါပဲ။ဘယ္သူမွ အမွားမလုပ္ခ်င္ၾကပါဘူး။
က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ျငင္းပယ္ခံရမွာေတြကိုလည္း ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သင္ဟာ ယုံၾကည္မွဳရွိဖို႕လုိပါတယ္။
သင့္ရဲ႕ ဘ၀ကို အျပည့္အ၀ေနထုိင္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ တျခားလူေတြကို သင့္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းမွာ အေႏွာင့္ယွက္မခံပါနဲ႕။
ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ႀကီးမားတယ္ဆုိရင္ တျခားအခ်က္ေတြဟာ အေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူး။
တစ္ခုခုကို ဘာေၾကာင့္လုပ္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ ရွိပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ကို ႀကီးႀကီးမားမားထားပါ။သင့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္အတုိုင္းေနထုိင္ပါ။ သင္ လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို လုပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
၅။ ေျခာက္ျပစ္ကင္း၊ သဲလဲစင္ (Perfection)
ေအာင္ျမင္မွဳဆိုတာ အစဥ္အဆက္ တိုးတက္မွုျဖစ္စဥ္ပါ။
ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ မဟုတ္ပါဘူး။လူေတြဟာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ျဖစ္ဖုိ႕ ျပင္ဆင္ေနတာနဲ႕ပဲ သူတို႕လုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကို မလုပ္ျဖစ္လုိက္ၾကဘူး။ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္ဆိုရင္ အစဥ္အဆက္တိုးတက္မွဳျဖစ္စဥ္ကိုပဲ အာရုံစိုက္ရပါလိမ့္မယ္။ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ Perfect မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
တစ္ရက္ကို ၁% တိုးတက္ဖို႕ကို အာရုံစိုက္ပါ။ ဒါဟာ ေသးငယ္တယ္လုိ႕ထင္ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပုံမွန္ ဆက္လုပ္သြားမယ္ဆုိရင္ ႀကီးမားတဲ့ ရလာဒ္ေတြကို ရရွိႏုိင္ပါတယ္။
တစ္ေန႕မွာ ၁% ဆုိရင္ တစ္ႏွစ္မွာ ၃၆၅% တိုးတက္မွဳကို ရရွိႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အေျခခံေတြအေပၚမွာ အာရုံစိုက္ပါ။Your Life Success Blog ကို ပုံမွန္ ဖတ္ပါ။ ဒီ Blog ဟာ အစဥ္အဆက္တိုးတက္မွဳျဖစ္စဥ္အတုိင္းပါပဲ။ သင့္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္း ေရွ႕ဆက္သြားႏုိင္ဖုိ႕ လုိအပ္တာေတြကို ေပးပါတယ္။
ဒီကေန႕ဟာ ပိုေကာင္းတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းလာပါတယ္။အစဥ္အဆက္တိုးတက္မွဳကို အာရုံစိုက္ပါ။
ဒါဟာ ေအာင္ျမင္မွဳရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ပါပဲ။
မွတ္မိေစခ်င္တဲ့အရာေတြကေတာ့-ဒီအတုိင္း ထုိင္မေနပါနဲ႕။ ” ဘာေၾကာင့္ ” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို မ်ားမ်ားေမးပါ။”ငါ ဒါကို ဘာေၾကာင့္လုပ္ေနတာလဲ။ ”တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဆင္ေျခေတြ ၀င္လာႏုိင္ပါတယ္။
အဲဒီဆင္ေျခေတြကို ေမာင္းထုတ္ပစ္ပါ။စိတ္ထဲမွာ မေသခ်ာမေရာမရာျဖစ္မွဳနဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေတြကို အႏုိင္ယူပါ။ၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္မွဳနဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြဟာ အစဥ္အဆက္ တိုးတက္မွဳျဖစ္စဥ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ (Perfection) မဟုတ္ဘူးပါဘူး။ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္၊ တစ္မိနစ္ၿပီးတစ္နစ္ လုပ္သြားရတဲ့အရာတစ္ခုပါ။ဒီအေျခခံေတြကို အာရုံစိုက္ပါ။ ေရွ႕ကိုဆက္ၿပီး သြားေန ပါ။ လုပ္သင့္တယ္လို႕ သိေနတဲ့အရာေတြကို လုပ္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ၿပီးေတာ့ ရလာဒ္ေတြဟာလည္း သိသာလာပါလိမ့္မယ္။
credit- original writer
Sunday, September 14, 2014
Ph.D ေဒါက္တာ ဆုိတာ ?
ယခုကာလပုိင္းအတြင္း ျပည္တြင္းကေရာ ျပည္ပကပါ ေဒါက္တာ အထူးသျဖင့္
ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘဲြ႕ေပးတ ာေတြ၊ ရတာေတြ၊ ဂုဏ္ျပဳတာေတြ ဖတ္ေန၊ ၾကားေန၊
သိေနရပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ မုိ႔ Ph.D ေဒါက္တာရဲ႕ သေဘာသဘာဝ၊အေနအထား၊
အဆင့္အတန္းတုိ႔ကုိ အမ်ားသိေစခ်င္လုိ႔ဒီေဆာင္းပါးကုိေရးျဖစ္တာပါ။
ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားအမ်ားစုျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ ဣႆမစၦရိယ မနာလုိဝန္ တုိမႈျဖင့္
ေရးျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း ဦးစြာပဏာမခံပါရေစ။
Ph.D ရဲ႕full form ဟာ Doctor of Philosophy ပါ။ British English က Ph.Dလုိ႔ေရးၿပီးအေမရိကန္ အဂၤလိပ္က Ph.D လုိ႔ေရးပါတယ္။ တခ်ဳိ႕တကၠသုိလ္ေတြက doctorateလုိ႔ သုံးပါေသးတယ္၊D.Sc(Doctor of Scinece)လုိ႔ သုံးတဲ့တကၠသုိလ္လည္းရွိပါေသးတယ္။ သူ႔ရဲ႕မူရင္းအရင္းအျမစ္သေဘာကုိ စေျပာပါမယ္။ First Degreeလုိ႔ေခၚတဲ့ ပထမဆုံးရတဲ့ ဘဲြ႕ကေန M.A or M.Sc -မဟာသိပၸံ၊ မဟာဝိဇၨာတန္းတက္ရပါတယ္။အဲဒီမွာ တခ်ဳိ႕တကၠသုိလ္က ႏွစ္ႏွစ္ၾကာပါတယ္။တခ်ဳိ႔က ၁၈လၾကာ ပါတယ္။တခ်ဳိ႕က တစ္ႏွစ္ပဲၾကာပါတယ္။ Thesisလုိ႔ေခၚတဲ့ က်မ္းစာတင္ၿပီးေက်နပ္မွဘဲြ႕ေပးတာပါ။
ပုံမွန္ပညာေရးအစီအစဥ္အရဆုိရင္ မဟာဘဲြ႕မရဘဲနဲ႔ Ph.D တန္း တက္လုိ႔မရပါဘူး။Ph.D တန္းအ တြက္ ပညာသင္ဆုရရင္လည္း၊ မဟာဘဲြ႕မရေသးရင္မဟာဘဲြ႕ အရင္တက္ခုိင္းၿပီးမွ Ph.D အတြက္ ဆက္တက္ရပါတယ္။ တကၠသုိလ္ခ်င္းမတူရင္ Ph.Dတန္းတက္ခြင့္ရဖုိ႔အတြက္ အျခားအခ်က္အလက္ မ်ားအတူ မဟာတန္းကသင္ခဲ့တ ဲက်မ္းစာ (Thesis) တင္ျပရပါတယ္။အဲဒါႀကိဳတင္လုိအ ပ္ခ်က္ပါ။ Ph.D အတြက္ လုပ္မယ့္က်မ္းစာ (Dessertation)Proposal ကုိႀကိဳတင္ရပါတယ္။အဲဒီ Proposal ကုိ ႀကိဳက္မွ (သုိ႔မဟုတ္) ႀကီးၾကပ္ႏုိင္တဲ့ (Superviser) ပါေမာကၡတစ္ဦးဦးရွိမွ Ph.D တန္းတက္ခြင့္ျပဳပါ တယ္။အတန္းတက္ရတာကေတာ့ တကၠသုိလ္အလုိက္ ကဲြျပားပါတယ္။တစ္ႏွစ္၊ႏွစ္ႏွစ္ဆုိသလုိ ရွိၾက ပါတယ္။ အတန္းမွာအဓိကထားတာက က်မ္းစာအတြက္ သုေတသနလုပ္နည္းေတြ၊ တြက္နည္းေတြ၊ စဥ္းစားနည္းေတြ၊ စဥ္းစားစရာအခ်က္အလက္ေတြ မပါမေနပါရမဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ သင္ေပးတာပါ။အဓိကက်မ္းစာ (Dessertation)ကုိေပးတာပါ။လူကုိေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ က်မ္းစာျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ အဲဒါေတြရဲ႕ရလဒ္ကုိေပးတာပါ။အနည္းဆုံး ႏွစ္ႏွစ္ကေန သုံးႏွစ္၊ တခ်ဳိ႕ဆုိ ငါးႏွစ္ေလာက္ေတာင္ၾကာပါတယ္။ စုိက္စုိက္မတ္မတ္လုပ္ရတဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းပါ။ သီအုိရီအသစ္တစ္ခု(သုိ႔မဟုတ္)အေတြးအေခၚအသစ္တစ္ခု (သုိ႔မဟုတ္) ထုတ္ကုန္အသစ္တစ္ခု ဖန္တီးေပးရတာပါ။ အဲဒီဖန္တီးေပးမႈ(creative) ကုိေပးတဲ့ဘဲြ႕ပါ။ ပုဂၢိဳလ္ကုိေပးတာမဟုတ္ဘဲ သူရဲ႕Product အတြက္ေပးတာပါ။ဒါကပညာေရးပုံမွန္လုပ္ထုံးလုပ္နည္ းနဲ႔သြားတဲ့ Ph.Dပါ။ဂ်ပန္က တခ်ဳိ႕တကၠသုိလ္မွာဆုိ Ph.D ရၿပီးမွ သုေတသနေတြ ဆက္လုပ္ခုိင္းၿပီးေက်နပ္မွ Doctorate ေပးတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ က်မ္းစာျပဳစုရာမ ာလည္း Supervisor လုိ႔ေခၚတဲ့ ႀကီးၾကပ္သူ ပါေမာကၡတစ္ဦးရွိသလုိ Advisor လုိ႔ေခၚတဲ့ အႀကံေပးတဲ့ ပါေမာကၡတစ္ဦးလည္းရွိၾကပါတယ္။အဲဒါအျပင္ က်မ္းစာၿပီးလုိ႔ Defense ထုိင္တဲ့အခါ ပါဝင္တဲ့ ပါေမာကၡမ်ားလည္း ရွိၾကရပါတယ္။အားလုံးဟာ Ph.D ရထား ၿပီး႐ုံမက သုေတသနေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ လုပ္ထားတဲ့သူေတြ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။Defenseမွာေမးတာ မေျဖႏိုင္ရင္ အားမနာပဲ ထပ္လုပ္ခုိင္းေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အားနာၿပီးဘဲြ႕ေပ းလုိက္တာမရွိပါဘူး။လာစစ္တဲ့သူေတြကုိလည္း ေက်ာင္းသားကလက္ေဆာင္ (သုိ႔မဟုတ္)ေငြေၾကးမေပးရပါဘ ူး။ခရီးစရိတ္လည္း မေထာက္ပံ့ရပါဘူး။ေန႔လည္စာ၊ မနက္စာလည္း မေကၽြးရပါဘူး။ ေကာ္ဖီ၊ လၻက္ရည္လည္း မတုိက္ရပါဘူး။တခ်ဳိ႕ဆုိ DoublePh.D ရယ္လုိ႔ Ph.D ႏွစ္ခါတက္ၿပီးက်မ္းႏွစ္ခု ျပဳစုၿပီးရၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္နဲ႔ ေဒါက္တာေအာင္ထြန္းသက္တုိ႔ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီလုိ Ph.D ရထားတဲ့ သူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ British English အေခၚVisiting Card or North American English အေခၚBusinessCard or NameCard ေပၚမွာ နာမည္ရဲ႕ေနာက္မွာ Ph.D ဆုိတာပဲေရးၿပီးေရွ႕မွာ Dr.လုိ႔ တပ္ေလ့တပ္ထ မရွိၾကပါဘူး၊ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ဂ်ပန္နဲ႔အခ်ဳိ႕ West ႏုိင္ငံေတြပါ။Dr.ဘယ္သူရယ္လုိ႔လည္းသုံးေလ့သုံးထ ေခၚေလ့ေခၚထ မရွိၾကပါဘူး၊မေခၚရဘူး၊ မသုံးရဘူးလုိ႔ေတာ့ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိပါဘူး။ သုံးတဲ့သူလည္း သုံးၾကပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုကဂုဏ္ထူးေဆာင္ Ph.D ပါ။ ဘာအတန္းမွလည္းမတက္ဘူး၊ ဘာသုေတသနမွလည္း မလုပ္ဘူး။ ဘာက်မ္းစာမွလည္းမျပဳစုဘူး၊ဒါေပမယ့္သူ႔ရဲ႕ လြန္ခဲ့ေသာကာလမ်ားက ေတြးခဲ့၊ေရးခဲ့၊ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကုိေလးစားသမႈနဲ႔ေပးတဲ့ Ph.D ပါ။ ဒါလည္း ဂုဏ္ယူစရာပါ။ဂုဏ္ ရွိတာပါပဲ။ဒါေပမယ့္ မိမိရဲ႕ နာမည္ကတ္မွာ Ph.D လုိ႔လည္း မေရးပါဘူး။ ေရွ႕ကနာမည္ေရွ႕မွာလည္း Dr.လုိ႔လည္းမတပ္ၾကပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ ဆုိရင္ ၁၅ ခု၊ ဦးႏုဆုိရင္ ၂ ခု၊ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾ ကည္ဆုိရင္ ၁၀ ခု နီးပါးရွိၿပီထင္တယ္။ တစ္ခါမွ ေဒါက္တာဦးသန္႔၊ ေဒါက္တာေမာင္ႏု၊ ေဒါက္တာေအာင္ဆန္ းစုၾကည္လုိ႔ သု ံးတာမေတြ႕ဖူးပါဘူး။အျခားသူက သုံးေပးတာေတာင္ မသုံးပါနဲ႔တားေၾကာင္း ေျပာသံၾကားဖူးပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုိက္ဆံေပး ၿပီးဝယ္ရတာတုိ႔၊ ပုဂၢဳိလ္ေရးရာအရ ဖားၿပီးေပးတာတုိ႔ကေတာ့ စဥ္းစားစရာပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခုကကၽြန္ ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံက တကၠသုိလ္မွာ Ph.D ကုိအျခားနည္းနဲ႔ေပးတာလည္းရွိေၾကာင္းသိရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တကၠသုိလ္က ပါေမာကၡတစ္ဦးဦးဟာ Ph.D တစ္ဦးဦးကုိေမြးထုတ္ေပးလုိက္ရင္ အလုိလုိ ေအာ္တုိမတ္တစ္ Ph.D ရသြားတာပါပဲ။ Ph.D တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးတဲ့၊ အေတြ႕အႀကံဳမရွိတဲ့သူက Ph.D ကုိ ေမြးထုတ္ေပးတယ္ဆ ုိတာ ေတာ္ေတာ္ကုိ reasonableမျဖစ္တဲ့ကိစၥပါပဲ။
ေနာက္တစ္ခုကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတာက Ph.D ေဒါက္တာဆုိရင္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ အကုန္ေတာ္ၿပီး တတ္ၿပီးလုိ႔ထင္ေနၾကတာ။မဟုတ္ပါဘူး၊သူလုပ္တဲ့ သုေတသန field တစ္ခုမွာပဲေတာ္တာပါ။ဥပမာ-သတၱေဗဒဆုိပါစုိ႔ အေကာင္တစ္ေကာင္အေၾကာင္း သုေတသနလုပ္ တာ၊ အဲဒီအေကာင္နဲ႔ပတ္သက္တာပဲ သူေတာ္တာပါ။ဒါမွမဟုတ္ တြားသြားသတၱဝါေတြရဲ႕ ေမး႐ုိး၊ ေက်ာ႐ုိး၊ အစာအိမ္၊မ်ဳိးပြားအဂၤါအစိတ္အပုိင္း တစ္ခုခုအေၾကာင္းလုပ္ရင္ အဲဒီအစိတ္အပုိင္းတစ္ခုခုမွာ ပဲ သူေတာ္တာပါ။ဥပေဒဆုိရင္လည္းျပစ္မႈရွိတယ္၊ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထုံးရွိတယ္၊တရားမတုိ႔၊ သက္ ေသတုိ႔၊ဖဲြ႕စည္းပုံ၊ေျမယာ၊ ကုန္ေရာင္းကုန္ဝယ္ . ..စသျဖင့္ ဥပေဒေပါင္းအခဲြေတြ အမ်ားႀကီးရွိ တယ္။ အဲဒီထဲက သူအထူးျပဳတဲ့ ဘာသာရပ္တစ္ခုခုမွာပဲ သူေတာ္တာပါ။စီးပြားေရးဆုိရင္လည္း Macro ရွိတယ္၊တစ္ခါအဲဒီထဲမွာ Development ရွိတယ္၊ Financeရွိတယ္၊Planning ရွိတယ္၊ Dev-elopment မွာတစ္ခါ Urban Development ရွိတယ္၊ Rural Development ရွိတယ္၊ City Development ရွိတယ္၊ Transportation Development ရွိတယ္၊ Industrial Development ရွိတယ္။Agricultural Development ရွိတယ္၊ Planning အပုိင္းမွာလည္း National Planning ရွိတယ္။Sectoral Planning ရွိတယ္၊ Regional Planning ရွိတယ္၊ Project Planning ရွိတယ္။ အဲဒီ ထဲကမွ Field တစ္ခုကုိ သုေတသနလုပ္တြက္ခ်က္ရတဲ့ရလဒ္ကုိ ေကာက္ခ်က္ခ်ၿပီး တီထြင္လုိက္တဲ့ ဆန္းသစ္ခ်က္ကုိပဲ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ Ph.D ေပးတာပါ။ အဲဒီ Specific Field မွာေတာ့ တကယ္ေတာ္လုိ႔ ေပးတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အကုန္လုံးအျခားField ေတြေရာ၊လူမွဴေရး၊ဘာသာေရးအကုန္လုံးေတာ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။Ph.Dမရေပမယ့္ အကုန္လုံးနီးပါး ေတာ္တဲ့သူေတြ ကမာၻမွာေရာ ျမန္မာမွာပါ အထင္အရွားရွိခဲ့ ရွိေနပါတယ္။အထူးသျဖင့္ way of thinking ေတာ္တာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ Agricultural economicsနဲ႔ Ph.D ရထားတဲ့လူကုိ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး က႑မွာ Ph.D ဆုိရင္ အကုန္တတ္တယ္လုိ႔ထင္ေနတဲ့ လူႀကီးတစ္ဦးက ေခၚသုံးထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ မရ ဘူးမဟုတ္ေပမဲ့ လူမွန္ေနရာမွန္ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
ကမာၻမွာ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္နဲ႔အဂၤလန္က နာမည္အႀကီးဆုံးနဲ႔ အခက္ဆုံးလုိ႔သတ္မွတ္ထာတဲ့ တကၠသုိလ္က Ph.D ဘဲြ႕ရၿပီး သာမန္ညံ့႐ုံမဟုတ္ဘဲ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းႀကီးတစ္ခုလုံး စုံးစုံျမဳပ္သြားေအာင္ ေပၚလစီမွားခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ညံ့တဲ့သူေတြလည္း ျမန္မာျပည္မွာ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။လက္ရွိလဲ ရွိေနဆဲ ပါ။
Ph.D ရၿပီးသူေတြရဲ႕လုပ္ငန္းဟာ တကၠသုိလ္မွာ ပါေမာကၡျဖစ္ျဖစ္၊အျခား႐ုံး၊ကုိယ္ပုိင္လုပ္ငန္းေတြမွာ ထိပ္ပုိင္းအရာရွိႀကီးေတြြျဖစ္ျဖစ္ မပ်က္မကြက္လုပ္ရမဲ့ အလုပ္တစ္ခုကကုိယ္ရထားတဲ့ Ph.D ပညာ ေပၚမူတည္ၿပီး သုေတသနေတြ ကုိယ္တုိင္တစ္ဦးတည္းျဖစ္ေစ၊ ရာထူးအဆင့္တူသူနဲ႔တဲြ၍ျဖစ္ေစ၊Ph.D Candidates ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔တဲြ၍ျဖစ္ေစ သုေတသနလုပ္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အနည္းဆုံး Ph.D လုပ္ေနတဲ့သူေတြရဲ႕ သုေတသနေတြကုိ Supervise,Adviseလုပ္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။သူမ်ားႏုိင္ငံ တကၠသုိလ္ေတြမွာ ပါေမာကၡေတြဟာ လစာအျပင္ သုေတသနရန္ပုံေငြပါရတာပါ။ မလုပ္မေနရတြန္း အားေပးတဲ့သေဘာလည္းပါပါတယ္။တကၠသုိလ္က ဆရာအားလုံးဟာ ပါေမာကၡခ်ည္းပါပဲ။Assi-stant နဲ႔ Associateေလာက္ပဲကြာတာပါ။ဝင္ဝင္ခ်င္းပါေမ ာကၡျဖစ္တဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ျမန္မာ ျပည္မွာကေတာ့ လုပ္သက္အရေပးရင္ တစ္ေယာက္၊မ်ားလွ ႏွစ္ေယာက္ပဲေပးပ ါတယ္။ဘာသုေတ သနမွလည္းမည္မည္ရရ လုပ္တာမေတြ႕ရပါဘူး။တစ္ခါလာလည္းဒီသင္ခန္းစာပဲသင္၊ တစ္ခါလာ လည္း ဒီသင္ခန္းစာပဲသင္ၿပီး ၿပီးေနတာပါပဲ။ အသစ္ထြက္တာေတြလည္းမေလ့လာ၊ မသိပါဘူး။ ဥပမာ တစ္ခုေျပာရင္ စီးပြားေရးတကၠသုိလ္က အၿငိမ္းစားယူခါစ ပါေမာကၡတစ္ဦးကုိ ပထမဘဲြ႕ကစီးပြားေရးေတာင္မဟုတ္ဘဲ Further study က်မွ စီးပြားေရးေလ့လာေနတဲ့ ပညာရွင္တစ္ဦးကLEANManufacturing ဆုိတာ ဘာလဲလုိ႔ေမးေတာ့ မသိဘူးလုိ႔ေျဖသတဲ့၊Chemistry နဲ႔ရထားတဲ့သူတစ္ဦး ကုိ သၾကားရဲ႕ဓာတုဖဲြ႕စည္းပုံေမးေတာ့ လည္းသူ႔ Field မဟုတ္လုိ႔ မသိဘူးလုိ႔ ေျဖတယ္။တစ္ခါက သမုိင္းနဲ႔ Ph.D ဘဲြ႕ရထားတဲ့သူတစ္ဦးကုိ ဒုတိယျမန္မာႏုိင ္ငံကုိ တည္ေထာင္သူက ဘယ္သူလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ခ်က္ခ်င္ းမေ ျဖႏုိင္ဘူး။ေျဖေတာ့လဲ တလဲြႀကီးအေနာ္ရထာတဲ့။ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္က Ph.D ကုိ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အကုန္လုံးမဆုိလုိမဲ့ တစ္ဦးတစ္ေလေတာင္ မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပါ။Ph.D နဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အလဲြႀကီးတစ္ခုကေတာ့ တကၠသုိလ္ဆရာ၊ ဆရာမထဲက Ph.D ရတဲ့သူေတြကုိ အထက္တန္းေက်ာင္း အုပ္ခန္႔တဲ့ကိစၥပါပဲ။ဘယ္လုိအေတြးမ်ဳိးနဲ႔ ဒီကိစၥလုပ္တယ္ဆု ိတာ ဘယ္လုိမွကုိ ေတြးလုိ႔မရပါဘူး။ယုံႏုိင္စရာလည္း မရွိပါဘူး။Ph.D ရၿပီးတဲ့သူေတြရဲ႕အတတ္ဟာ အဆင့္ျမင့္ပညာပါ။သာမန္ဘဲြ႕ႀကိဳေက်ာင္းသားေတြထက္သ ာမက မဟာတန္းေက်ာင္းသားေတြကုိ အသိမွ်ေပး၊ အတတ္ မွ်ေပး၊ ႀကီးၾကပ္အႀကံေပးရမဲ့သူေတြပါ။ အထက္တန္းေက်ာင္း သားေတြကုိ သင္ဖုိ႔ဟာ Ph.D အဆင့္ထိ တတ္စရာမလုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပညာေရးသေဘာတရားတုိ႔ပညာေရးစိတ္ပညာတုိ႔ စတဲ့ပညာေရးဆုိင္ရာ သီအုိရီေတြ၊ပညာေတြေတာ့ သိထားဖုိ႔၊ တတ္ထားဖုိ႔လုိသလုိေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စီမံခန္႔ခဲြမႈ Management ဘာသာရပ္ကုိ သိထားဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကအထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြ စာသင္ရတာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ရတာက တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြ စာသင္ရတာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ရတာနဲ႔မတူဘူး။ အဲဒါေတြမသိဘဲ အထက္တန္းေက်ာင္း အုပ္သြားလုပ္ခုိင္းတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ စဥ္းစားဉာဏ္မဲ့ တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။အရင္လူလုပ္သြားလုိ႔ ေနာက္လူကျပင္မလားဆုိေတာ့ မျပင္ဘူး။အရင္လူေရာ ေနာက္လူေရာ Ph.D ရထားတဲ့သူေတြပါ။ေဂၚဘာခ်က္ကုိ ၾကည့္ပါ။ အာဏာလက္ဝါးႀကီးအုပ္ၿပီးအာဏာရွင္အျဖစ္ေန ႏုိင္ေပမဲ့မေနဘဲဂလက္ေနာ့၊ ပယ္ရီစတြိဳက္ကာ စတဲ့အေတြးနဲ႔လက္ေတြ႕ ေပါင္းစပ္ခဲ့သူပါ။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ေ ျပာင္းခဲ့သူပါ။ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လက ္ရွိသမၼတႀကီးကုိပဲၾကည့္ ပါ။ ဘယ္သူမွ အိမ္မက္ေတာင္မမက ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈႀကီးကုိ လုပ္ခဲ့တာ ႐ုိး႐ုိးေျပာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး Dramatical Change ပါ။ Real Great ပါ။Real Fantastic ပါ။တစ္မ်ဳိးသားလုံး၊ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ေကာင္းစားေအာင္ လုပ္ရဲသူလုပ္ႏုိင္သူပါ။ သမၼတႀကီးဟာ ပညာေရးအားျဖင့္ First Degree သာယူခဲ့သူပါ။ဒါေပမဲ့ သူ႔အေတြးအေခၚစိတ္ကူးစိတ္သန္းကုိ ဘယ္ Ph.DHolder က မီပါ့မလဲ။
မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ၊ေဒါက္တာဘဲြ႕ရတာဟာ Academic Process အရ ရသည္ျဖစ္ေစ၊ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ရသည္ျဖစ္ေစ ဂုဏ္ယူစရာပါ။ဒါေပမဲ့ ႂကြားစရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒါက္တာဘဲြ႕မရဘဲ ရသူထက္ ေတာ္သူေတြ၊ တတ္သူေတြ၊ ကမာၻမွာေရာ ျမန္မာမွာပါတစ္ပုံတစ္ပင္ပါ။ ကမာၻမွာ သေဘၤာအမ်ားဆုံးပုိင္ တဲ့ ဂရိသူ ေဌးအုိနာစစ္ဟာ ဘဲြ႕ေတာင္မရခဲ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ ၁၀ တန္းေအာင္တဲ့ အသက္ ၁၆ ႏွစ္မွာ ဘာသာစကားေလးမ်ဳိးေျပာတတ္ေနပါၿပီ။မီးလုံးထြင္တဲ့ အက္ဒီဆင္ဟာ ေက်ာင္းအတန္းမေအာင္ပါ ဘူး။ သူေမးတာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ မေျဖႏုိင္လုိ႔ သူ႔အေမက အိမ္မွာ စာသင္ေပးခဲ့ရတာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ မွာ MA က်မ္းစာေရာ Ph.D က်မ္းစာေရာ ကၽြန္ေတာ္ Edit လုပ္ဖူးပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ ေရးထားတာ ရွယ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ Abstract လည္း ဖတ္လုိက္ေရာ အကုန္ေရစုန္ေမ်ာတာပဲ။ အထဲမွာ ေရးထားတဲ့ အဂၤလိပ္စာအေရးအသားက ဆီနဲ႔ေရပဲ၊ ေရမွ ႐ုိး႐ုိးေရၾကည္မ ဟုတ္ဘူး။ရႊံ႕ဗြက္ေရျဖစ္ေနတယ္။ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေရးထားတဲ့စာနဲ႔ ကူးခ်၊ျဖတ္၊ညႇပ္၊ကပ္ လုပ္ထားတဲ့စာနဲ႔ အရမ္းသိသာလြန္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘဲြ႕ရသြားတာပဲ။ M.A ပဲျဖစ္ျဖစ္ Ph.Dပဲျဖစ္ျဖစ္ Subject Matter ကုိေပးတာ၊ Language ကုိ ေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ဂ်ပန္မွာ ဂ်ပန္လုိေရးတင္ၾကတာပါပဲ။ျမန္မာမွာေရာ ျမန္မာလုိေရးရင္ မရဘူးလား။စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။အဓိကက တကယ္သိတကယ္တတ္ဖုိ႔ပါပဲ။
Ph.D ရဲ႕full form ဟာ Doctor of Philosophy ပါ။ British English က Ph.Dလုိ႔ေရးၿပီးအေမရိကန္ အဂၤလိပ္က Ph.D လုိ႔ေရးပါတယ္။ တခ်ဳိ႕တကၠသုိလ္ေတြက doctorateလုိ႔ သုံးပါေသးတယ္၊D.Sc(Doctor of Scinece)လုိ႔ သုံးတဲ့တကၠသုိလ္လည္းရွိပါေသးတယ္။ သူ႔ရဲ႕မူရင္းအရင္းအျမစ္သေဘာကုိ စေျပာပါမယ္။ First Degreeလုိ႔ေခၚတဲ့ ပထမဆုံးရတဲ့ ဘဲြ႕ကေန M.A or M.Sc -မဟာသိပၸံ၊ မဟာဝိဇၨာတန္းတက္ရပါတယ္။အဲဒီမွာ တခ်ဳိ႕တကၠသုိလ္က ႏွစ္ႏွစ္ၾကာပါတယ္။တခ်ဳိ႔က ၁၈လၾကာ ပါတယ္။တခ်ဳိ႕က တစ္ႏွစ္ပဲၾကာပါတယ္။ Thesisလုိ႔ေခၚတဲ့ က်မ္းစာတင္ၿပီးေက်နပ္မွဘဲြ႕ေပးတာပါ။
ပုံမွန္ပညာေရးအစီအစဥ္အရဆုိရင္ မဟာဘဲြ႕မရဘဲနဲ႔ Ph.D တန္း တက္လုိ႔မရပါဘူး။Ph.D တန္းအ တြက္ ပညာသင္ဆုရရင္လည္း၊ မဟာဘဲြ႕မရေသးရင္မဟာဘဲြ႕ အရင္တက္ခုိင္းၿပီးမွ Ph.D အတြက္ ဆက္တက္ရပါတယ္။ တကၠသုိလ္ခ်င္းမတူရင္ Ph.Dတန္းတက္ခြင့္ရဖုိ႔အတြက္ အျခားအခ်က္အလက္ မ်ားအတူ မဟာတန္းကသင္ခဲ့တ ဲက်မ္းစာ (Thesis) တင္ျပရပါတယ္။အဲဒါႀကိဳတင္လုိအ ပ္ခ်က္ပါ။ Ph.D အတြက္ လုပ္မယ့္က်မ္းစာ (Dessertation)Proposal ကုိႀကိဳတင္ရပါတယ္။အဲဒီ Proposal ကုိ ႀကိဳက္မွ (သုိ႔မဟုတ္) ႀကီးၾကပ္ႏုိင္တဲ့ (Superviser) ပါေမာကၡတစ္ဦးဦးရွိမွ Ph.D တန္းတက္ခြင့္ျပဳပါ တယ္။အတန္းတက္ရတာကေတာ့ တကၠသုိလ္အလုိက္ ကဲြျပားပါတယ္။တစ္ႏွစ္၊ႏွစ္ႏွစ္ဆုိသလုိ ရွိၾက ပါတယ္။ အတန္းမွာအဓိကထားတာက က်မ္းစာအတြက္ သုေတသနလုပ္နည္းေတြ၊ တြက္နည္းေတြ၊ စဥ္းစားနည္းေတြ၊ စဥ္းစားစရာအခ်က္အလက္ေတြ မပါမေနပါရမဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ သင္ေပးတာပါ။အဓိကက်မ္းစာ (Dessertation)ကုိေပးတာပါ။လူကုိေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ က်မ္းစာျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ အဲဒါေတြရဲ႕ရလဒ္ကုိေပးတာပါ။အနည္းဆုံး ႏွစ္ႏွစ္ကေန သုံးႏွစ္၊ တခ်ဳိ႕ဆုိ ငါးႏွစ္ေလာက္ေတာင္ၾကာပါတယ္။ စုိက္စုိက္မတ္မတ္လုပ္ရတဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းပါ။ သီအုိရီအသစ္တစ္ခု(သုိ႔မဟုတ္)အေတြးအေခၚအသစ္တစ္ခု (သုိ႔မဟုတ္) ထုတ္ကုန္အသစ္တစ္ခု ဖန္တီးေပးရတာပါ။ အဲဒီဖန္တီးေပးမႈ(creative) ကုိေပးတဲ့ဘဲြ႕ပါ။ ပုဂၢိဳလ္ကုိေပးတာမဟုတ္ဘဲ သူရဲ႕Product အတြက္ေပးတာပါ။ဒါကပညာေရးပုံမွန္လုပ္ထုံးလုပ္နည္ းနဲ႔သြားတဲ့ Ph.Dပါ။ဂ်ပန္က တခ်ဳိ႕တကၠသုိလ္မွာဆုိ Ph.D ရၿပီးမွ သုေတသနေတြ ဆက္လုပ္ခုိင္းၿပီးေက်နပ္မွ Doctorate ေပးတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ က်မ္းစာျပဳစုရာမ ာလည္း Supervisor လုိ႔ေခၚတဲ့ ႀကီးၾကပ္သူ ပါေမာကၡတစ္ဦးရွိသလုိ Advisor လုိ႔ေခၚတဲ့ အႀကံေပးတဲ့ ပါေမာကၡတစ္ဦးလည္းရွိၾကပါတယ္။အဲဒါအျပင္ က်မ္းစာၿပီးလုိ႔ Defense ထုိင္တဲ့အခါ ပါဝင္တဲ့ ပါေမာကၡမ်ားလည္း ရွိၾကရပါတယ္။အားလုံးဟာ Ph.D ရထား ၿပီး႐ုံမက သုေတသနေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ လုပ္ထားတဲ့သူေတြ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။Defenseမွာေမးတာ မေျဖႏိုင္ရင္ အားမနာပဲ ထပ္လုပ္ခုိင္းေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အားနာၿပီးဘဲြ႕ေပ းလုိက္တာမရွိပါဘူး။လာစစ္တဲ့သူေတြကုိလည္း ေက်ာင္းသားကလက္ေဆာင္ (သုိ႔မဟုတ္)ေငြေၾကးမေပးရပါဘ ူး။ခရီးစရိတ္လည္း မေထာက္ပံ့ရပါဘူး။ေန႔လည္စာ၊ မနက္စာလည္း မေကၽြးရပါဘူး။ ေကာ္ဖီ၊ လၻက္ရည္လည္း မတုိက္ရပါဘူး။တခ်ဳိ႕ဆုိ DoublePh.D ရယ္လုိ႔ Ph.D ႏွစ္ခါတက္ၿပီးက်မ္းႏွစ္ခု ျပဳစုၿပီးရၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္နဲ႔ ေဒါက္တာေအာင္ထြန္းသက္တုိ႔ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီလုိ Ph.D ရထားတဲ့ သူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ British English အေခၚVisiting Card or North American English အေခၚBusinessCard or NameCard ေပၚမွာ နာမည္ရဲ႕ေနာက္မွာ Ph.D ဆုိတာပဲေရးၿပီးေရွ႕မွာ Dr.လုိ႔ တပ္ေလ့တပ္ထ မရွိၾကပါဘူး၊ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ဂ်ပန္နဲ႔အခ်ဳိ႕ West ႏုိင္ငံေတြပါ။Dr.ဘယ္သူရယ္လုိ႔လည္းသုံးေလ့သုံးထ ေခၚေလ့ေခၚထ မရွိၾကပါဘူး၊မေခၚရဘူး၊ မသုံးရဘူးလုိ႔ေတာ့ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိပါဘူး။ သုံးတဲ့သူလည္း သုံးၾကပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုကဂုဏ္ထူးေဆာင္ Ph.D ပါ။ ဘာအတန္းမွလည္းမတက္ဘူး၊ ဘာသုေတသနမွလည္း မလုပ္ဘူး။ ဘာက်မ္းစာမွလည္းမျပဳစုဘူး၊ဒါေပမယ့္သူ႔ရဲ႕ လြန္ခဲ့ေသာကာလမ်ားက ေတြးခဲ့၊ေရးခဲ့၊ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကုိေလးစားသမႈနဲ႔ေပးတဲ့ Ph.D ပါ။ ဒါလည္း ဂုဏ္ယူစရာပါ။ဂုဏ္ ရွိတာပါပဲ။ဒါေပမယ့္ မိမိရဲ႕ နာမည္ကတ္မွာ Ph.D လုိ႔လည္း မေရးပါဘူး။ ေရွ႕ကနာမည္ေရွ႕မွာလည္း Dr.လုိ႔လည္းမတပ္ၾကပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ ဆုိရင္ ၁၅ ခု၊ ဦးႏုဆုိရင္ ၂ ခု၊ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾ ကည္ဆုိရင္ ၁၀ ခု နီးပါးရွိၿပီထင္တယ္။ တစ္ခါမွ ေဒါက္တာဦးသန္႔၊ ေဒါက္တာေမာင္ႏု၊ ေဒါက္တာေအာင္ဆန္ းစုၾကည္လုိ႔ သု ံးတာမေတြ႕ဖူးပါဘူး။အျခားသူက သုံးေပးတာေတာင္ မသုံးပါနဲ႔တားေၾကာင္း ေျပာသံၾကားဖူးပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုိက္ဆံေပး ၿပီးဝယ္ရတာတုိ႔၊ ပုဂၢဳိလ္ေရးရာအရ ဖားၿပီးေပးတာတုိ႔ကေတာ့ စဥ္းစားစရာပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခုကကၽြန္ ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံက တကၠသုိလ္မွာ Ph.D ကုိအျခားနည္းနဲ႔ေပးတာလည္းရွိေၾကာင္းသိရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တကၠသုိလ္က ပါေမာကၡတစ္ဦးဦးဟာ Ph.D တစ္ဦးဦးကုိေမြးထုတ္ေပးလုိက္ရင္ အလုိလုိ ေအာ္တုိမတ္တစ္ Ph.D ရသြားတာပါပဲ။ Ph.D တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးတဲ့၊ အေတြ႕အႀကံဳမရွိတဲ့သူက Ph.D ကုိ ေမြးထုတ္ေပးတယ္ဆ ုိတာ ေတာ္ေတာ္ကုိ reasonableမျဖစ္တဲ့ကိစၥပါပဲ။
ေနာက္တစ္ခုကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတာက Ph.D ေဒါက္တာဆုိရင္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ အကုန္ေတာ္ၿပီး တတ္ၿပီးလုိ႔ထင္ေနၾကတာ။မဟုတ္ပါဘူး၊သူလုပ္တဲ့ သုေတသန field တစ္ခုမွာပဲေတာ္တာပါ။ဥပမာ-သတၱေဗဒဆုိပါစုိ႔ အေကာင္တစ္ေကာင္အေၾကာင္း သုေတသနလုပ္ တာ၊ အဲဒီအေကာင္နဲ႔ပတ္သက္တာပဲ သူေတာ္တာပါ။ဒါမွမဟုတ္ တြားသြားသတၱဝါေတြရဲ႕ ေမး႐ုိး၊ ေက်ာ႐ုိး၊ အစာအိမ္၊မ်ဳိးပြားအဂၤါအစိတ္အပုိင္း တစ္ခုခုအေၾကာင္းလုပ္ရင္ အဲဒီအစိတ္အပုိင္းတစ္ခုခုမွာ ပဲ သူေတာ္တာပါ။ဥပေဒဆုိရင္လည္းျပစ္မႈရွိတယ္၊ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထုံးရွိတယ္၊တရားမတုိ႔၊ သက္ ေသတုိ႔၊ဖဲြ႕စည္းပုံ၊ေျမယာ၊ ကုန္ေရာင္းကုန္ဝယ္ . ..စသျဖင့္ ဥပေဒေပါင္းအခဲြေတြ အမ်ားႀကီးရွိ တယ္။ အဲဒီထဲက သူအထူးျပဳတဲ့ ဘာသာရပ္တစ္ခုခုမွာပဲ သူေတာ္တာပါ။စီးပြားေရးဆုိရင္လည္း Macro ရွိတယ္၊တစ္ခါအဲဒီထဲမွာ Development ရွိတယ္၊ Financeရွိတယ္၊Planning ရွိတယ္၊ Dev-elopment မွာတစ္ခါ Urban Development ရွိတယ္၊ Rural Development ရွိတယ္၊ City Development ရွိတယ္၊ Transportation Development ရွိတယ္၊ Industrial Development ရွိတယ္။Agricultural Development ရွိတယ္၊ Planning အပုိင္းမွာလည္း National Planning ရွိတယ္။Sectoral Planning ရွိတယ္၊ Regional Planning ရွိတယ္၊ Project Planning ရွိတယ္။ အဲဒီ ထဲကမွ Field တစ္ခုကုိ သုေတသနလုပ္တြက္ခ်က္ရတဲ့ရလဒ္ကုိ ေကာက္ခ်က္ခ်ၿပီး တီထြင္လုိက္တဲ့ ဆန္းသစ္ခ်က္ကုိပဲ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ Ph.D ေပးတာပါ။ အဲဒီ Specific Field မွာေတာ့ တကယ္ေတာ္လုိ႔ ေပးတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အကုန္လုံးအျခားField ေတြေရာ၊လူမွဴေရး၊ဘာသာေရးအကုန္လုံးေတာ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။Ph.Dမရေပမယ့္ အကုန္လုံးနီးပါး ေတာ္တဲ့သူေတြ ကမာၻမွာေရာ ျမန္မာမွာပါ အထင္အရွားရွိခဲ့ ရွိေနပါတယ္။အထူးသျဖင့္ way of thinking ေတာ္တာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ Agricultural economicsနဲ႔ Ph.D ရထားတဲ့လူကုိ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး က႑မွာ Ph.D ဆုိရင္ အကုန္တတ္တယ္လုိ႔ထင္ေနတဲ့ လူႀကီးတစ္ဦးက ေခၚသုံးထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ မရ ဘူးမဟုတ္ေပမဲ့ လူမွန္ေနရာမွန္ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
ကမာၻမွာ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္နဲ႔အဂၤလန္က နာမည္အႀကီးဆုံးနဲ႔ အခက္ဆုံးလုိ႔သတ္မွတ္ထာတဲ့ တကၠသုိလ္က Ph.D ဘဲြ႕ရၿပီး သာမန္ညံ့႐ုံမဟုတ္ဘဲ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းႀကီးတစ္ခုလုံး စုံးစုံျမဳပ္သြားေအာင္ ေပၚလစီမွားခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ညံ့တဲ့သူေတြလည္း ျမန္မာျပည္မွာ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။လက္ရွိလဲ ရွိေနဆဲ ပါ။
Ph.D ရၿပီးသူေတြရဲ႕လုပ္ငန္းဟာ တကၠသုိလ္မွာ ပါေမာကၡျဖစ္ျဖစ္၊အျခား႐ုံး၊ကုိယ္ပုိင္လုပ္ငန္းေတြမွာ ထိပ္ပုိင္းအရာရွိႀကီးေတြြျဖစ္ျဖစ္ မပ်က္မကြက္လုပ္ရမဲ့ အလုပ္တစ္ခုကကုိယ္ရထားတဲ့ Ph.D ပညာ ေပၚမူတည္ၿပီး သုေတသနေတြ ကုိယ္တုိင္တစ္ဦးတည္းျဖစ္ေစ၊ ရာထူးအဆင့္တူသူနဲ႔တဲြ၍ျဖစ္ေစ၊Ph.D Candidates ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔တဲြ၍ျဖစ္ေစ သုေတသနလုပ္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အနည္းဆုံး Ph.D လုပ္ေနတဲ့သူေတြရဲ႕ သုေတသနေတြကုိ Supervise,Adviseလုပ္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။သူမ်ားႏုိင္ငံ တကၠသုိလ္ေတြမွာ ပါေမာကၡေတြဟာ လစာအျပင္ သုေတသနရန္ပုံေငြပါရတာပါ။ မလုပ္မေနရတြန္း အားေပးတဲ့သေဘာလည္းပါပါတယ္။တကၠသုိလ္က ဆရာအားလုံးဟာ ပါေမာကၡခ်ည္းပါပဲ။Assi-stant နဲ႔ Associateေလာက္ပဲကြာတာပါ။ဝင္ဝင္ခ်င္းပါေမ ာကၡျဖစ္တဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ျမန္မာ ျပည္မွာကေတာ့ လုပ္သက္အရေပးရင္ တစ္ေယာက္၊မ်ားလွ ႏွစ္ေယာက္ပဲေပးပ ါတယ္။ဘာသုေတ သနမွလည္းမည္မည္ရရ လုပ္တာမေတြ႕ရပါဘူး။တစ္ခါလာလည္းဒီသင္ခန္းစာပဲသင္၊ တစ္ခါလာ လည္း ဒီသင္ခန္းစာပဲသင္ၿပီး ၿပီးေနတာပါပဲ။ အသစ္ထြက္တာေတြလည္းမေလ့လာ၊ မသိပါဘူး။ ဥပမာ တစ္ခုေျပာရင္ စီးပြားေရးတကၠသုိလ္က အၿငိမ္းစားယူခါစ ပါေမာကၡတစ္ဦးကုိ ပထမဘဲြ႕ကစီးပြားေရးေတာင္မဟုတ္ဘဲ Further study က်မွ စီးပြားေရးေလ့လာေနတဲ့ ပညာရွင္တစ္ဦးကLEANManufacturing ဆုိတာ ဘာလဲလုိ႔ေမးေတာ့ မသိဘူးလုိ႔ေျဖသတဲ့၊Chemistry နဲ႔ရထားတဲ့သူတစ္ဦး ကုိ သၾကားရဲ႕ဓာတုဖဲြ႕စည္းပုံေမးေတာ့ လည္းသူ႔ Field မဟုတ္လုိ႔ မသိဘူးလုိ႔ ေျဖတယ္။တစ္ခါက သမုိင္းနဲ႔ Ph.D ဘဲြ႕ရထားတဲ့သူတစ္ဦးကုိ ဒုတိယျမန္မာႏုိင ္ငံကုိ တည္ေထာင္သူက ဘယ္သူလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ခ်က္ခ်င္ းမေ ျဖႏုိင္ဘူး။ေျဖေတာ့လဲ တလဲြႀကီးအေနာ္ရထာတဲ့။ဒါဆုိ ျမန္မာျပည္က Ph.D ကုိ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အကုန္လုံးမဆုိလုိမဲ့ တစ္ဦးတစ္ေလေတာင္ မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပါ။Ph.D နဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အလဲြႀကီးတစ္ခုကေတာ့ တကၠသုိလ္ဆရာ၊ ဆရာမထဲက Ph.D ရတဲ့သူေတြကုိ အထက္တန္းေက်ာင္း အုပ္ခန္႔တဲ့ကိစၥပါပဲ။ဘယ္လုိအေတြးမ်ဳိးနဲ႔ ဒီကိစၥလုပ္တယ္ဆု ိတာ ဘယ္လုိမွကုိ ေတြးလုိ႔မရပါဘူး။ယုံႏုိင္စရာလည္း မရွိပါဘူး။Ph.D ရၿပီးတဲ့သူေတြရဲ႕အတတ္ဟာ အဆင့္ျမင့္ပညာပါ။သာမန္ဘဲြ႕ႀကိဳေက်ာင္းသားေတြထက္သ ာမက မဟာတန္းေက်ာင္းသားေတြကုိ အသိမွ်ေပး၊ အတတ္ မွ်ေပး၊ ႀကီးၾကပ္အႀကံေပးရမဲ့သူေတြပါ။ အထက္တန္းေက်ာင္း သားေတြကုိ သင္ဖုိ႔ဟာ Ph.D အဆင့္ထိ တတ္စရာမလုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပညာေရးသေဘာတရားတုိ႔ပညာေရးစိတ္ပညာတုိ႔ စတဲ့ပညာေရးဆုိင္ရာ သီအုိရီေတြ၊ပညာေတြေတာ့ သိထားဖုိ႔၊ တတ္ထားဖုိ႔လုိသလုိေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စီမံခန္႔ခဲြမႈ Management ဘာသာရပ္ကုိ သိထားဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကအထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြ စာသင္ရတာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ရတာက တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြ စာသင္ရတာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ရတာနဲ႔မတူဘူး။ အဲဒါေတြမသိဘဲ အထက္တန္းေက်ာင္း အုပ္သြားလုပ္ခုိင္းတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ စဥ္းစားဉာဏ္မဲ့ တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။အရင္လူလုပ္သြားလုိ႔ ေနာက္လူကျပင္မလားဆုိေတာ့ မျပင္ဘူး။အရင္လူေရာ ေနာက္လူေရာ Ph.D ရထားတဲ့သူေတြပါ။ေဂၚဘာခ်က္ကုိ ၾကည့္ပါ။ အာဏာလက္ဝါးႀကီးအုပ္ၿပီးအာဏာရွင္အျဖစ္ေန ႏုိင္ေပမဲ့မေနဘဲဂလက္ေနာ့၊ ပယ္ရီစတြိဳက္ကာ စတဲ့အေတြးနဲ႔လက္ေတြ႕ ေပါင္းစပ္ခဲ့သူပါ။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ေ ျပာင္းခဲ့သူပါ။ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လက ္ရွိသမၼတႀကီးကုိပဲၾကည့္ ပါ။ ဘယ္သူမွ အိမ္မက္ေတာင္မမက ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈႀကီးကုိ လုပ္ခဲ့တာ ႐ုိး႐ုိးေျပာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး Dramatical Change ပါ။ Real Great ပါ။Real Fantastic ပါ။တစ္မ်ဳိးသားလုံး၊ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ေကာင္းစားေအာင္ လုပ္ရဲသူလုပ္ႏုိင္သူပါ။ သမၼတႀကီးဟာ ပညာေရးအားျဖင့္ First Degree သာယူခဲ့သူပါ။ဒါေပမဲ့ သူ႔အေတြးအေခၚစိတ္ကူးစိတ္သန္းကုိ ဘယ္ Ph.DHolder က မီပါ့မလဲ။
မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ၊ေဒါက္တာဘဲြ႕ရတာဟာ Academic Process အရ ရသည္ျဖစ္ေစ၊ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ရသည္ျဖစ္ေစ ဂုဏ္ယူစရာပါ။ဒါေပမဲ့ ႂကြားစရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒါက္တာဘဲြ႕မရဘဲ ရသူထက္ ေတာ္သူေတြ၊ တတ္သူေတြ၊ ကမာၻမွာေရာ ျမန္မာမွာပါတစ္ပုံတစ္ပင္ပါ။ ကမာၻမွာ သေဘၤာအမ်ားဆုံးပုိင္ တဲ့ ဂရိသူ ေဌးအုိနာစစ္ဟာ ဘဲြ႕ေတာင္မရခဲ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ ၁၀ တန္းေအာင္တဲ့ အသက္ ၁၆ ႏွစ္မွာ ဘာသာစကားေလးမ်ဳိးေျပာတတ္ေနပါၿပီ။မီးလုံးထြင္တဲ့ အက္ဒီဆင္ဟာ ေက်ာင္းအတန္းမေအာင္ပါ ဘူး။ သူေမးတာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ မေျဖႏုိင္လုိ႔ သူ႔အေမက အိမ္မွာ စာသင္ေပးခဲ့ရတာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ မွာ MA က်မ္းစာေရာ Ph.D က်မ္းစာေရာ ကၽြန္ေတာ္ Edit လုပ္ဖူးပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ ေရးထားတာ ရွယ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ Abstract လည္း ဖတ္လုိက္ေရာ အကုန္ေရစုန္ေမ်ာတာပဲ။ အထဲမွာ ေရးထားတဲ့ အဂၤလိပ္စာအေရးအသားက ဆီနဲ႔ေရပဲ၊ ေရမွ ႐ုိး႐ုိးေရၾကည္မ ဟုတ္ဘူး။ရႊံ႕ဗြက္ေရျဖစ္ေနတယ္။ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေရးထားတဲ့စာနဲ႔ ကူးခ်၊ျဖတ္၊ညႇပ္၊ကပ္ လုပ္ထားတဲ့စာနဲ႔ အရမ္းသိသာလြန္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘဲြ႕ရသြားတာပဲ။ M.A ပဲျဖစ္ျဖစ္ Ph.Dပဲျဖစ္ျဖစ္ Subject Matter ကုိေပးတာ၊ Language ကုိ ေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ဂ်ပန္မွာ ဂ်ပန္လုိေရးတင္ၾကတာပါပဲ။ျမန္မာမွာေရာ ျမန္မာလုိေရးရင္ မရဘူးလား။စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။အဓိကက တကယ္သိတကယ္တတ္ဖုိ႔ပါပဲ။
ဘီလ္ဂိတ္ ကေပးတဲ့ အၾကံဉာဏ္ (၁၁) ခု
ဘဲြ႔ႏွင္ းသဘင္တစ္ခုမွာ ဘ႔ြဲရေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ ဘီလ္ဂိတ္က ဒီလို အၾကံဉာဏ္ေပး ေဟာေျပာခ့ဲပါတယ္။
(၁) လူ႔ဘဝက မမွ်တဘူး။ ဒါကို လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။
(၂) ဒီေလာကကကိုယ့္ေလးစားၾကည္ညိဳမႈကိုအသိအမွတ္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး။ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကို အရင္လုပ္ ျပီးမွ ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ဆန္းစစ္ဖို႔ ေလာကၾကီးကပိုေမွ်ာ္လင့္တယ္။
(၃) ေက်ာင္းကေနခြါတာန႔ဲ လခေကာင္း မရႏိုင္ဘူး။ခ်က္ခ်င္း ဟမ္းဖုန္း ခ်ိတ္ထားတဲ့ ကြပ္ကဲသူမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မွ ရႏိုင္တယ္။
(၄) ေက်ာင္းက ဆရာေတြကို ဆိုးတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ထင္ခဲ့ရင္ တစ္ေန႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ကုမၸဏီ သူေဌးေတြ ျဖစ္လာတ့အဲခ်ိန္က်ရင္ သိလိမ့္မယ္။သူေဌးေတြက အလုပ္ကိုအေၾကြးမထားဘူး။
(၅) ဟမ္ဘာဂါဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္လို႔ကိုယ့္ကို အသံုးမက်ဘူးလို႔ မထင္နဲ႔။ခင္ဗ်ားဘိုးဘြားေတြက ဟမ္ဘာဂါ အလုပ္အတြက္ အဓိပၸါယ္တစ္ခုဖြင့္လိုက္မယ္။ အဲဒါက "အခြင့္အေရး" တ့။ဲ
(၆) ခင္ဗ်ားဘာမွျဖစ္မလာတာ ခင္ဗ်ားမိဘေတြရဲ႕ အမွားမဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ကိုယ္လုပ္တဲ့ အမွားအတြက္ ေဒါသထြက္မေနန႔။ဲအမွားထဲကသင္ယူပါ။
(၇) ခင္ဗ်ားမေမြးဖြားခင္ခင္ဗ်ားမိဘေတြက အခုလို ထိုင္းမိႈင္းေနတာမဟုတ္ဘူး။သူတုိ႔ အခုလို ထိုင္းမႈိင္း ရတာက ခင္ဗ်ားအသံုးစရိတ္အတြက္ရွာေနလို႔၊ခင္ဗ်ားရဲ႕အဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ရလို႔၊ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာ္ေၾကာင္းအေျပာၾကီးတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕စကားကိုနားေထာင္ေနရလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားမိဘတို႔ေခတ္က ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ အပူပိုင္းဇံု သစ္ေတာကို ခင္ဗ်ားျပဳျပင္ ကယ္တင္ဖို႔ မၾကိဳးစားခင္ခင္ဗ်ားရဲ႕ အိပ္ရာကို အရင္ သန္႔ရွင္းလိုက္ပါ။
(၈) ေက်ာင္းမွာ ႏိုင္သူန႔ဲ ႐ံႈးသူဆိုတာရိွတယ္။ ဘဝမွာ မရိွဘူး။ ေက်ာင္းက ခင္ဗ်ားကို အခြင့္အေရးမျပတ္ေပးျပီးအေျဖမွန္ရဖို႔ ရွာခိုင္းလိမ့္မယ္။ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝမွာေတာ့ ဒီလိုမရွိဘူး။
(၉) တီဗီြထဲ သရုပ္ေဆာင္တာေတြကတကယ့္ဘဝေတြ မဟုတ္ဘူး။တကယ့္ ဘဝကလူတိုင္းေကာ္ဖီ ဆိုင္ကို ေက်ာခုိင္းျပီးအလုပ္ထဲဝင္ရတာခ်ည္းပဲ။
(၁ဝ)စာဂ်ပိုးေတြကို တေလးတစား ဆက္ဆံပါ။တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ဆီမွာ ခင္ဗ်ားအလုပ္လုပ္ျဖစ္ လိမ့္မယ္။
(၁၁)လူ႔ဘဝမွာ သင္ၾကားခ်ိန္ကာလ မသတ္မွတ္ဘူး။ ပိတ္ရက္မရွိဘူး။ဘယ္အလုပ္ရွင္ကမွ ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္တာကုိ ညႇိႏိႈင္းေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အားလပ္ခ်ိန္ကို အသံုးျပဳပါ။
(၁) လူ႔ဘဝက မမွ်တဘူး။ ဒါကို လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။
(၂) ဒီေလာကကကိုယ့္ေလးစားၾကည္ညိဳမႈကိုအသိအမွတ္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး။ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကို အရင္လုပ္ ျပီးမွ ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ဆန္းစစ္ဖို႔ ေလာကၾကီးကပိုေမွ်ာ္လင့္တယ္။
(၃) ေက်ာင္းကေနခြါတာန႔ဲ လခေကာင္း မရႏိုင္ဘူး။ခ်က္ခ်င္း ဟမ္းဖုန္း ခ်ိတ္ထားတဲ့ ကြပ္ကဲသူမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မွ ရႏိုင္တယ္။
(၄) ေက်ာင္းက ဆရာေတြကို ဆိုးတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ထင္ခဲ့ရင္ တစ္ေန႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ကုမၸဏီ သူေဌးေတြ ျဖစ္လာတ့အဲခ်ိန္က်ရင္ သိလိမ့္မယ္။သူေဌးေတြက အလုပ္ကိုအေၾကြးမထားဘူး။
(၅) ဟမ္ဘာဂါဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္လို႔ကိုယ့္ကို အသံုးမက်ဘူးလို႔ မထင္နဲ႔။ခင္ဗ်ားဘိုးဘြားေတြက ဟမ္ဘာဂါ အလုပ္အတြက္ အဓိပၸါယ္တစ္ခုဖြင့္လိုက္မယ္။ အဲဒါက "အခြင့္အေရး" တ့။ဲ
(၆) ခင္ဗ်ားဘာမွျဖစ္မလာတာ ခင္ဗ်ားမိဘေတြရဲ႕ အမွားမဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ကိုယ္လုပ္တဲ့ အမွားအတြက္ ေဒါသထြက္မေနန႔။ဲအမွားထဲကသင္ယူပါ။
(၇) ခင္ဗ်ားမေမြးဖြားခင္ခင္ဗ်ားမိဘေတြက အခုလို ထိုင္းမိႈင္းေနတာမဟုတ္ဘူး။သူတုိ႔ အခုလို ထိုင္းမႈိင္း ရတာက ခင္ဗ်ားအသံုးစရိတ္အတြက္ရွာေနလို႔၊ခင္ဗ်ားရဲ႕အဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ရလို႔၊ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာ္ေၾကာင္းအေျပာၾကီးတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕စကားကိုနားေထာင္ေနရလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားမိဘတို႔ေခတ္က ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ အပူပိုင္းဇံု သစ္ေတာကို ခင္ဗ်ားျပဳျပင္ ကယ္တင္ဖို႔ မၾကိဳးစားခင္ခင္ဗ်ားရဲ႕ အိပ္ရာကို အရင္ သန္႔ရွင္းလိုက္ပါ။
(၈) ေက်ာင္းမွာ ႏိုင္သူန႔ဲ ႐ံႈးသူဆိုတာရိွတယ္။ ဘဝမွာ မရိွဘူး။ ေက်ာင္းက ခင္ဗ်ားကို အခြင့္အေရးမျပတ္ေပးျပီးအေျဖမွန္ရဖို႔ ရွာခိုင္းလိမ့္မယ္။ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝမွာေတာ့ ဒီလိုမရွိဘူး။
(၉) တီဗီြထဲ သရုပ္ေဆာင္တာေတြကတကယ့္ဘဝေတြ မဟုတ္ဘူး။တကယ့္ ဘဝကလူတိုင္းေကာ္ဖီ ဆိုင္ကို ေက်ာခုိင္းျပီးအလုပ္ထဲဝင္ရတာခ်ည္းပဲ။
(၁ဝ)စာဂ်ပိုးေတြကို တေလးတစား ဆက္ဆံပါ။တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ဆီမွာ ခင္ဗ်ားအလုပ္လုပ္ျဖစ္ လိမ့္မယ္။
(၁၁)လူ႔ဘဝမွာ သင္ၾကားခ်ိန္ကာလ မသတ္မွတ္ဘူး။ ပိတ္ရက္မရွိဘူး။ဘယ္အလုပ္ရွင္ကမွ ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္တာကုိ ညႇိႏိႈင္းေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အားလပ္ခ်ိန္ကို အသံုးျပဳပါ။
ႏိုင္ငံတကာ အခမဲ့ အြန္လိ ုင္းပညာသင္ ၾကားေရး ဝဘ္ဆိ ုဒ္မ်ား
တကယ္ အခမဲ့ပါ။ မယံုလို႔ တစ္ခုေလာက္ ဝင္ၾကည့္လိုက္တာ ဗီဒီယိုဖိုင္
ယူမလား၊ PDF လား၊ သင္ခန္းစာ Noteယူမလား အစရွိသျဖင့္ စာသင္ခန္းမွာ ဆရာနဲ
႔မေတြ႔ရေပမယ့္ တကယ့္ သင္ရသလိုပါပဲ။
သုိ႔ေပမယ့္ ႏိုင္ငံတကာ ဆိုဒ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလံုးက အဂၤလိပ္လိုခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။အေျခခံအဂၤလိပ္စာ ဖတ္အား၊ ေရးအား၊ မွတ္ အားေလးေတာ့ ရွိမွ အဆင္ေျပမယ္ ထင္ပါတယ္။ ခု ေပးမယ့္ ဆုိဒ္မ်ားက ကမၻ့ာ့ ထိပ္တန္း အြန္လိုင္း အခမဲ့ ပညာသင္ၾကားေရးဝဘ္ဆိုဒ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ိဳ ႔ဆုိ အြန္လိုင္းကေနပဲသင္၊ အြန္လိ ုင္းကေနပဲ စာေမးပြဲေျဖလို႔ဒီပလိုမာေတြ ေတာင္ ယူတယ္လုိ႔ ၾကားတယ္။ ျမန္မာျပည္ကေန ဆုိရင္ေတာ့ လြယ္အံုးမယ္ မထင္ပါဘူး။
ဒီေတာ့ အိမ္မွာ ကြန္ျပဴတာရွိမယ္၊အင္တာနက္လိုင္းရ ိမယ္ဆုိရင္ သင္လို႔ ရပါျပီ။လိုင္းအရမ္းေကာင္းဖို႔ မလိုပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ ဗီဒီယိုၾကည့္ျပီးမွ သင္ခ်င္တယ္ ဆုိေတာ့ နည္းနည္းေစာင့္ရမယ့္ သေဘာ ရွိပါတယ္။သင္ခန္းစာေတြကို ကိုယ္ၾကိဳက္ရာ ေရြးလို႔ရပါတယ္။
Science, engineering, art, economics, law, languageမ်ားအျပင္ အျခားအျခားေသာ ပညာရပ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာလည္းပါဝင္ျပီးကိုယ္ၾကိဳဴက္ရာ ေရြးႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ ေလ့လာႏိုင္၊ မွတ္ယူႏိုင္ရင္ တကယ္ ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးအသံုးျပဳလို႔ရေအာင္ အခမဲ့ ပညသင္ ၾကားေပးတဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ လခ့္မ်ားအားမွ်ေဝ ေပးလိုက္ ရပါတယ္။
➤ Massachusetts Institute of Technology (MIT)/OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/0pm1n1
➤ Udacity / Free interactive College Classes
✤ Link: http://is.gd/xiFMtf
➤ Open Yale Courses / Freely Downloadable
✤ Link: http://is.gd/74Xwb4
➤ Coursera Free Online Courses
✤ Link : http://is.gd/LIDgMa
➤ ALISON Database / Free Online Diplomas
✤ Link: http://is.gd/cqkuBQ
➤ Khan Academy / Free Online Education
✤ Link : http://is.gd/qpJwVP
➤ Johns Hopkins OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/YWSx0O
➤ Academic Earth Free Online Courses
✤ Link: http://is.gd/BIZJQz
➤ UC Berkeley Free Online Lectures
✤ Link: http://is.gd/mNyFEM
➤ Open University LearningSpace
✤ Link: http://is.gd/84CXnA
➤ Carnegie Mellon Open Learning Initiative
✤ Link: http://is.gd/ADEBmj
➤ University of Washington Video Lectures
✤ Link: http://is.gd/ePO5Me
➤ Tufts OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/8ABGyb
➤ UC San Diego Podcast Lectures
✤ Link: http://is.gd/oGOjth
➤ AMSER (Applied Math and Science Education Repository)
✤ Link: http://is.gd/N51Mvh
➤ Utah State OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/ZRew6t
➤ Free Video Lectures.com
✤ Link: http://is.gd/ObsSL5
➤ How-Stuff-Works / Free Online Science-Related Courses
✤ Link: http://is.gd/XEHory
➤ Wolfram Demonstrations Project
✤ Link: http://is.gd/0vbMWk
➤ Free Science and Video Lectures Online!
✤ Link: http://is.gd/JoOFQg
➤ LearningScience.org
✤ Link: http://is.gd/te9NqS
➤ Science.gov Databases
✤ Link: http://is.gd/g4ZK7B
➤ Connexions - Open-Content Library
✤ Link: http://is.gd/C9Inr5
➤ Sophia Free Online Courses
✤ Link: http://is.gd/JBsj55
➤ Honorable Mention: Peoi.org
✤ Link: http://is.gd/QbtScO
For more - http://is.gd/y7Fukg
သုိ႔ေပမယ့္ ႏိုင္ငံတကာ ဆိုဒ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလံုးက အဂၤလိပ္လိုခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။အေျခခံအဂၤလိပ္စာ ဖတ္အား၊ ေရးအား၊ မွတ္ အားေလးေတာ့ ရွိမွ အဆင္ေျပမယ္ ထင္ပါတယ္။ ခု ေပးမယ့္ ဆုိဒ္မ်ားက ကမၻ့ာ့ ထိပ္တန္း အြန္လိုင္း အခမဲ့ ပညာသင္ၾကားေရးဝဘ္ဆိုဒ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ိဳ ႔ဆုိ အြန္လိုင္းကေနပဲသင္၊ အြန္လိ ုင္းကေနပဲ စာေမးပြဲေျဖလို႔ဒီပလိုမာေတြ ေတာင္ ယူတယ္လုိ႔ ၾကားတယ္။ ျမန္မာျပည္ကေန ဆုိရင္ေတာ့ လြယ္အံုးမယ္ မထင္ပါဘူး။
ဒီေတာ့ အိမ္မွာ ကြန္ျပဴတာရွိမယ္၊အင္တာနက္လိုင္းရ ိမယ္ဆုိရင္ သင္လို႔ ရပါျပီ။လိုင္းအရမ္းေကာင္းဖို႔ မလိုပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ ဗီဒီယိုၾကည့္ျပီးမွ သင္ခ်င္တယ္ ဆုိေတာ့ နည္းနည္းေစာင့္ရမယ့္ သေဘာ ရွိပါတယ္။သင္ခန္းစာေတြကို ကိုယ္ၾကိဳက္ရာ ေရြးလို႔ရပါတယ္။
Science, engineering, art, economics, law, languageမ်ားအျပင္ အျခားအျခားေသာ ပညာရပ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာလည္းပါဝင္ျပီးကိုယ္ၾကိဳဴက္ရာ ေရြးႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ ေလ့လာႏိုင္၊ မွတ္ယူႏိုင္ရင္ တကယ္ ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးအသံုးျပဳလို႔ရေအာင္ အခမဲ့ ပညသင္ ၾကားေပးတဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ လခ့္မ်ားအားမွ်ေဝ ေပးလိုက္ ရပါတယ္။
➤ Massachusetts Institute of Technology (MIT)/OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/0pm1n1
➤ Udacity / Free interactive College Classes
✤ Link: http://is.gd/xiFMtf
➤ Open Yale Courses / Freely Downloadable
✤ Link: http://is.gd/74Xwb4
➤ Coursera Free Online Courses
✤ Link : http://is.gd/LIDgMa
➤ ALISON Database / Free Online Diplomas
✤ Link: http://is.gd/cqkuBQ
➤ Khan Academy / Free Online Education
✤ Link : http://is.gd/qpJwVP
➤ Johns Hopkins OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/YWSx0O
➤ Academic Earth Free Online Courses
✤ Link: http://is.gd/BIZJQz
➤ UC Berkeley Free Online Lectures
✤ Link: http://is.gd/mNyFEM
➤ Open University LearningSpace
✤ Link: http://is.gd/84CXnA
➤ Carnegie Mellon Open Learning Initiative
✤ Link: http://is.gd/ADEBmj
➤ University of Washington Video Lectures
✤ Link: http://is.gd/ePO5Me
➤ Tufts OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/8ABGyb
➤ UC San Diego Podcast Lectures
✤ Link: http://is.gd/oGOjth
➤ AMSER (Applied Math and Science Education Repository)
✤ Link: http://is.gd/N51Mvh
➤ Utah State OpenCourseWare
✤ Link: http://is.gd/ZRew6t
➤ Free Video Lectures.com
✤ Link: http://is.gd/ObsSL5
➤ How-Stuff-Works / Free Online Science-Related Courses
✤ Link: http://is.gd/XEHory
➤ Wolfram Demonstrations Project
✤ Link: http://is.gd/0vbMWk
➤ Free Science and Video Lectures Online!
✤ Link: http://is.gd/JoOFQg
➤ LearningScience.org
✤ Link: http://is.gd/te9NqS
➤ Science.gov Databases
✤ Link: http://is.gd/g4ZK7B
➤ Connexions - Open-Content Library
✤ Link: http://is.gd/C9Inr5
➤ Sophia Free Online Courses
✤ Link: http://is.gd/JBsj55
➤ Honorable Mention: Peoi.org
✤ Link: http://is.gd/QbtScO
For more - http://is.gd/y7Fukg
အခ်ိန္ အေခၚအေ၀ၚေလးမ်ားး
ဒါ ေလးကေတာ့ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္….သိလဲ သိသင့္ပါတယ္…..အမွန္တကယ္
ကၽြန္ေတာ္လဲ မသိခဲ႔ပါဘူးး…….ဒီစာေလးကို ဖတ္မိလို႔ သိခဲ႔ရတာပါ..စာေ ရးတဲ႔
သူကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…… ကၽြန္ေတာ္လဲ ဒီစာေလးကို ၿပန္တင္ေပးလိုက္ပါ ..
အေခၚအေ၀ၚေလးေတြကေတာ့
(၁)ေရာင္နီေပၚ(နံနက္ )………….၄း၃၀
(၂)အာရုဏ္တက္ (နံနက္ )…………၅း၀၀
(၃)ေ၀လီေ၀လင္း(နံနက္ )………….၅း၁၀
(၄)က်ီးမနိဳး/တနိဳး( နံနက္ )………….၅း၂၀
(၅)လင္းအားၾကီး (နံနက္ )…………..၅း၃၀
(၆)ေနထြက္တျမဴ( နံနက္ )………….၅း၄၀
(၇)မိုးစင္စင္လင္း( နံနက္ )………….၆း၀၀
(၈)ေနထန္းတဖ်ား (နံနက္ )…………..၉း၀၀
(၉)ဆြမ္းခံျပန္ခ်ိန္(နံနက္ )……………၉း၃၀
(၁၀) ဆြမ္းစားခ်ိန္ (နံနက္ )…………..၁၀း၃၀
(၁၁) ေနမြန္းလတ္ (နံနက္ )…………..၁၁း၀၀
(၁၂) ေနမြန္းတဲ့ ( နံနက္ )…………..၁၂း၀၀
(၁၃) ေနမြန္းလြဲ ( ေန႔လည္ )………..၁၃း၀၀
(၁၄) ညေနေစာင္း(ညေန)……………၁၅း၃၀
(၁၅) ညေနေအး( ညေန )……………၁၆း၃၀
(၁၆) ေန၀င္ဆည္းဆာ(ညေန)…………..၁၇း၀၀
(၁၇) ေန၀င္ဖ်ိဳးဖ်( ညေန )…………..၁၇း၂၀
(၁၈) ႏြားရိဳင္းသြင္းခ်ိန္(ညေန)……………၁၇း၄၀
(၁၉) ညီအကိုမသိတသိ(ညေန )………….၁၇း၅၀
(၂၀) ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ ( ညေန )…………….၁၈း၀၀
(၂၁) ညခ်မ္း( ညေန )…………….၁၈း၃၀
(၂၂) သူငယ္အိပ္ခ်ိန္ ( ည)………………၁၉း၃၀
(၂၃) သက္ၾကီးေခါင္းခ်ခ်ိန္(ည )………….၂၁း၃၀
(၂၄) ညဦးၾကက္တြန္ခ်ိန္ ( ည)………….၂၂း၃၀
(၂၅) သန္းေခါင္ၾကက္တြန္ခ်ိန(ည )………၂၄း၀၀
(၂၆) ၾကက္အျမီးေထာင္ခ်ိန္ (ည )………..၀၀း၀၀
(၂၇) ၾကက္ဦးတြန္ခ်ိန္( နံနက္ )………….၃း၃၀
(၂၈) လင္းၾကက္တြန္ခ်ိန္( နံနက္ )………….၄း၀၀
******* ဗဟုသုတမ်ားတိုးပြားႏိုင္ပါေစ *********
အေခၚအေ၀ၚေလးေတြကေတာ့
(၁)ေရာင္နီေပၚ(နံနက္ )………….၄း၃၀
(၂)အာရုဏ္တက္ (နံနက္ )…………၅း၀၀
(၃)ေ၀လီေ၀လင္း(နံနက္ )………….၅း၁၀
(၄)က်ီးမနိဳး/တနိဳး( နံနက္ )………….၅း၂၀
(၅)လင္းအားၾကီး (နံနက္ )…………..၅း၃၀
(၆)ေနထြက္တျမဴ( နံနက္ )………….၅း၄၀
(၇)မိုးစင္စင္လင္း( နံနက္ )………….၆း၀၀
(၈)ေနထန္းတဖ်ား (နံနက္ )…………..၉း၀၀
(၉)ဆြမ္းခံျပန္ခ်ိန္(နံနက္ )……………၉း၃၀
(၁၀) ဆြမ္းစားခ်ိန္ (နံနက္ )…………..၁၀း၃၀
(၁၁) ေနမြန္းလတ္ (နံနက္ )…………..၁၁း၀၀
(၁၂) ေနမြန္းတဲ့ ( နံနက္ )…………..၁၂း၀၀
(၁၃) ေနမြန္းလြဲ ( ေန႔လည္ )………..၁၃း၀၀
(၁၄) ညေနေစာင္း(ညေန)……………၁၅း၃၀
(၁၅) ညေနေအး( ညေန )……………၁၆း၃၀
(၁၆) ေန၀င္ဆည္းဆာ(ညေန)…………..၁၇း၀၀
(၁၇) ေန၀င္ဖ်ိဳးဖ်( ညေန )…………..၁၇း၂၀
(၁၈) ႏြားရိဳင္းသြင္းခ်ိန္(ညေန)……………၁၇း၄၀
(၁၉) ညီအကိုမသိတသိ(ညေန )………….၁၇း၅၀
(၂၀) ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ ( ညေန )…………….၁၈း၀၀
(၂၁) ညခ်မ္း( ညေန )…………….၁၈း၃၀
(၂၂) သူငယ္အိပ္ခ်ိန္ ( ည)………………၁၉း၃၀
(၂၃) သက္ၾကီးေခါင္းခ်ခ်ိန္(ည )………….၂၁း၃၀
(၂၄) ညဦးၾကက္တြန္ခ်ိန္ ( ည)………….၂၂း၃၀
(၂၅) သန္းေခါင္ၾကက္တြန္ခ်ိန(ည )………၂၄း၀၀
(၂၆) ၾကက္အျမီးေထာင္ခ်ိန္ (ည )………..၀၀း၀၀
(၂၇) ၾကက္ဦးတြန္ခ်ိန္( နံနက္ )………….၃း၃၀
(၂၈) လင္းၾကက္တြန္ခ်ိန္( နံနက္ )………….၄း၀၀
******* ဗဟုသုတမ်ားတိုးပြားႏိုင္ပါေစ *********
Non-formal Education ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရး
(၁)
မေန႔ညက စုိက္ပ်ိဳးေရးတကၠသုိလ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ ဆရာေဟာင္း ဦးခင္၀င္း စင္ကာပူအလည္လာလို႔ ေတြ႔ၾက၊ စကားစေနေျပာၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းဆရာလူထြက္ေတြဆိုေတာ့ ပညာေရးအေၾကာင္း အဓိကေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ လက္ရိွျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေျခအေန၊ လူငယ္ေတြရဲ့ အနာဂတ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အလားအလာ စတာေတြ အေတာ္မ်ားပါတယ္။
အဲသလို ေျပာၾကဆုိတာေတြကေန ဒီစာကိုေရးဘို႔စိတ္ကူးရ၊ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဟိုတစ္ေန႔က တင္ခဲ့တဲ့ ပညာသင္ၾကားရျခင္း ရဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔လည္း တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေနတာေၾကာင့္ အဲဒီေဆာင္းပါးရ့ဲ အဆက္အျဖစ္ “ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရး” ကို ေရးလုိက္တာပါ။ (ဂေဟေဆာ္ျခင္းကို ခနခ်ထားလိုက္။)
(၂)
စင္ကာပူက Life Long Learning (Continuous Education) အေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ေျပာၿပီးၿပီ ထင္ပါတယ္။ မေျပာရေသးရင္ ေနာက္ထပ္ အဲဒီအေၾကာင္း ေနာက္ထပ္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ထပ္ေရးပါမယ္။ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့စနစ္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္က ပညာေရးစနစ္က ရွင္သန္မေနပါဘူး။ ေသေနပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆယ္တန္း၊ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ဆိုတဲ့ dead end တစ္ခုမွာ အဆံုးသတ္သြားတယ္။ ဘယ္လိုအဆံုးသတ္သြားသလဲဆိုေတာ့ (စာေမးပဲြ က်တဲ့သူေတြအေနနဲ႔) ဆယ္တန္းစာေမးပဲြလဲ က်လိုက္ေရာ အဲဒီမွာ သူတို႔ရဲ့ပညာေရးဟာ အဆံုးသတ္သြားပါတယ္။ ဘာဆိုဘာမွ ထပ္မရိွေတာ့ပါဘူး။
ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ဘဲ႔ြရတဲ့သူမ်ားလည္း ဘဲြ႔လည္းရၿပီးေရာ ပညာေရးလည္း တစ္ခါတည္း ၿပီးသြားပါတယ္။ မဟာဘဲြ႔၊ ေဒါက္တာဘဲြ႔ေတြလည္း အလားတူပါဘဲ။
ဒါျဖင့္ ပညာေရးဆိုတာ အဲဒီ ဆယ္တန္း၊ ဘဲြ႔ရ၊ ဘဲြ႔လြန္ ေတြထိဘဲလား။ ဒီထက္ မပိုေတာ့ဘူးလားလို႔ ေမးစရာရိွပါတယ္။
မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ား။ ပညာေရးကို ဆယ္တန္း၊ ဘဲြ႔ရ၊ ဘဲြ႔လြန္ေလာက္နဲ႔ ကန္႔သတ္ထားတာ၊ အဲသည္ေလာက္နဲ႔ ၿပီးၿပီလို႔ ယူဆထားတာ အင္မတန္မွားပါတယ္။ အလြန္႔အလြန္ မွားပါတယ္။ အႀကီးအက်ယ္ မွားပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။ ဒါျဖင့္ အဲဒီအလုပ္အတြက္ ေလ့လာသင္ယူဘို႔ မလိုဘူးလား။ ေခတ္ေတြ၊ စနစ္ေတြ၊ ပညာရပ္ေတြ၊ အတတ္ပညာေတြဆိုတာ မရပ္မနား ေျပာင္းလဲေနတာပါ။ အဲဒီ တစ္ရံမလပ္ တိုးတက္ေနတဲ့ နည္းပညာ၊ အတတ္ပညာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မ်က္ေျခမျပတ္ ေလ့လာသင္ယူေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မေလ့လာမသင္ယူခဲ့လို႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ သူမ်ားေနာက္ အမ်ားႀကီးေနာက္က်ေနခဲ့ၿပီဆိုတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ မဟုတ္ပါလား။
မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား -
လူေတြပညာတတ္ေတြ ျဖစ္သြားရင္ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၿပီးပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ဘယ္လိုၿပီးတာလဲ တဲ့။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ့ပညာတတ္တယ္ဆိုတာ လက္မွတ္ေတြပိုင္ဆိုင္ထားတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ။ လက္မွတ္တစ္ခုရရံုနဲ႔ အဲဒီလက္မွတ္နဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ အရည္အေသြး သူ႔မွာရိွတယ္လို႔ အာမ မခံႏိုင္ပါ။
တကယ့္ပညာဆိုတာက ဟုတ္၏၊ မဟုတ္၏၊ ေကာင္း၏၊ မေကာင္း၏၊ မွန္၏၊ မမွန္၏၊ သင့္၏၊ မသင့္၏ ကို ေ၀ဘန္ ပိုင္းျခားႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ားႀကီးခင္ဗ်ာ။ အဲဒါေတြအားလံုးရဲ့ အဓိကလက္သည္၊ တရားခံဟာ ပညာမဲ့မႈပါဘဲ။ ပညာမရိွေတာ့ ဆင္ျခင္စဥ္းစားဉာဏ္၊ ေ၀ဘန္ပိုင္းျခားဉာဏ္ဘာမွမရိွေတာ့ဘူး။ ဆင္ျခင္ဉာဏ္မရိွတဲ့ေနာက္ေတာ့ ရမ္းလုပ္၊ ရမ္းစား၊ ရမ္းမွား၊ ရမ္းေသ။
(၃)
ပညာသင္ၾကားရျခင္း ရဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ မွာ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသင္ပညာေရးစနစ္တစ္ခုတည္းကိုပဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အခု ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာပါမယ္။
ပညာဆိုတာ ပင္လယ္ႀကီးလိုပါဘဲ။ ေလ့လာလို႔ ကုန္တယ္မရိွပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးသြားလည္း အဆက္မျပတ္ ဆက္လက္ ေလ့လာေနဘို႔ လိုပါတယ္။ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔။ ဒါေတြအားလံုးဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူေနမႈဘ၀မွာ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုနဲ႔ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ ေနတာခ်ည္းပါဘဲ။ အဓိက ကေတာ့ အလုပ္အတြက္နဲ႔ လူ႔ဘ၀မွာ ေနနည္းထိုင္နည္း ပါ။
မင္းကြာ ဆယ္တန္းသာေအာင္လာတယ္၊ ဘာအသံုးက်သလဲ။ (ေနပါဦးကြယ္၊ ေမးတဲ့သူကိုယ္ႏိႈက္ကေရာ ငါကေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အသံုးက်တဲ့ေကာင္လဲ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ျပန္ေမးဖူးပါသလား။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အသံုးမက်တဲ့သူေတြသာ သူမ်ားေတြကို အသံုးမက်ဘူးလုိ႔ ေျပာတတ္ၾကတာဘဲ။) မင္းတို႔ ဘဲြ႔ရတဲ့။ ဖြမ္၊ ဘာဘဲြ႔ရလဲ။ အလကား ဘာမွသိတာေတြ မဟုတ္ဘူး - လို႔ လူငယ္ေတြကို ႏွိမ္ခ် မဆက္ဆံပါနဲ႔။
ခင္ဗ်ား၊ အေတာ္ အသံုးမက်တဲ့လူဘဲ လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ခင္ဗ်ားကို ေျပာလာရင္ ခံႏိုင္မလား။ အဲသလိုဘဲ။ သူ႔ဟာသူသိသိ၊ မသိသိ၊ အသံုးမက်ဘူးလို႔ ေျပာရင္ေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္မလဲဗ်ာ။
ဒါျဖင့္ အဲဒီ အသံုးမက်တဲ့လူငယ္ေတြကို အသံုးက်တဲ့သူေတြျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေပးမယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားမိပါသလား။ ဘယ္သူေတြကမ်ား လူငယ္ေတြကို ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးမဲ့ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေပးဖူးပါသလဲ။ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဖူးဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္။
လဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ၊ လမ္းေဘးမွာ စသျဖင့္ ေလလြင့္ေနတဲ့လူငယ္ေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ ဘာစီမံကိန္းေတြ ရိွပါသလဲ။ အဲဒီဆံုးရံႈးေနတဲ့ လူ႔အရင္းအျမစ္ကို ျပန္အဖတ္ဆယ္ဘို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေတြးမိပါသလား။
အစိုးရကိုခ်ည္း အျပစ္ပံုခ်မေနပါနဲ႔။ လက္ညိႈးထိုးအျပစ္ေျပာေနရံုနဲ႔ အဲဒီျပႆနာေတြ ေျပလည္သြားမွာ မဟုတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ၾကဘို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဒါဆို ဘာေတြလုပ္ရမလဲ တဲ့။
အဲဒီလူငယ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးဘုိ႔ရာ သူတို႔ကို အသိပညာေပးတဲ့အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေပးရပါမယ္။ ပထမဆံုးလုပ္ရမွာက အဲဒီ အသိပညာေပးတဲ့အစီအစဥ္ေတြကို ဦးေဆာင္မဲ့သူေတြကိုယ္ႏိႈက္က အရည္အေသြးျပည့္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္ရမွာပါဘဲ။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုေျပာတာ။
ကိုယ္ဘာလုပ္ေပးႏုိင္သလဲ။ အမ်ားႀကီးရိွတဲ့အထဲက နမူနာ နည္းနည္းျပပါမယ္။
၁။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အနီးပတ္၀န္းက်င္က လူငယ္ေတြကုိ စည္းရုံးၿပီး စာဖတ္ဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ စာေပေဆြးေႏြး၀ိုင္းေတြ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။ စကားေျပာၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။ ဉာဏ္စမ္းၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးႏုိင္ပါတယ္။
အဲဒီလိုလုပ္ေပးဘို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကိုယ္ႏိႈက္က စာေပနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏွံ႔ႏံွ႔စပ္စပ္သိထားေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ စကားေျပာ ေကာင္းသူျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရမယ္။ (ဦးေဆာင္လုပ္ေပးမဲ့သူကိုယ္ႏိႈက္က အူတူတူျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လူငယ္က အထင္ႀကီးမတံုးဗ်ာ။) ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္၊ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြ၊ ေကာင္းႏိုးရာရာစာအုပ္ေတြ စုရမယ္။ ပိုက္ဆံမရိွဘူး မေျပာပါနဲ႔။ ပုိက္ဆံေတြ ေပါလုိက္သမွ။ (ဘာတစ္ျပားဘိုးမွ အက်ိဳးမရိွဘဲ ေရထဲကုိေတာင္ သိန္းေထာင္ဂဏန္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား လႊင့္ပစ္လုိက္ၿပီးၿပီ။ မေန႔တစ္ေန႔တံုးက။ မယံုရင္ ဦးစံလင္းသြားေမးၾကည့္။)
၂။ ေနာက္ၿပီး သင္တန္းေတြ ဖြင့္ေပးႏိုင္ဘို႔ ႀကိဳးစားပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ သင္တန္းေတြ မႈိလိုေပါက္ေနတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူငယ္ေတြ သင္တန္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္းတက္ေနတဲ့လူငယ္ေတြကို မင္းတို႔သင္တန္းတက္ေနတာ လက္မွတ္ရဘို႔ ဆုိတာ တစ္ခုတည္းအတြက္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ သင္တန္းက သင္ေပးလုိက္တဲ့ဟာေတြကို တကယ္တတ္ေအာင္ေလ့လာပါ။ တကယ္တတ္ လာတဲ့ အသိပညာေတြကို လက္ေတြ႔မွာ တကယ္အသံုးခ်ႏိုင္ေအာင္လုပ္ပါတို႔ တိုက္တြန္းပါ။ အားေပးပါ။ သင္တန္းေက်ာင္း ေတြ အေနနဲ႔လည္း ပိုက္ဆံရဘို႔၊ လက္မွတ္တစ္ခု ထုတ္ေပးဘို႔ေလာက္သာ မဟုတ္ဘဲ လာတက္တဲ့သင္တန္းသားေတြကုိ တကယ္တတ္ေစလိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ သင္ေပးၾကပါလုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ သင္တန္းေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီသင္တန္းေတြအားလံုးဟာ အတတ္ပညာဆုိင္ရာ သင္တန္းေတြခ်ည္းပါဘဲ။ စာရင္းကို၊ ေအာ္တိုကက္၊ ကြန္ျပဴတာ၊ အဂၤလိပ္၊ သူနာျပဳအကူ စသည္။
လူေတာ္လူေကာင္းအျဖစ္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ့ သင္တန္းေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အေတာ္နည္းပါတယ္။ အဲေလ management သင္တန္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး Myanmar Egress က အဲဒီလို သင္တန္းေတြ ေပးပါတယ္။ ဘာတဲ့ Capacity building ဆိုလား။ ဘယ္လိုသင္ေပးၿပီး ဘယ္ေလာက္ခရီးေပါက္တယ္။ သင္တန္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္ တတ္ေျမာက္ကြ်မ္းက်င္သြားတယ္ ဆုိတဲ့ သင္တန္း evaluation on efficient and effectiveness ေတြ ရိွသလားဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ မသိပါ။
အဲဒီသင္တန္းမ်ိဳးေတြ ရပ္ကြက္ေတြ၊ ရြာေတြမွာ ဖြင့္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ အဲဒီလိုဖြင့္ႏုိင္ေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္ႏိႈက္က အဲဒီသင္တန္းေတြ သြားတက္ဘို႔၊ ေကာင္းေကာင္းကြ်မ္းက်င္ႏိုင္နင္းတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုပါမယ္။
အဲဒီေတာ့ ဒါကိုလုပ္ဖို႔ စိတ္၀င္စားတဲ့ စိတ္တူကိုယ္တူသမားေတြစုၿပီး Myanmar Egress ကိုသြားပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔လုပ္မဲ့ အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာျပပါ။ သင္တန္းတက္ဖို႔ စာရင္းေပးပါ။ သူတို႔သင္ေပးတာကို က်က်နနေလ့လာ သင္ယူပါ။ အဲဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ေနတဲ့ စာေတြ ဖတ္ပါ၊ မွတ္ပါ။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း Practical Performance (group presentation) ေတြ လုပ္ၿပီး ကုိယ္ေလ့လာခဲ့တာေတြကို တင္ျပပါ။ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးပါ။
၃။ ကိုယ္က်င့္စာရိတၱနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စကားေျပာ၀ိုင္း၊ ေဆြးေႏြး၀ိုင္းေတြ လုပ္ေပးပါ။
(ခဏေလး၊ အဲဒါေတြလုပ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ စာၾကည့္တိုက္တို႔ စာဖတ္ခန္းတို႔မရိွဘူးဗ်။ ဘာဗ်၊ ညာဗ် နဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၿပီး ဆင္ေျခမကန္ပါနဲ႔။ အဲဒါ အပ်က္စိတ္ဓာတ္ေတြပါ။ စာဖတ္ခန္းမရိွဘူးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အိမ္မွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဇရပ္တစ္ခုမွာ၊ ဓမၼာရံုတစ္ခုမွာ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ သစ္ပင္ရိပ္ ေအာက္မွာေတာင္ လုပ္လို႔ရတယ္။ လုပ္ခ်င္ရင္ ေနရာမရွားပါဘူးဗ်။
တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္ စလင္းၿမိဳ႔နယ္အသင္း စည္းေ၀းပဲြတစ္ခုကို ကိုေသာင္းတန္ေခၚတာနဲ႔ ေရာက္သြားေတာ့ သူတို႔ကို အႀကံေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကြင္းေကာက္နဲ႔ ေလးမ်က္ႏွာၿမိဳ႔ေတြမွာ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးတဲ့အေၾကာင္း၊ သူတို႔ၿမိဳ႔နယ္မွာလဲ အဲဒီလုိၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးရင္ ကေလးေတြရဲ့ ျမန္မာစာအေရးအသား တိုးတက္လာမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ သူတို႔ထဲက လူႀကီးတစ္ေယာက္က ဘာျပန္ေျပာတယ္မွတ္တံုး။
အာ၊ အဲဒီၿပိဳင္ပဲြလုပ္ဖို႔အတြက္ ပိုက္ဆံမရိွဘူးဗ်။
ေနပါအံုးဗ်ာ။ ဘယ္အတြက္ ပိုက္ဆံကလုိရမွာတံုး။
စာရြက္စာတမ္းတုိ႔၊ ခဲတံေဘာပင္တို႔။
ကြ်န္ေတာ္လုပ္တံုးကေတာ့ ေက်ာင္းကအေျဖလႊာေတြနဲ႔ လုပ္တာပဲ။ ေဘာပင္ခဲတံကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ယူလာခိုင္းေပါ့။
ေနာက္ၿပီး ခံုစီဘို႔တို႔ ဘာတို႔လည္း လုပ္ရဦးမွာဗ်။
အယ္မယ္ေလးဗ်ာ၊ ေက်ာင္းဆိုတာ စာသင္ဘို႔ ခံုေတြအဆင္သင့္စီထားတာ ခင္ဗ်ားက ဘယ့္ႏွာေၾကာင့္ ထပ္စီခ်င္ရသတံုး။
ဒါေပမဲ့ ၿမိဳ႔နယ္ပညာေရးမႈးတုိ႔၊ မ၀တတို႔ကို စာတင္ရဦးမွာဗ်။
အဲဒီစာတင္ဘုိ႔ ဘယ္ေလာက္ခဲယဥ္းသတံုး။ ဒါ ႏိုင္ငံေရးတရားေဟာပဲြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိရဲ့လား။ ေတာ္ပါဗ်ာ။ လုပ္မေနပါနဲ႔ေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္ေပးတဲ့အႀကံကို ျပန္ၿပီး ရုပ္သိမ္းပါတယ္။
မလုပ္ခ်င္လို႔ မျဖစ္ႏုိင္တာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ပါ။ သူတို႔ေကြ်းတဲ့မံု႔ စားၿပီး ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးစံမွာ အဲဒီအက်င့္စာရိတၱဆိုင္ရာ သြန္သင္ဆံုးမမႈေတြ ရိွၿပီးသားပါ။ ေခ်ာင္ထဲထိုးထားလို႔ အေမ့ခံေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ အဲဒါေတြကို ဆဲြထုတ္ပါ။ ဘာေတြလဲသိေအာင္ ေလ့လာပါ။ ေနာက္ၿပီး လူငယ္ေတြကို ျပန္လည္ ေ၀မွ်ပါ။
ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ နမူနာ နည္းနည္းျပပါမယ္။
ရွင္မဟာရ႒သာရ ဆံုးမစာ
(၁ )အစ္ကိုႀကီးအားညီငယ္မ်ားလည္း စကားႏႈတ္ဆက္ ဘက္၍မဆို ရိုေသလွေစ ကိုႀကီးအစ္မ သည္ႏွစ္၀ကို မိဘကဲ့သို႔ မွတ္ပါေလ ။
(၂ )ေသသူရွင္ဘက္ ေဆာင္ရြက္မကင္း အခ်င္းခ်င္းတြင္ အခင္းႀကီးငယ္ ရွိခါ၀ယ္လည္းမဖယ္မေသြ ညီညာကုန္း၍ရုန္း ၾကေလ ။
(၃ )တေယာက္စကား တေယာက္နားမွာ မခါးရေအာင္ သတိေဆာင္၍ေမာင္တို႕ဆိုေလ ပ်ားသကာသို႕ခ်ိဳလွေစ ။
(၄ )မေတြ႕ခုိက္ရန္ မက်ဴးလြန္ႏွင့္ မ်က္မာန္ေဒါသ မထြက္ရေအာင္ မာန္မာနကို ခ်ဳပ္ၾကေလ ။
( ၅ )ေသႏွင့္အရက္ စီးပြါးဖ်က္ကို တစ္စက္ကယ္မွ် မေသာက္ၾကႏွင့္ ေရွာင္ၾကပါေလ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္အဆိပ္ေရ ။
( ၆ )ကိုယ္ႏွင့္လည္းစာ သတၱ၀ါကို ၾကင္နာလွေစ သူ႕အသက္ကို ခ်စ္ပါေလ ။
(၇ )သူ၏ဥစၥာ သူ႕ဘ႑ာကို ၊ ေမတၱာမေရွး၊ သူမေပးက ေဆးတစ္အိုးမွ်မယူၾကႏွင့္ ၊ ေရွာင္ၾကပါေလ ၊ ကာေမမိစၦာ ။
(၈ )သူ႕ကိုမမွား၊ မလွည့္စားႏွင့္ ၊ စကားစျမည္ ၊ ျမြတ္သည္စစ ၊ ေျပာသမွ်ကိုမွန္လွေစ ။
(၉ )ဘုရားတရား၊ ျမတ္ဖ်ားသံဃာ ၊ အရိယာကို မကြာေန႕ည ၊ ဟတၳအဥၨလီေျမွာက္ပင့္ခ်ီသည္ ၊ ကိုယ္စီေန႕ည၊ ကိုးကြယ္ၾက ။
(၁၀) သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ ေပါင္းေဖၚရွင္တြဲ ၊လူမိုက္မဲကို ၊ ေရွာင္လႊဲပါေလ ဤသူအျမတ္ ၊ ဤသူလတ္က ၊ ညစ္ထပ္ၾကမ္းၾကဳတ္၊ ဤသူယုတ္ဟု အဟုတ္အမွန္၊ မေသြလွန္သည္ ၊ ဧကန္ဆတ္ဆတ္ ၊လူသံုးရပ္ကိုသိတတ္ေစ ။
(၁၁) ၿငိမ္သက္ဣေျႏၵ ၊ တည္ၾကည္ေထြျဖင့္၊ သေႏၶေကာင္းမြန္ ၊လြန္ေတာ္မွန္လွ်က္ စိတ္မာန္မေႏွာင့္၊ ႏႈတ္လက္ေစာင့္သည္၊ သူေကာင္းေသြးရည္ပီလွေစ ။
(၁၂) ရပ္သူရြာသား ၊သူေကာင္းမ်ား၏၊ နားမွာမဆံ့ ၊ မခန္႕မေလး၊ သူမုန္းေဆးလွ်င္၊ ဆဲေရးညစ္ညစ္ ၊ ကိုယ္လက္ႏြမ္းေအာင္ ၊ အသြမ္းမက်င့္ၾကေလႏွင့္ ။
(၁၃) အတည္အေကၽြး၊ အေပးအကမ္း၊ ေသခန္းရွင္ခန္း၊ လူတို႕တမ္းကို ေအာ္အမ္းနိဳင္ေထြ၊ ေလာက၀တ္လည္း၊ သိတတ္ေစ ။
(၁၄) သူ၏စီးပြါး၊ ငါ့စီးပြါးကို ၊ ေထာက္ထားမိေစ၊ ႀကီးေလာဘကို ၊ မွ်တေစ ။
(၁၅) မေမႊမေႏွာက္ ၊ မေကာက္မက်စ္ ၊မလိမ္လစ္ဘဲ မစဥ္းလဲႏွင့္ စိတ္ထဲေျဖာင့္ေစ ၊ သူ႕အက်င့္လည္းသိတတ္ေစ ။
(၁၆) ဟုတ္ေသာအႀကံ ၊မွန္ေသာအက်င့္ ၊ သင့္ေသာအယူ ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး သူေတာ္ထံုးကို ၊ စြဲသံုးေသာေထြ ၊ မွန္လွေစ ။
(၁၇) က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္၊ လ်င္လွ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍၊ စကားလိုက္ေလွ်ာ ၊စစေျပာ၍ ၊ႏွီးေႏွာေလ ။
(၁၈) မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ ၊ထိုထိုစာကို ၊ရွာ၍မျပက္ ၊ အိမ္တြင္ဖတ္ ။
(၁၉) ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက ၊သားမယားပင္ ၊ သိျမင္ကင္းကြာ မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား ၊ေန႕တိုင္းၾကားက ၊ ထူးျခားလိမၼာ ၊ ရွိသည္သာတည့္ ။
(၂၀) ရင္၀ယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို ၊ မယ္ဘြားမိခင္ ၊ ဆံုးမသင္သို႕ အၾကင္ဆရာ ၊ ထိုသူငါကို ၊လိမၼာေၾကာင္း ၊ ေကာင္းပါေစလို ၊ဆိုပါသမွ် ၊ ၾသ၀ါဒကို နားမွ်မေထာင္ ၊ မၾကားေယာင္သို႕ ၊ေမာင္တို႕ျပဳက ၊ယခုပစၥဳပၸန္ ၊ ေနာင္သံသရာ ဆက္မ်ားစြာ၌ ၊ ခ်မ္းသာမည့္ေရး ၊ အလြန္ေ၀းသည္ ၊ေသေဘးမလြဲ ၊၀ဋ္ဆင္းရဲမွေရႊခဲဘယ္ႏွယ္ ၊ အသြယ္သြယ္ကို ၊လြဲဖယ္ႀကံစည္ ၊ လႊတ္ပါမည္၊ နားလည္ေစေၾကာင္းသို႕က်င့္ေကာင္းစြ ၊ ေသာင္းေျပာင္းႏွံ႕စပ္ ၊ သည္တိုင္းမွတ္ဟု၊ ေထရ္ျမတ္ဆရာ ရ႒သာလွ်င္ ၊ ပညာရေၾကာင္း ၊ဥာဏ္ႏွင့္ေလာင္း၍၊ရံုးေပါင္းဆင္ျခင္ ၊ ဆံုးမသင္သည္ ၊ဤတြင္တခန္း၊ ၿပီး၏ေသာ၀္။ ။
အဲဒီေနာက္ သားေရႊေတာင္ ဆံုးမစာ၊ သားေရႊဥ ဆံုးမစာ၊ ဆယ္ေစာင္တဲြထဲက ေလာကနီတိ။ အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္ဗ်ာ။
အဲဒီအထဲက တစ္ခုကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အဲဒါနားလည္ေအာင္ ဖတ္ခဲ့၊ ေနာက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျပန္ရွင္းျပႏုိင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့။ (အဆင့္ျမင့္ခ်င္ရင္ ကြန္ျပဴတာသံုးၿပီး power point presentation ေတြေတာင္ သံုးႏုိင္ပါတယ္။ ေတာေတြမွာ ေျပာဘို႔အတြက္ေတာ့ မလုိပါ။)
ေနာက္ၿပီး ေႏြရာသီေတြမွာ မီးသတ္ကို ဖိတ္ၿပီး မီးသတ္သင္တန္းေပးလို႔ရတယ္။ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳေတြ ဖိတ္ၿပီး ေရွးဦးသူနာျပဳ သင္တန္းေတြ ေပးလို႔ရတယ္။
တကယ္လုပ္မယ္ဆို လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါဗ်ာ။
ကိုင္း၊ ေျပာတာေတြရပ္ၿပီး အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပၾကစို႔။
အခုအခ်ိန္ကစၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲက ဘာေတြလုပ္မယ္ဆိုတာ စာရြက္ေပၚခ်ေရး၊ စၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္ဗ်ာ။
ျမန္မာျပည္ အနာဂတ္အတြက္ပါ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေအးၿငိမ္း
၁၄၊ ၉၊ ၂၀၁၄ ေန႔လည္ ၁း၃၀ နာရီ
ရွင္မဟာရ႒သာရ ဆံုးမစာ ကို စိမ့္စမ္းပညာေရး ဘေလာ့မွ ကူးယူပါသည္။
http://saintsaneducation.blogspot.sg/2013/05/blog-post_592.html
မေန႔ညက စုိက္ပ်ိဳးေရးတကၠသုိလ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ ဆရာေဟာင္း ဦးခင္၀င္း စင္ကာပူအလည္လာလို႔ ေတြ႔ၾက၊ စကားစေနေျပာၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းဆရာလူထြက္ေတြဆိုေတာ့ ပညာေရးအေၾကာင္း အဓိကေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ လက္ရိွျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေျခအေန၊ လူငယ္ေတြရဲ့ အနာဂတ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အလားအလာ စတာေတြ အေတာ္မ်ားပါတယ္။
အဲသလို ေျပာၾကဆုိတာေတြကေန ဒီစာကိုေရးဘို႔စိတ္ကူးရ၊ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဟိုတစ္ေန႔က တင္ခဲ့တဲ့ ပညာသင္ၾကားရျခင္း ရဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔လည္း တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေနတာေၾကာင့္ အဲဒီေဆာင္းပါးရ့ဲ အဆက္အျဖစ္ “ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရး” ကို ေရးလုိက္တာပါ။ (ဂေဟေဆာ္ျခင္းကို ခနခ်ထားလိုက္။)
(၂)
စင္ကာပူက Life Long Learning (Continuous Education) အေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ေျပာၿပီးၿပီ ထင္ပါတယ္။ မေျပာရေသးရင္ ေနာက္ထပ္ အဲဒီအေၾကာင္း ေနာက္ထပ္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ထပ္ေရးပါမယ္။ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့စနစ္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္က ပညာေရးစနစ္က ရွင္သန္မေနပါဘူး။ ေသေနပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆယ္တန္း၊ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ဆိုတဲ့ dead end တစ္ခုမွာ အဆံုးသတ္သြားတယ္။ ဘယ္လိုအဆံုးသတ္သြားသလဲဆိုေတာ့ (စာေမးပဲြ က်တဲ့သူေတြအေနနဲ႔) ဆယ္တန္းစာေမးပဲြလဲ က်လိုက္ေရာ အဲဒီမွာ သူတို႔ရဲ့ပညာေရးဟာ အဆံုးသတ္သြားပါတယ္။ ဘာဆိုဘာမွ ထပ္မရိွေတာ့ပါဘူး။
ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ဘဲ႔ြရတဲ့သူမ်ားလည္း ဘဲြ႔လည္းရၿပီးေရာ ပညာေရးလည္း တစ္ခါတည္း ၿပီးသြားပါတယ္။ မဟာဘဲြ႔၊ ေဒါက္တာဘဲြ႔ေတြလည္း အလားတူပါဘဲ။
ဒါျဖင့္ ပညာေရးဆိုတာ အဲဒီ ဆယ္တန္း၊ ဘဲြ႔ရ၊ ဘဲြ႔လြန္ ေတြထိဘဲလား။ ဒီထက္ မပိုေတာ့ဘူးလားလို႔ ေမးစရာရိွပါတယ္။
မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ား။ ပညာေရးကို ဆယ္တန္း၊ ဘဲြ႔ရ၊ ဘဲြ႔လြန္ေလာက္နဲ႔ ကန္႔သတ္ထားတာ၊ အဲသည္ေလာက္နဲ႔ ၿပီးၿပီလို႔ ယူဆထားတာ အင္မတန္မွားပါတယ္။ အလြန္႔အလြန္ မွားပါတယ္။ အႀကီးအက်ယ္ မွားပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။ ဒါျဖင့္ အဲဒီအလုပ္အတြက္ ေလ့လာသင္ယူဘို႔ မလိုဘူးလား။ ေခတ္ေတြ၊ စနစ္ေတြ၊ ပညာရပ္ေတြ၊ အတတ္ပညာေတြဆိုတာ မရပ္မနား ေျပာင္းလဲေနတာပါ။ အဲဒီ တစ္ရံမလပ္ တိုးတက္ေနတဲ့ နည္းပညာ၊ အတတ္ပညာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မ်က္ေျခမျပတ္ ေလ့လာသင္ယူေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မေလ့လာမသင္ယူခဲ့လို႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ သူမ်ားေနာက္ အမ်ားႀကီးေနာက္က်ေနခဲ့ၿပီဆိုတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ မဟုတ္ပါလား။
မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား -
လူေတြပညာတတ္ေတြ ျဖစ္သြားရင္ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၿပီးပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ဘယ္လိုၿပီးတာလဲ တဲ့။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ့ပညာတတ္တယ္ဆိုတာ လက္မွတ္ေတြပိုင္ဆိုင္ထားတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ။ လက္မွတ္တစ္ခုရရံုနဲ႔ အဲဒီလက္မွတ္နဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ အရည္အေသြး သူ႔မွာရိွတယ္လို႔ အာမ မခံႏိုင္ပါ။
တကယ့္ပညာဆိုတာက ဟုတ္၏၊ မဟုတ္၏၊ ေကာင္း၏၊ မေကာင္း၏၊ မွန္၏၊ မမွန္၏၊ သင့္၏၊ မသင့္၏ ကို ေ၀ဘန္ ပိုင္းျခားႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ ျဖစ္ပါတယ္။
- ႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရအရာရိွေတြ ပညာတတ္ရင္ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးစနစ္ေတြကို ခ်မွတ္က်င့္သံုးႏိုင္မယ္။ ဘတ္ဂ်က္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ခဲြေ၀သံုးစဲြႏိုင္မယ္။ တစ္ေယာက္ကို သိန္းတစ္ေထာင္ေပးၿပီး ေလွ်ာက္လုပ္ခုိင္းတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။ ဘာ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရး တိုးတက္ဘို႔မွ စိတ္မ၀င္စားဘဲ ေျမႀကီးထဲရိွသမွ်၊ ေျမေပၚရိွသမွ် သယံဇာတ အကုန္ေရာင္းတုတ္ၿပီး ပိုက္ဆံ ရွာတာေတြ ေလ်ာ့ကုန္မယ္။ ပုဆိုးလွန္ျပတာတို႔ ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားတာတို႔ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။ လိႈင္သာယာ၊ ေတာင္ဒဂံု၊ ေျမာက္ဒဂံုေတြကိုေတာ့ အဆင့္ျမင့္ အိမ္ယာေတြအျဖစ္ တိုးျမင့္ဘို႔ စိတ္မ၀င္စား၊ ေနာက္ထပ္ ၿမိဳ႔သစ္တည္ဘို႔ (ငါတို႔ပိုက္ဆံရၿပီးေရာ၊ နင္တို႔တုိင္းျပည္ ဘာျဖစ္ျဖစ္လို႔ လက္သိပ္ထိုး) စီမံကိန္းခ်ေပးတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။
- ေက်ာင္းဆရာဆရာမေတြ ပညာတတ္ရင္ ေက်ာင္းသားေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးႏိုင္မယ္။ ငါတို႔ စာသင္ေနတာ ထမင္းစားရဘို႔တစ္ခုတည္းအတြက္မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံ့သားေကာင္း၊ သမီးေကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေတြေမြးထုတ္ေပးဘို႔ ဆိုတဲ့ အသိသညာေတြ ရလာမယ္။
- လယ္သမားေတြ ပညာတတ္ရင္ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ လယ္ယာစနစ္တစ္ခု ဖန္တီးႏိုင္မယ္။ အရည္အေသြးျပည့္မီတဲ့ စားေသာက္ကုန္ေတြ ထုတ္လုပ္ေပးႏုိင္မယ္။ မေလးရွားက က်န္းမာေရးနဲ႔မညီညြတ္တဲ့ စားအုန္းဆီေတြ ၀ယ္ယူ တင္သြင္းေနရမဲ့အစား ျမန္မာျပည္က အရည္အေသြးျမင့္ ပဲဆီေတြကို ေစ်းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားကို တင္ပို႔ႏိုင္မယ္။
- ေက်ာင္းသားေတြ ပညာတတ္လာရင္ ရပ္ရြာကို၊ ၿမိဳ႔ျပကို၊ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ ျဖစ္လာမယ္။ (အဲဒါ အင္မတန္အေရးႀကီးတယ္။)
- လူငယ္ေတြ ပညာတတ္ရင္ အမိႈက္ေတြကင္းမယ္၊ ေဆးလိပ္၊ အရက္၊ ကြမ္းယာေတြ ေလ်ာ့က်မယ္။ ေကာ္ရႈတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။ လဖက္ရည္ဆိုင္ထဲ အသားလြတ္ ဓားနဲ႔၀င္ထိုးတဲ့ကိစၥေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။ ေခါင္းေလာင္း ဆိုတာနဲ႔ ကမ္းလံုးညြတ္မွ် သြားၾကည့္တာေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။ ဘာေဟ့ဆိုတာနဲ႔ ၀ိုင္းၿပီးဆြမ္းႀကီးေလာင္းတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။ ေလာက္စပီကာႀကီးနဲ႔ ၂၄ နာရီ၊ ၇ ရက္ မရပ္မနား၊ ၇ ရက္သားသမီး နားမခံသာေအာင္ ဖြင့္ေနတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္မယ္။ ေနျပည္ေတာ္အျမန္လမ္းမႀကီးမွာ လူေတြေသတာေတြ ေလ်ာ့က်သြားမယ္။ ငါးပိထဲ ဓာတ္ေျမၾသဇာပါလာတာေတြ၊ မွ်စ္ကိုေဆးဆုိးေရာင္းတာေတြ ေပ်ာက္သြားမယ္။
အမ်ားႀကီးခင္ဗ်ာ။ အဲဒါေတြအားလံုးရဲ့ အဓိကလက္သည္၊ တရားခံဟာ ပညာမဲ့မႈပါဘဲ။ ပညာမရိွေတာ့ ဆင္ျခင္စဥ္းစားဉာဏ္၊ ေ၀ဘန္ပိုင္းျခားဉာဏ္ဘာမွမရိွေတာ့ဘူး။ ဆင္ျခင္ဉာဏ္မရိွတဲ့ေနာက္ေတာ့ ရမ္းလုပ္၊ ရမ္းစား၊ ရမ္းမွား၊ ရမ္းေသ။
(၃)
ပညာသင္ၾကားရျခင္း ရဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ မွာ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသင္ပညာေရးစနစ္တစ္ခုတည္းကိုပဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အခု ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာပါမယ္။
ပညာဆိုတာ ပင္လယ္ႀကီးလိုပါဘဲ။ ေလ့လာလို႔ ကုန္တယ္မရိွပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးသြားလည္း အဆက္မျပတ္ ဆက္လက္ ေလ့လာေနဘို႔ လိုပါတယ္။ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔။ ဒါေတြအားလံုးဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူေနမႈဘ၀မွာ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုနဲ႔ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ ေနတာခ်ည္းပါဘဲ။ အဓိက ကေတာ့ အလုပ္အတြက္နဲ႔ လူ႔ဘ၀မွာ ေနနည္းထိုင္နည္း ပါ။
မင္းကြာ ဆယ္တန္းသာေအာင္လာတယ္၊ ဘာအသံုးက်သလဲ။ (ေနပါဦးကြယ္၊ ေမးတဲ့သူကိုယ္ႏိႈက္ကေရာ ငါကေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အသံုးက်တဲ့ေကာင္လဲ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ျပန္ေမးဖူးပါသလား။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အသံုးမက်တဲ့သူေတြသာ သူမ်ားေတြကို အသံုးမက်ဘူးလုိ႔ ေျပာတတ္ၾကတာဘဲ။) မင္းတို႔ ဘဲြ႔ရတဲ့။ ဖြမ္၊ ဘာဘဲြ႔ရလဲ။ အလကား ဘာမွသိတာေတြ မဟုတ္ဘူး - လို႔ လူငယ္ေတြကို ႏွိမ္ခ် မဆက္ဆံပါနဲ႔။
ခင္ဗ်ား၊ အေတာ္ အသံုးမက်တဲ့လူဘဲ လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ခင္ဗ်ားကို ေျပာလာရင္ ခံႏိုင္မလား။ အဲသလိုဘဲ။ သူ႔ဟာသူသိသိ၊ မသိသိ၊ အသံုးမက်ဘူးလို႔ ေျပာရင္ေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္မလဲဗ်ာ။
ဒါျဖင့္ အဲဒီ အသံုးမက်တဲ့လူငယ္ေတြကို အသံုးက်တဲ့သူေတြျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေပးမယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားမိပါသလား။ ဘယ္သူေတြကမ်ား လူငယ္ေတြကို ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးမဲ့ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေပးဖူးပါသလဲ။ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဖူးဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္။
လဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ၊ လမ္းေဘးမွာ စသျဖင့္ ေလလြင့္ေနတဲ့လူငယ္ေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ ဘာစီမံကိန္းေတြ ရိွပါသလဲ။ အဲဒီဆံုးရံႈးေနတဲ့ လူ႔အရင္းအျမစ္ကို ျပန္အဖတ္ဆယ္ဘို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေတြးမိပါသလား။
အစိုးရကိုခ်ည္း အျပစ္ပံုခ်မေနပါနဲ႔။ လက္ညိႈးထိုးအျပစ္ေျပာေနရံုနဲ႔ အဲဒီျပႆနာေတြ ေျပလည္သြားမွာ မဟုတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ၾကဘို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဒါဆို ဘာေတြလုပ္ရမလဲ တဲ့။
အဲဒီလူငယ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးဘုိ႔ရာ သူတို႔ကို အသိပညာေပးတဲ့အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေပးရပါမယ္။ ပထမဆံုးလုပ္ရမွာက အဲဒီ အသိပညာေပးတဲ့အစီအစဥ္ေတြကို ဦးေဆာင္မဲ့သူေတြကိုယ္ႏိႈက္က အရည္အေသြးျပည့္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္ရမွာပါဘဲ။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုေျပာတာ။
ကိုယ္ဘာလုပ္ေပးႏုိင္သလဲ။ အမ်ားႀကီးရိွတဲ့အထဲက နမူနာ နည္းနည္းျပပါမယ္။
၁။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အနီးပတ္၀န္းက်င္က လူငယ္ေတြကုိ စည္းရုံးၿပီး စာဖတ္ဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ စာေပေဆြးေႏြး၀ိုင္းေတြ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။ စကားေျပာၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။ ဉာဏ္စမ္းၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးႏုိင္ပါတယ္။
အဲဒီလိုလုပ္ေပးဘို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကိုယ္ႏိႈက္က စာေပနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏွံ႔ႏံွ႔စပ္စပ္သိထားေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ စကားေျပာ ေကာင္းသူျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရမယ္။ (ဦးေဆာင္လုပ္ေပးမဲ့သူကိုယ္ႏိႈက္က အူတူတူျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လူငယ္က အထင္ႀကီးမတံုးဗ်ာ။) ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္၊ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြ၊ ေကာင္းႏိုးရာရာစာအုပ္ေတြ စုရမယ္။ ပိုက္ဆံမရိွဘူး မေျပာပါနဲ႔။ ပုိက္ဆံေတြ ေပါလုိက္သမွ။ (ဘာတစ္ျပားဘိုးမွ အက်ိဳးမရိွဘဲ ေရထဲကုိေတာင္ သိန္းေထာင္ဂဏန္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား လႊင့္ပစ္လုိက္ၿပီးၿပီ။ မေန႔တစ္ေန႔တံုးက။ မယံုရင္ ဦးစံလင္းသြားေမးၾကည့္။)
၂။ ေနာက္ၿပီး သင္တန္းေတြ ဖြင့္ေပးႏိုင္ဘို႔ ႀကိဳးစားပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ သင္တန္းေတြ မႈိလိုေပါက္ေနတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူငယ္ေတြ သင္တန္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္းတက္ေနတဲ့လူငယ္ေတြကို မင္းတို႔သင္တန္းတက္ေနတာ လက္မွတ္ရဘို႔ ဆုိတာ တစ္ခုတည္းအတြက္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ သင္တန္းက သင္ေပးလုိက္တဲ့ဟာေတြကို တကယ္တတ္ေအာင္ေလ့လာပါ။ တကယ္တတ္ လာတဲ့ အသိပညာေတြကို လက္ေတြ႔မွာ တကယ္အသံုးခ်ႏိုင္ေအာင္လုပ္ပါတို႔ တိုက္တြန္းပါ။ အားေပးပါ။ သင္တန္းေက်ာင္း ေတြ အေနနဲ႔လည္း ပိုက္ဆံရဘို႔၊ လက္မွတ္တစ္ခု ထုတ္ေပးဘို႔ေလာက္သာ မဟုတ္ဘဲ လာတက္တဲ့သင္တန္းသားေတြကုိ တကယ္တတ္ေစလိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ သင္ေပးၾကပါလုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ သင္တန္းေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီသင္တန္းေတြအားလံုးဟာ အတတ္ပညာဆုိင္ရာ သင္တန္းေတြခ်ည္းပါဘဲ။ စာရင္းကို၊ ေအာ္တိုကက္၊ ကြန္ျပဴတာ၊ အဂၤလိပ္၊ သူနာျပဳအကူ စသည္။
လူေတာ္လူေကာင္းအျဖစ္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ့ သင္တန္းေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အေတာ္နည္းပါတယ္။ အဲေလ management သင္တန္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး Myanmar Egress က အဲဒီလို သင္တန္းေတြ ေပးပါတယ္။ ဘာတဲ့ Capacity building ဆိုလား။ ဘယ္လိုသင္ေပးၿပီး ဘယ္ေလာက္ခရီးေပါက္တယ္။ သင္တန္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္ တတ္ေျမာက္ကြ်မ္းက်င္သြားတယ္ ဆုိတဲ့ သင္တန္း evaluation on efficient and effectiveness ေတြ ရိွသလားဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ မသိပါ။
အဲဒီသင္တန္းမ်ိဳးေတြ ရပ္ကြက္ေတြ၊ ရြာေတြမွာ ဖြင့္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ အဲဒီလိုဖြင့္ႏုိင္ေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္ႏိႈက္က အဲဒီသင္တန္းေတြ သြားတက္ဘို႔၊ ေကာင္းေကာင္းကြ်မ္းက်င္ႏိုင္နင္းတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုပါမယ္။
အဲဒီေတာ့ ဒါကိုလုပ္ဖို႔ စိတ္၀င္စားတဲ့ စိတ္တူကိုယ္တူသမားေတြစုၿပီး Myanmar Egress ကိုသြားပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔လုပ္မဲ့ အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာျပပါ။ သင္တန္းတက္ဖို႔ စာရင္းေပးပါ။ သူတို႔သင္ေပးတာကို က်က်နနေလ့လာ သင္ယူပါ။ အဲဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ေနတဲ့ စာေတြ ဖတ္ပါ၊ မွတ္ပါ။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း Practical Performance (group presentation) ေတြ လုပ္ၿပီး ကုိယ္ေလ့လာခဲ့တာေတြကို တင္ျပပါ။ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးပါ။
၃။ ကိုယ္က်င့္စာရိတၱနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စကားေျပာ၀ိုင္း၊ ေဆြးေႏြး၀ိုင္းေတြ လုပ္ေပးပါ။
(ခဏေလး၊ အဲဒါေတြလုပ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ စာၾကည့္တိုက္တို႔ စာဖတ္ခန္းတို႔မရိွဘူးဗ်။ ဘာဗ်၊ ညာဗ် နဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၿပီး ဆင္ေျခမကန္ပါနဲ႔။ အဲဒါ အပ်က္စိတ္ဓာတ္ေတြပါ။ စာဖတ္ခန္းမရိွဘူးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အိမ္မွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဇရပ္တစ္ခုမွာ၊ ဓမၼာရံုတစ္ခုမွာ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ သစ္ပင္ရိပ္ ေအာက္မွာေတာင္ လုပ္လို႔ရတယ္။ လုပ္ခ်င္ရင္ ေနရာမရွားပါဘူးဗ်။
တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္ စလင္းၿမိဳ႔နယ္အသင္း စည္းေ၀းပဲြတစ္ခုကို ကိုေသာင္းတန္ေခၚတာနဲ႔ ေရာက္သြားေတာ့ သူတို႔ကို အႀကံေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကြင္းေကာက္နဲ႔ ေလးမ်က္ႏွာၿမိဳ႔ေတြမွာ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးတဲ့အေၾကာင္း၊ သူတို႔ၿမိဳ႔နယ္မွာလဲ အဲဒီလုိၿပိဳင္ပဲြေတြ လုပ္ေပးရင္ ကေလးေတြရဲ့ ျမန္မာစာအေရးအသား တိုးတက္လာမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ သူတို႔ထဲက လူႀကီးတစ္ေယာက္က ဘာျပန္ေျပာတယ္မွတ္တံုး။
အာ၊ အဲဒီၿပိဳင္ပဲြလုပ္ဖို႔အတြက္ ပိုက္ဆံမရိွဘူးဗ်။
ေနပါအံုးဗ်ာ။ ဘယ္အတြက္ ပိုက္ဆံကလုိရမွာတံုး။
စာရြက္စာတမ္းတုိ႔၊ ခဲတံေဘာပင္တို႔။
ကြ်န္ေတာ္လုပ္တံုးကေတာ့ ေက်ာင္းကအေျဖလႊာေတြနဲ႔ လုပ္တာပဲ။ ေဘာပင္ခဲတံကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ယူလာခိုင္းေပါ့။
ေနာက္ၿပီး ခံုစီဘို႔တို႔ ဘာတို႔လည္း လုပ္ရဦးမွာဗ်။
အယ္မယ္ေလးဗ်ာ၊ ေက်ာင္းဆိုတာ စာသင္ဘို႔ ခံုေတြအဆင္သင့္စီထားတာ ခင္ဗ်ားက ဘယ့္ႏွာေၾကာင့္ ထပ္စီခ်င္ရသတံုး။
ဒါေပမဲ့ ၿမိဳ႔နယ္ပညာေရးမႈးတုိ႔၊ မ၀တတို႔ကို စာတင္ရဦးမွာဗ်။
အဲဒီစာတင္ဘုိ႔ ဘယ္ေလာက္ခဲယဥ္းသတံုး။ ဒါ ႏိုင္ငံေရးတရားေဟာပဲြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိရဲ့လား။ ေတာ္ပါဗ်ာ။ လုပ္မေနပါနဲ႔ေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္ေပးတဲ့အႀကံကို ျပန္ၿပီး ရုပ္သိမ္းပါတယ္။
မလုပ္ခ်င္လို႔ မျဖစ္ႏုိင္တာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ပါ။ သူတို႔ေကြ်းတဲ့မံု႔ စားၿပီး ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးစံမွာ အဲဒီအက်င့္စာရိတၱဆိုင္ရာ သြန္သင္ဆံုးမမႈေတြ ရိွၿပီးသားပါ။ ေခ်ာင္ထဲထိုးထားလို႔ အေမ့ခံေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ အဲဒါေတြကို ဆဲြထုတ္ပါ။ ဘာေတြလဲသိေအာင္ ေလ့လာပါ။ ေနာက္ၿပီး လူငယ္ေတြကို ျပန္လည္ ေ၀မွ်ပါ။
ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ နမူနာ နည္းနည္းျပပါမယ္။
ရွင္မဟာရ႒သာရ ဆံုးမစာ
(၁ )အစ္ကိုႀကီးအားညီငယ္မ်ားလည္း စကားႏႈတ္ဆက္ ဘက္၍မဆို ရိုေသလွေစ ကိုႀကီးအစ္မ သည္ႏွစ္၀ကို မိဘကဲ့သို႔ မွတ္ပါေလ ။
(၂ )ေသသူရွင္ဘက္ ေဆာင္ရြက္မကင္း အခ်င္းခ်င္းတြင္ အခင္းႀကီးငယ္ ရွိခါ၀ယ္လည္းမဖယ္မေသြ ညီညာကုန္း၍ရုန္း ၾကေလ ။
(၃ )တေယာက္စကား တေယာက္နားမွာ မခါးရေအာင္ သတိေဆာင္၍ေမာင္တို႕ဆိုေလ ပ်ားသကာသို႕ခ်ိဳလွေစ ။
(၄ )မေတြ႕ခုိက္ရန္ မက်ဴးလြန္ႏွင့္ မ်က္မာန္ေဒါသ မထြက္ရေအာင္ မာန္မာနကို ခ်ဳပ္ၾကေလ ။
( ၅ )ေသႏွင့္အရက္ စီးပြါးဖ်က္ကို တစ္စက္ကယ္မွ် မေသာက္ၾကႏွင့္ ေရွာင္ၾကပါေလ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္အဆိပ္ေရ ။
( ၆ )ကိုယ္ႏွင့္လည္းစာ သတၱ၀ါကို ၾကင္နာလွေစ သူ႕အသက္ကို ခ်စ္ပါေလ ။
(၇ )သူ၏ဥစၥာ သူ႕ဘ႑ာကို ၊ ေမတၱာမေရွး၊ သူမေပးက ေဆးတစ္အိုးမွ်မယူၾကႏွင့္ ၊ ေရွာင္ၾကပါေလ ၊ ကာေမမိစၦာ ။
(၈ )သူ႕ကိုမမွား၊ မလွည့္စားႏွင့္ ၊ စကားစျမည္ ၊ ျမြတ္သည္စစ ၊ ေျပာသမွ်ကိုမွန္လွေစ ။
(၉ )ဘုရားတရား၊ ျမတ္ဖ်ားသံဃာ ၊ အရိယာကို မကြာေန႕ည ၊ ဟတၳအဥၨလီေျမွာက္ပင့္ခ်ီသည္ ၊ ကိုယ္စီေန႕ည၊ ကိုးကြယ္ၾက ။
(၁၀) သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ ေပါင္းေဖၚရွင္တြဲ ၊လူမိုက္မဲကို ၊ ေရွာင္လႊဲပါေလ ဤသူအျမတ္ ၊ ဤသူလတ္က ၊ ညစ္ထပ္ၾကမ္းၾကဳတ္၊ ဤသူယုတ္ဟု အဟုတ္အမွန္၊ မေသြလွန္သည္ ၊ ဧကန္ဆတ္ဆတ္ ၊လူသံုးရပ္ကိုသိတတ္ေစ ။
(၁၁) ၿငိမ္သက္ဣေျႏၵ ၊ တည္ၾကည္ေထြျဖင့္၊ သေႏၶေကာင္းမြန္ ၊လြန္ေတာ္မွန္လွ်က္ စိတ္မာန္မေႏွာင့္၊ ႏႈတ္လက္ေစာင့္သည္၊ သူေကာင္းေသြးရည္ပီလွေစ ။
(၁၂) ရပ္သူရြာသား ၊သူေကာင္းမ်ား၏၊ နားမွာမဆံ့ ၊ မခန္႕မေလး၊ သူမုန္းေဆးလွ်င္၊ ဆဲေရးညစ္ညစ္ ၊ ကိုယ္လက္ႏြမ္းေအာင္ ၊ အသြမ္းမက်င့္ၾကေလႏွင့္ ။
(၁၃) အတည္အေကၽြး၊ အေပးအကမ္း၊ ေသခန္းရွင္ခန္း၊ လူတို႕တမ္းကို ေအာ္အမ္းနိဳင္ေထြ၊ ေလာက၀တ္လည္း၊ သိတတ္ေစ ။
(၁၄) သူ၏စီးပြါး၊ ငါ့စီးပြါးကို ၊ ေထာက္ထားမိေစ၊ ႀကီးေလာဘကို ၊ မွ်တေစ ။
(၁၅) မေမႊမေႏွာက္ ၊ မေကာက္မက်စ္ ၊မလိမ္လစ္ဘဲ မစဥ္းလဲႏွင့္ စိတ္ထဲေျဖာင့္ေစ ၊ သူ႕အက်င့္လည္းသိတတ္ေစ ။
(၁၆) ဟုတ္ေသာအႀကံ ၊မွန္ေသာအက်င့္ ၊ သင့္ေသာအယူ ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး သူေတာ္ထံုးကို ၊ စြဲသံုးေသာေထြ ၊ မွန္လွေစ ။
(၁၇) က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္၊ လ်င္လွ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍၊ စကားလိုက္ေလွ်ာ ၊စစေျပာ၍ ၊ႏွီးေႏွာေလ ။
(၁၈) မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ ၊ထိုထိုစာကို ၊ရွာ၍မျပက္ ၊ အိမ္တြင္ဖတ္ ။
(၁၉) ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက ၊သားမယားပင္ ၊ သိျမင္ကင္းကြာ မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား ၊ေန႕တိုင္းၾကားက ၊ ထူးျခားလိမၼာ ၊ ရွိသည္သာတည့္ ။
(၂၀) ရင္၀ယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို ၊ မယ္ဘြားမိခင္ ၊ ဆံုးမသင္သို႕ အၾကင္ဆရာ ၊ ထိုသူငါကို ၊လိမၼာေၾကာင္း ၊ ေကာင္းပါေစလို ၊ဆိုပါသမွ် ၊ ၾသ၀ါဒကို နားမွ်မေထာင္ ၊ မၾကားေယာင္သို႕ ၊ေမာင္တို႕ျပဳက ၊ယခုပစၥဳပၸန္ ၊ ေနာင္သံသရာ ဆက္မ်ားစြာ၌ ၊ ခ်မ္းသာမည့္ေရး ၊ အလြန္ေ၀းသည္ ၊ေသေဘးမလြဲ ၊၀ဋ္ဆင္းရဲမွေရႊခဲဘယ္ႏွယ္ ၊ အသြယ္သြယ္ကို ၊လြဲဖယ္ႀကံစည္ ၊ လႊတ္ပါမည္၊ နားလည္ေစေၾကာင္းသို႕က်င့္ေကာင္းစြ ၊ ေသာင္းေျပာင္းႏွံ႕စပ္ ၊ သည္တိုင္းမွတ္ဟု၊ ေထရ္ျမတ္ဆရာ ရ႒သာလွ်င္ ၊ ပညာရေၾကာင္း ၊ဥာဏ္ႏွင့္ေလာင္း၍၊ရံုးေပါင္းဆင္ျခင္ ၊ ဆံုးမသင္သည္ ၊ဤတြင္တခန္း၊ ၿပီး၏ေသာ၀္။ ။
အဲဒီေနာက္ သားေရႊေတာင္ ဆံုးမစာ၊ သားေရႊဥ ဆံုးမစာ၊ ဆယ္ေစာင္တဲြထဲက ေလာကနီတိ။ အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္ဗ်ာ။
အဲဒီအထဲက တစ္ခုကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အဲဒါနားလည္ေအာင္ ဖတ္ခဲ့၊ ေနာက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျပန္ရွင္းျပႏုိင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့။ (အဆင့္ျမင့္ခ်င္ရင္ ကြန္ျပဴတာသံုးၿပီး power point presentation ေတြေတာင္ သံုးႏုိင္ပါတယ္။ ေတာေတြမွာ ေျပာဘို႔အတြက္ေတာ့ မလုိပါ။)
ေနာက္ၿပီး ေႏြရာသီေတြမွာ မီးသတ္ကို ဖိတ္ၿပီး မီးသတ္သင္တန္းေပးလို႔ရတယ္။ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳေတြ ဖိတ္ၿပီး ေရွးဦးသူနာျပဳ သင္တန္းေတြ ေပးလို႔ရတယ္။
တကယ္လုပ္မယ္ဆို လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါဗ်ာ။
ကိုင္း၊ ေျပာတာေတြရပ္ၿပီး အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပၾကစို႔။
အခုအခ်ိန္ကစၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲက ဘာေတြလုပ္မယ္ဆိုတာ စာရြက္ေပၚခ်ေရး၊ စၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္ဗ်ာ။
ျမန္မာျပည္ အနာဂတ္အတြက္ပါ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေအးၿငိမ္း
၁၄၊ ၉၊ ၂၀၁၄ ေန႔လည္ ၁း၃၀ နာရီ
ရွင္မဟာရ႒သာရ ဆံုးမစာ ကို စိမ့္စမ္းပညာေရး ဘေလာ့မွ ကူးယူပါသည္။
http://saintsaneducation.blogspot.sg/2013/05/blog-post_592.html
Saturday, September 13, 2014
လွ်ိဳ့၀ွက္ခ်က္
တစ္ခါတုန္းကေပါ့ ေမွ်ာ္စင္အိုၾကီးတစ္ခုအနားမွာ ဖားကေလးေတြဟာ စုေပါင္းျပီး
ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ေနထုိင္ၾကသတဲ့။ တစ္ေန႔မွာဖားတစ္ေကာင္က
ျမင့္မားတဲ့ေမွ်ာ္စင္အုိၾကီး ကိုၾကည့္ျပီး စိတ္ကူးတစ္ခုရလာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္
“အေဆြဖားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခုလုိအိပ္လုိက္စားလုိက္ ေနမယ့္အစား ဘယ္ဖားက
အစြမ္းအစအရွိဆံုးလဲသိရေအာင္ျပိဳ
င္ပဲြတစ္ခုလုပ္ၾကရေအာင္” လုိ႔အၾကံျပဳေတာ့
အစြမ္းျပလုိတဲ့ အျခားဖားေတြကျပိဳင္ၾကရေအာင္ဆိုျ
အဲဒီလုိနဲ႔ပဲျပိဳင္ပဲြတစ္ခုကို စတင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီျပိဳင္ပြဲကေတာ့
ဘယ္ဖားစြမ္းေကာင္းက ေမွ်ာ္စင္ၾကီးတစ္ခုရဲ႕ထိပ္ပိုင္
ေရာက္ေအာင္တက္ႏုိင္မလဲဆိုတာပါပဲ
အေျမာက္အမ်ားဟာလဲ ဘယ္ဖားေတြဘယ္လိုျပိဳင္ၾကမလဲ သိခ်င္ၾကတာနဲ႔ ျပိဳင္ပဲြကို
ဖားပ်ံမက် လာေရာက္အားေပးၾကတာေပါ့။
မၾကာခင္မွာပဲ ျပိဳင္ပြဲၾကီးစတင္ပါေတာ့တယ္။ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ဖားေတြက
ျပိဳင္ပဲြစတင္တာနဲ႔တျပိဳင္နက္ အားၾကိဳးမာန္တက္ ေမွ်ာ္စင္အိုၾကီးေပၚကို
အျပိဳင္အဆိုင္ ခုန္တက္ၾကပါတယ္။
အရိုးသားဆံုးေျပာရရင္ လာေရာက္အားေပးတဲ့ ဖားပရိသတ္ေတြအားလံုးဟာ လာျပီးသာ
အားေပးရတယ္ ဒီလိုျပိဳင္ပြဲမ်ိဳးကို ဘယ္လုိဖားေတြမွ မယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္တဲ့အျပင္
ဘယ္ျပိဳင္ပဲြ၀င္ဖားတစ္ေကာင္ေကာင
အႏုိင္ရမယ္လုိ႔ကို မထင္ၾကပါဘူး။ အားလံုးေသာ ပရိသတ္မ်ားက “အိုး…
ဒါမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး၊ လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊
ဒီေလာက္ျမင့္တဲ့ေမွ်ာ္စင္ၾကီးရဲ
အရမ္း အရမ္းးးးးးးကိုျမင့္တာ” လို႔ေအာက္ကေနျပီး စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေအာ္ဟစ္ျပီး ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနၾကတာေပါ့။
မၾကာခင္မွာပဲ အခ်ိဳ႕ေသာ က်ားကုတ္က်ားခဲနဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးတဲ့ဖားေတြကလြဲလ
က်န္ျပိဳင္ပဲြ၀င္ဖား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေမွ်ာ္စင္အုိအေပၚ ကိုတက္ရင္းတက္ရင္းနဲ႔
ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ျပီး ေအာက္ကိုတစ္ဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ျပဳတ္က် လာၾကပါတယ္။
အဲဒီမွာပဲ ပရိသတ္ေတြက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြကို လွမ္းျပီး
“ဒီျပိဳင္ပြဲက အရမ္းခက္ခဲလြန္းတယ္ ဘယ္သူမွႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး မျပဳတ္က်ခင္
အျမန္ျပန္ဆင္းလာၾကေတာ့လုိ႔’’ အားမလုိအားမရစြာနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုၾကပါတယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ က်န္တဲ့ျပိဳင္ပြဲ၀င္ဖားေတြက တစ္ဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ ေအာက္ကို
ဖားက်ဖားျပဳပ္က် ျပဳတ္က်လာၾကပါေတာ့တယ္။
အဲဒီလုိနဲ႔ဖားေတြတစ္ဖုတ္ဖုတ္ ျပဳတ္က်လာလုိက္တာ
ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ဖားငယ္ေလးတစ္ေက
ဆက္လွမ္းေနပါတယ္။ အဲဒီဖားကေလးဟာ လံုး၀အရံႈးမေပးပဲ
ဆက္လက္ယွဥ္ျပိဳင္ေနပါတယ္။ ျပိဳင္ပြဲရဲ႕ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့
ေမွ်ာ္စင္အိုၾကီးထိပ္ကို ေရာက္သြားတဲ့ “ကိုေရႊဖားသည္ဂရိတ္” ဖားစြမ္းေကာင္းကေလး
ကလဲြလုိ႔က်န္တဲ့ဖားေတြအကုန္လံုး
ရင္ဆိုင္သြားၾကရပါတယ္။
ဖားအားလံုးဟာ အႏိုင္ရသြားတဲ့ ဖားစြမ္းေကာင္းေလးရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႔ ဘယ္လုိေၾကာင့္
အျခားဖားေတြမလုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ႏုိင္တာလဲဆိုတာကို
သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနၾကတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီဖားကေလးကို “သင္ အဘယ္လုိစြမ္းအားေတြ
ခြန္အားေတြသံုးျပီး ဒီေလာက္ျမင့္တဲ့ ေမွ်ာ္စင္အုိၾကီးေပၚကို တက္သလဲ”
လုိ႔၀ုိင္းေမးၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာသူတို႔ဟာ ဖားကေလးရဲ႕လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို
သိသြားၾကပါတယ္။ အဲဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ ဖားကေလးဟာနားမၾကားဘူးဆိုတာပါပဲ။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာေလးအတိုင္းပဲ လူ႕ေလာက ပတ္၀န္းက်င္ မွာလည္း အျခားသူတို႕ရဲ႕ စိတ္ပ်က္၊ အားေလ်ာ့ေစမယ့္ စကားေတြ က မိမိရဲ႕စိတ္ႏွလံုးထဲမွာရွိတဲ့ အိမ္မက္ေတြ မေရာက္ေသးတဲ့ ပန္းတိုင္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအားလံုးကို
ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္ ဟန္႕တားႏိုင္တဲ့ အတြက္မိမိအား မေကာင္းေျပာတဲ့စကားေတြကိုနားထို
Credit - Original Writer
ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ေနထုိင္ၾကသတဲ့။ တစ္ေန႔မွာဖားတစ္ေကာင္က
ျမင့္မားတဲ့ေမွ်ာ္စင္အုိၾကီး ကိုၾကည့္ျပီး စိတ္ကူးတစ္ခုရလာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္
“အေဆြဖားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခုလုိအိပ္လုိက္စားလုိက္ ေနမယ့္အစား ဘယ္ဖားက
အစြမ္းအစအရွိဆံုးလဲသိရေအာင္ျပိဳ
င္ပဲြတစ္ခုလုပ္ၾကရေအာင္” လုိ႔အၾကံျပဳေတာ့
အစြမ္းျပလုိတဲ့ အျခားဖားေတြကျပိဳင္ၾကရေအာင္ဆိုျ
အဲဒီလုိနဲ႔ပဲျပိဳင္ပဲြတစ္ခုကို စတင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီျပိဳင္ပြဲကေတာ့
ဘယ္ဖားစြမ္းေကာင္းက ေမွ်ာ္စင္ၾကီးတစ္ခုရဲ႕ထိပ္ပိုင္
ေရာက္ေအာင္တက္ႏုိင္မလဲဆိုတာပါပဲ
အေျမာက္အမ်ားဟာလဲ ဘယ္ဖားေတြဘယ္လိုျပိဳင္ၾကမလဲ သိခ်င္ၾကတာနဲ႔ ျပိဳင္ပဲြကို
ဖားပ်ံမက် လာေရာက္အားေပးၾကတာေပါ့။
မၾကာခင္မွာပဲ ျပိဳင္ပြဲၾကီးစတင္ပါေတာ့တယ္။ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ဖားေတြက
ျပိဳင္ပဲြစတင္တာနဲ႔တျပိဳင္နက္ အားၾကိဳးမာန္တက္ ေမွ်ာ္စင္အိုၾကီးေပၚကို
အျပိဳင္အဆိုင္ ခုန္တက္ၾကပါတယ္။
အရိုးသားဆံုးေျပာရရင္ လာေရာက္အားေပးတဲ့ ဖားပရိသတ္ေတြအားလံုးဟာ လာျပီးသာ
အားေပးရတယ္ ဒီလိုျပိဳင္ပြဲမ်ိဳးကို ဘယ္လုိဖားေတြမွ မယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္တဲ့အျပင္
ဘယ္ျပိဳင္ပဲြ၀င္ဖားတစ္ေကာင္ေကာင
အႏုိင္ရမယ္လုိ႔ကို မထင္ၾကပါဘူး။ အားလံုးေသာ ပရိသတ္မ်ားက “အိုး…
ဒါမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး၊ လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊
ဒီေလာက္ျမင့္တဲ့ေမွ်ာ္စင္ၾကီးရဲ
အရမ္း အရမ္းးးးးးးကိုျမင့္တာ” လို႔ေအာက္ကေနျပီး စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေအာ္ဟစ္ျပီး ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနၾကတာေပါ့။
မၾကာခင္မွာပဲ အခ်ိဳ႕ေသာ က်ားကုတ္က်ားခဲနဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးတဲ့ဖားေတြကလြဲလ
က်န္ျပိဳင္ပဲြ၀င္ဖား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေမွ်ာ္စင္အုိအေပၚ ကိုတက္ရင္းတက္ရင္းနဲ႔
ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ျပီး ေအာက္ကိုတစ္ဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ျပဳတ္က် လာၾကပါတယ္။
အဲဒီမွာပဲ ပရိသတ္ေတြက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြကို လွမ္းျပီး
“ဒီျပိဳင္ပြဲက အရမ္းခက္ခဲလြန္းတယ္ ဘယ္သူမွႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး မျပဳတ္က်ခင္
အျမန္ျပန္ဆင္းလာၾကေတာ့လုိ႔’’ အားမလုိအားမရစြာနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုၾကပါတယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ က်န္တဲ့ျပိဳင္ပြဲ၀င္ဖားေတြက တစ္ဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ ေအာက္ကို
ဖားက်ဖားျပဳပ္က် ျပဳတ္က်လာၾကပါေတာ့တယ္။
အဲဒီလုိနဲ႔ဖားေတြတစ္ဖုတ္ဖုတ္ ျပဳတ္က်လာလုိက္တာ
ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ဖားငယ္ေလးတစ္ေက
ဆက္လွမ္းေနပါတယ္။ အဲဒီဖားကေလးဟာ လံုး၀အရံႈးမေပးပဲ
ဆက္လက္ယွဥ္ျပိဳင္ေနပါတယ္။ ျပိဳင္ပြဲရဲ႕ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့
ေမွ်ာ္စင္အိုၾကီးထိပ္ကို ေရာက္သြားတဲ့ “ကိုေရႊဖားသည္ဂရိတ္” ဖားစြမ္းေကာင္းကေလး
ကလဲြလုိ႔က်န္တဲ့ဖားေတြအကုန္လံုး
ရင္ဆိုင္သြားၾကရပါတယ္။
ဖားအားလံုးဟာ အႏိုင္ရသြားတဲ့ ဖားစြမ္းေကာင္းေလးရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႔ ဘယ္လုိေၾကာင့္
အျခားဖားေတြမလုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ႏုိင္တာလဲဆိုတာကို
သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနၾကတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီဖားကေလးကို “သင္ အဘယ္လုိစြမ္းအားေတြ
ခြန္အားေတြသံုးျပီး ဒီေလာက္ျမင့္တဲ့ ေမွ်ာ္စင္အုိၾကီးေပၚကို တက္သလဲ”
လုိ႔၀ုိင္းေမးၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာသူတို႔ဟာ ဖားကေလးရဲ႕လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို
သိသြားၾကပါတယ္။ အဲဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ ဖားကေလးဟာနားမၾကားဘူးဆိုတာပါပဲ။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာေလးအတိုင္းပဲ လူ႕ေလာက ပတ္၀န္းက်င္ မွာလည္း အျခားသူတို႕ရဲ႕ စိတ္ပ်က္၊ အားေလ်ာ့ေစမယ့္ စကားေတြ က မိမိရဲ႕စိတ္ႏွလံုးထဲမွာရွိတဲ့ အိမ္မက္ေတြ မေရာက္ေသးတဲ့ ပန္းတိုင္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအားလံုးကို
ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္ ဟန္႕တားႏိုင္တဲ့ အတြက္မိမိအား မေကာင္းေျပာတဲ့စကားေတြကိုနားထို
Credit - Original Writer
မနက္ျဖန္အတြက္ လမ္းညႊန္မ်ား
၁။ ေန႕စဥ္ လူသံုးဦး ကုိ ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာပါ။
၂။ အနည္းဆံုး တစ္နွစ္ တစ္ခါ ေနထြက္တာကို ၾကည့္ပါ။
၃။ ရတာထက္ ပုိမသံုးနဲ႕။
၄။ ေတြ႕တဲ့ လူတိုင္းကုိ ကုိယ့္ကုိ ဆက္ဆံ ေစခ်င္သလို ဆက္ဆံပါ။
၅။ မိတ္ေဆြသစ္ ဖြဲ႕ပါ။ မိတ္ေဆြေဟာင္းကိုလည္း ခ်စ္ျမတ္နုိးပါ။
၆။ လွ်ိ႕ဝွက္ခ်က္ ကို ထိန္းသိမ္းပါ။
၇။ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းစာကုိ ခ်က္ခ်င္းေရးပါ။
၈။အမွားကုိ ဝန္ခံပါ။
၉။ရဲရင့္ပါ။ မရဲေသာ္ ရဲေယာင္ေဆာင္ပါ။ ဘယ္သူမွ ခြဲခြဲျခားျခား မသိပါ။
၁၀။ ဘယ္ေတာ့မွ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမႈ မလုပ္ပါနဲ႕။
၁၁။ နားေထာင္တတ္ပါေစ။ အခြင့္အလမ္းဟာ တခါတရံမွာတံခါးကို အင္မတန္ ညင္သာစြာ ေခါက္တာပါ။
၁၂။ တျခားလူေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို မပိတ္ပင္ပါနွင့္။ သူတို႕မွာ အဲဒါပဲရိွတာ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။
၁၃။အသိပညာ နဲ႕ သတိ ရိွဖို႕ပဲ ဆုေတာင္းပါ။
၁၄။ အခ်ိန္မွန္ပါ။ သူမ်ားကိုလည္း အခ်ိန္မွန္ဖို႕ တုိက္တြန္းပါ။
၁၅။ အတင္းမေျပာပါနွင့္။
၁၆။ ဘာမွ ဆံုးရူံးစရာ မရိွသူကုိ သတိထားပါ။
၁၇။ခြင့္လႊတ္ျခင္းရဲ႕ စြမ္းအားကို ဘယ္ေတာ့မွ ေလွ်ာ့မတြက္ပါနဲ႕။
၁၈။ လူေရွ႕ ၊ သူေရွ႕ ခ်ီးက်ဴးပါ။
၁၉။ နွစ္ေယာက္ျခင္း ေဝဖန္ပါ။
၂၀။ အေပါင္းအေဖာ္ေတြကို ေမ့ထားလိုက္ပါ။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ကမၻာၾကီးကုိ ေျပာင္းလဲေစတဲ့ စိတ္ကူးေတြဟာ တစ္ေယာက္တည္း စဥ္းစားဥာဏ္ကြန္႕ျမဴးျခင္းကေန ေရာက္ရွိလာတာျဖစ္ပါတယ္
၂၁။ အခ်ိန္မဆြဲပါနွင့္။ လုပ္ဖို႕လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ရမွာကို လုပ္ပါ။
၂၂။မသိဘူးလို႕ ေျပာရမွာ မေၾကာက္ပါနွင့္။
၂၃။ ေတာင္းပန္ပါတယ္လို႕ ေျပာဖို႕ မေၾကာက္ပါနွင့္။
၂၄။ မေသခင္ေတြ႕ၾကံဳခံစား ခ်င္တဲ့အရာ နွစ္ဆယ့္ငါးခုကုိ စားရင္းလုပ္ ၊ ပုိက္ဆံအိတ္ထဲမွာ ေဆာင္ထား။ မၾကာခဏ ၾကည့္ေပးပါ။
၂။ အနည္းဆံုး တစ္နွစ္ တစ္ခါ ေနထြက္တာကို ၾကည့္ပါ။
၃။ ရတာထက္ ပုိမသံုးနဲ႕။
၄။ ေတြ႕တဲ့ လူတိုင္းကုိ ကုိယ့္ကုိ ဆက္ဆံ ေစခ်င္သလို ဆက္ဆံပါ။
၅။ မိတ္ေဆြသစ္ ဖြဲ႕ပါ။ မိတ္ေဆြေဟာင္းကိုလည္း ခ်စ္ျမတ္နုိးပါ။
၆။ လွ်ိ႕ဝွက္ခ်က္ ကို ထိန္းသိမ္းပါ။
၇။ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းစာကုိ ခ်က္ခ်င္းေရးပါ။
၈။အမွားကုိ ဝန္ခံပါ။
၉။ရဲရင့္ပါ။ မရဲေသာ္ ရဲေယာင္ေဆာင္ပါ။ ဘယ္သူမွ ခြဲခြဲျခားျခား မသိပါ။
၁၀။ ဘယ္ေတာ့မွ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမႈ မလုပ္ပါနဲ႕။
၁၁။ နားေထာင္တတ္ပါေစ။ အခြင့္အလမ္းဟာ တခါတရံမွာတံခါးကို အင္မတန္ ညင္သာစြာ ေခါက္တာပါ။
၁၂။ တျခားလူေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို မပိတ္ပင္ပါနွင့္။ သူတို႕မွာ အဲဒါပဲရိွတာ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။
၁၃။အသိပညာ နဲ႕ သတိ ရိွဖို႕ပဲ ဆုေတာင္းပါ။
၁၄။ အခ်ိန္မွန္ပါ။ သူမ်ားကိုလည္း အခ်ိန္မွန္ဖို႕ တုိက္တြန္းပါ။
၁၅။ အတင္းမေျပာပါနွင့္။
၁၆။ ဘာမွ ဆံုးရူံးစရာ မရိွသူကုိ သတိထားပါ။
၁၇။ခြင့္လႊတ္ျခင္းရဲ႕ စြမ္းအားကို ဘယ္ေတာ့မွ ေလွ်ာ့မတြက္ပါနဲ႕။
၁၈။ လူေရွ႕ ၊ သူေရွ႕ ခ်ီးက်ဴးပါ။
၁၉။ နွစ္ေယာက္ျခင္း ေဝဖန္ပါ။
၂၀။ အေပါင္းအေဖာ္ေတြကို ေမ့ထားလိုက္ပါ။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ကမၻာၾကီးကုိ ေျပာင္းလဲေစတဲ့ စိတ္ကူးေတြဟာ တစ္ေယာက္တည္း စဥ္းစားဥာဏ္ကြန္႕ျမဴးျခင္းကေန ေရာက္ရွိလာတာျဖစ္ပါတယ္
၂၁။ အခ်ိန္မဆြဲပါနွင့္။ လုပ္ဖို႕လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ရမွာကို လုပ္ပါ။
၂၂။မသိဘူးလို႕ ေျပာရမွာ မေၾကာက္ပါနွင့္။
၂၃။ ေတာင္းပန္ပါတယ္လို႕ ေျပာဖို႕ မေၾကာက္ပါနွင့္။
၂၄။ မေသခင္ေတြ႕ၾကံဳခံစား ခ်င္တဲ့အရာ နွစ္ဆယ့္ငါးခုကုိ စားရင္းလုပ္ ၊ ပုိက္ဆံအိတ္ထဲမွာ ေဆာင္ထား။ မၾကာခဏ ၾကည့္ေပးပါ။
အခ်ိန္ေပးပါ
ရယ္ေမာဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ စိတ္ဝိဥာည္ရဲ႕ ဂီတသံသာ…။
စဥ္းစားဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ စြမ္းအားတို႕ရဲ႕ ရင္းျမစ္ပါ…။
ကစားဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ထာဝရနုပ်ိဳျခင္းရဲ႕ ရင္းျမစ္ပါ…။
စာဖတ္ဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ အသိဥာဏ္ပညာရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ပါ…။
ဘုရားကန္ေတာ့ဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ကမၻာ့ေလာကမွာရွိတဲ့ အၾကီးျမတ္ဆံုး စြမ္းအားပါ…။
ခ်စ္တတ္ဖို႕နဲ႕ အခ်စ္ခံဖို႕ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ဘုရားသခင္ကေပးထားတဲ့ အထူးအခြင့္အေရးပါ…။
ရင္းႏွီးခင္မင္ဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအတြက္ ခရီးလမ္းပါ…။
ေပးကမ္းဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
တစ္ေန႕တာဆိုတာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခ်ိန္မရေလာက္ေ
အလုပ္အတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ တန္ဖိုးပါ…။
Ref: Take Time by Unknown
ဒါဟာ စိတ္ဝိဥာည္ရဲ႕ ဂီတသံသာ…။
စဥ္းစားဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ စြမ္းအားတို႕ရဲ႕ ရင္းျမစ္ပါ…။
ကစားဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ထာဝရနုပ်ိဳျခင္းရဲ႕ ရင္းျမစ္ပါ…။
စာဖတ္ဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ အသိဥာဏ္ပညာရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ပါ…။
ဘုရားကန္ေတာ့ဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ကမၻာ့ေလာကမွာရွိတဲ့ အၾကီးျမတ္ဆံုး စြမ္းအားပါ…။
ခ်စ္တတ္ဖို႕နဲ႕ အခ်စ္ခံဖို႕ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ဘုရားသခင္ကေပးထားတဲ့ အထူးအခြင့္အေရးပါ…။
ရင္းႏွီးခင္မင္ဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအတြက္ ခရီးလမ္းပါ…။
ေပးကမ္းဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေပးပါ
တစ္ေန႕တာဆိုတာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခ်ိန္မရေလာက္ေ
အလုပ္အတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ
ဒါဟာ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ တန္ဖိုးပါ…။
Ref: Take Time by Unknown
To teach your Child(ren) at early age:
1: Warn your Girl Child Never to sit on anyone's laps no matter the situation including uncles.
2: Avoid Getting Dressed in front of your child once he/she is 2 years old. Learn to excuse them or yourself.
3. Never allow any adult refer to your child as 'my wife' or 'my husband'
4. Whenever your child goes out to play with friends make sure you look for a way to find out what kind of play they do, because young people now sexually abuse themselves.
5. Never force your child to visit any adult he or she is not comfortable with and also be observant if your child becomes too fond of a particular adult.
6. Once a very lively child suddenly becomes withdrawn you may need to patiently ask lots of questions from your child.
7. Carefully educate your grown ups about the right values of sex . If you don't, the society will teach them the wrong values.
8: It is always advisable you go through any new Material like cartoons you just bought for them before they start seeing it themselves.
9. Ensure you activate parental controls on your cable networks and advice your friends especially those your child(ren) visit(s) often.
10. Teach your 3 year olds how to wash their private parts properly and warn them never to allow anyone touch those areas and that
includes you (remember, charity begins from home and with you).
11: Blacklist some materials/associates you think could threaten the sanity of your child (this includes music, movies and even friends and families).
12. Let your child(ren) understand the value of standing out of the
crowd.
13: Once your child complains about a particular person, don't keep quiet about it.
Take up the case and show them you can defend them.
Remember, we are either parents or parents-to-be.
Have a Nice day and Great Week Ahead
And possible forward to all friends who have children's
2: Avoid Getting Dressed in front of your child once he/she is 2 years old. Learn to excuse them or yourself.
3. Never allow any adult refer to your child as 'my wife' or 'my husband'
4. Whenever your child goes out to play with friends make sure you look for a way to find out what kind of play they do, because young people now sexually abuse themselves.
5. Never force your child to visit any adult he or she is not comfortable with and also be observant if your child becomes too fond of a particular adult.
6. Once a very lively child suddenly becomes withdrawn you may need to patiently ask lots of questions from your child.
7. Carefully educate your grown ups about the right values of sex . If you don't, the society will teach them the wrong values.
8: It is always advisable you go through any new Material like cartoons you just bought for them before they start seeing it themselves.
9. Ensure you activate parental controls on your cable networks and advice your friends especially those your child(ren) visit(s) often.
10. Teach your 3 year olds how to wash their private parts properly and warn them never to allow anyone touch those areas and that
includes you (remember, charity begins from home and with you).
11: Blacklist some materials/associates you think could threaten the sanity of your child (this includes music, movies and even friends and families).
12. Let your child(ren) understand the value of standing out of the
crowd.
13: Once your child complains about a particular person, don't keep quiet about it.
Take up the case and show them you can defend them.
Remember, we are either parents or parents-to-be.
Have a Nice day and Great Week Ahead
And possible forward to all friends who have children's
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ ႏွင့္စြမ္းသတၱိထူးမ်ား
လက္ဖက္ရည္ အဖန္ေသာက္ရင္ျဖင့္ က်က္သေရ အမွန္ေရာက္ေပလိမ့္ ၾကံသေလာက္ ျပီးေျမာက္တဲ့ရည္။
အထက္ပါ သံခ်ိဳကဗ်ာစားသားကေလးသည္ ျမန္မာတို႔ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို စြဲမက္စြာေသာက္ေၾကာင္း
ေဖာ္ညႊန္းဖြင့္ဆို ေရးစပ္ထားသည္။ နံနက္အခ်ိန္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ အိပ္ရာမွ ႏိုးထလွ်င္ ႏိုးထခ်င္း
ႏႈတ္ခံတြင္းမ်ားကို သန္႔ရွင္းၾကသည္။ ျပီးလွ်င္ ထမင္းၾကမ္းကို လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတအိုးျဖင့္ ေသာက္၍ စားေလ့ရွိသည္။ ဤသည္မွာ ျမန္မာ့ဓေလ့တရပ္ ျဖစ္သည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို ေသာက္ေပးျခင္းျဖင့္ အၾကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ား ရရွိႏိုင္သည္။ ဉာဏ္မ်ား ပြင့္လင္းလာသည္။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကို ရႊင္လန္းလာသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ လက္ဖက္ေျခာက္၌ ကဖင္း(ေခၚ) ဓာတ္တမ်ိဳးတို႔ အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိပၸံဆရာက ဖြင့္ဆိုထားေလသည္။
အေနာက္တိုင္းေဆးပညာအျမင္ျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ျခင္းကို ေလ့လာၾကည့္ပါက ကဖင္းဓာတ္သည္ အစင္းပါၾကြက္သားတို႔ကို ျခယ္လွယ္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ ကဖင္းဓာတ္သည္ ဗဟိုအာရံုေၾကာ မ်ားကိုလည္း လႈံ႔ေဆာ္တက္ၾကြေစသည္။ အေမာအပန္းကိုလည္း ခံႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ ၄င္းအျပင္ ႏွလံုး၊ ၾကြက္သားေၾကာ (Smooth Muscle)ႏွင့္ ဆီးရႊင္မႈတို႔ကို အားေပးသည္။ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတြင္ ပါေသာ ကဖင္းဓာတ္သည္ ေက်ာက္ကပ္အတြင္း ေသြးလွည့္ပတ္မႈကို တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆီးရႊင္မႈကို ျဖစ္ေစသည္။ ထိုသို႔ ဆီးရႊင္ျခင္းေၾကာင့္ ေသြးတိုးျခင္းကို က်ဆင္းေစျပီး
ေက်ာက္ကပ္အားေကာင္းလာသည္။
ကိုလက္စထေရာ---
ဘလက္ဖက္ရည္အၾကမ္းကို ေသာက္ျခင္းျဖင့္ လူ၏ကိုယ္တြင္း လွည့္ပတ္လ်က္ရွိေသာ ေသြးထဲရွိ ကိုလက္စထေရာ အဆီဓာတ္ပမာဏကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္သည့္ သတၱိ္ရွိေၾကာင္းကို သုေတသီတို႔က
ေတြ႔ရွိထားျပီးျဖစ္သည္။ ေသြးထဲ၌ ကိုလက္စထေရာ ပမာဏမ်ားျခင္းသည္ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္
ေသြးေၾကာပိတ္ေရာဂါတို႔ ျဖစ္ပြားရန္ အေၾကာင္းရင္းတရပ္ ျဖစ္ပါသည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ေသြးတြင္းရွိ မေကာင္းသည့္ ကိုလက္စထေရာမ်ားကို ပ်မ္းမွ်(၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္သည္ဟု ဆိုထားသည္။
လက္ထက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ျခင္းသည္ ကင္ဆာေရာဂါကိုပါ ကာကြယ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုထားသည္။ (၁၉၉၉)ခုက ဂ်ပန္ႏိုင္င့တြင္ ေလ့လာမႈအရ တေန႔ လက္ဖက္ရည္ာကမ္း ဆယ္ခြက္ထက္မနည္း
ေသာက္ျခင္းသည္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္မႈကို ဟန္႔တားကာကြယ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။
ႏွလံုးက်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္---
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ အဆုတ္ေရာဂါ ျဖစ္ပြားႏိုင္သည့္ အနၲရာယ္မ်ားရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဤေရာဂါျဖစ္ပြားႏႈန္းသည္ ေဆးလိပ္ေသာက္သည့္ဓေလ့ အမ်ားဆံုးရွိေနသည့္ အာရွႏို္င္ငံမ်ာတးြင္ နည္းပါးလ်က္ရွိသည္ကို ေလ့လာေတြ႔ရွိရသည္။
ဤသို႔ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း နည္းပါးရျခင္းမွာ ေန႔စဥ္ေရေႏြးၾကမ္း
ေသာက္သံုးမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု သုေတသီမ်ားက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္သံုးမႈ ဓေလ့ေၾကာင့္ ႏွလံုးက်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္သည္။ ထို႔အျပင္ အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္ေၾကာင္း အေမရိကန္ျပည္၊ ေယးတကၠသိုလ္မွ သုေတသီးမ်ားက ေဆးဘက္ဆိုင္ရာဂ်ာနယ္တေစာင္တြင္ ေရးသားထားၾကသည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း(ေခၚ) ေရေႏြးၾကမ္းတြင္ ကတက္ခ်င္ (Catechin)အမည္ရွိ အက္ဆစ္ျဒပ္ေပါင္း ဓာတုပစၥည္းမ်ား စုေဝးပါရွိေၾကာင္း၊ ယင္းဓာတ္ေၾကာင့္ လူသားတို႔ ေရေႏြးၾကမ္းကို ေန႔စဥ္ေသာက္သံုး
ေပးျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးျပဳေၾကာင္း သုေတသီမ်ားက ဖြင့္ဆိုထားၾကသည္။
တရုတ္ ဂ်ပန္ႏွင့္ အာရွႏို္င္ငံမ်ားတြင္ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္သည့္ဓေလ့ ေရွးယခင္မွ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အထိရွိရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားတို႔အဖို႔ အထက္ပါသတင္းသည္ ဝမ္းသာဖြယ္ရာေကာင္းလွသည္။
လူကီးမီးယား ေရာဂါႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း---
အရြယ္ေရာက္ျပီးသူတိုင္းတြင္ ့ျဖစ္ပြားသည့္ လူကီးမီးယား (ရိုးတြင္းျခင္ဆီမွ ေသြးျဖဴသမ်ား အလြန္အမင္း ထုတ္လုပ္သည့္ေရာဂါ) ေရာဂါအတြက္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ကုစားႏိုင္ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာ အသစ္တခုအရ သိရျပန္သည္။
ျခင္ဆီကင္ဆာ---
မင္နီဆိတာ (1 MAYO) ေဆးခန္းမွ ဆရာဝန္မ်ားသည္ လူကီးမီးယား ေဝဒနာရွင္ေလးဦးအား လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို ေဆးအျဖစ္ တိုက္ေကၽြးခဲ့ရာ ေဝဒနာရွင္သံုးဦးသည္ ေရာဂါေဝဒနာမွ သက္သာေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္ဟု ဆိုသည္။
အဆိုပါ ေဝဒနာရွင္မ်ားသည္ နာတာရွည္ လူကီးမီးယား (CLL)ေဝဒနာရွင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဤေရာဂါသည္ ေသြးႏွင့္ျခင္ဆီတြင္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္ျပီး က်န္းမာေသာေသြးဆဲလ္မ်ားအစား မူမမွန္ေသာ ေသြးျဖဴဥမ်ား ထုတ္လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဆက္လက္ေလ့လာမႈအရ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတြင္ ပါဝင္ေသာ EGCG ၉ေခၚ) ဓာတ္ေပါင္းတမ်ိဳးသည္ လူကီးမီးယား ေဝဒနာရွင္မ်ားထံမွ ရယူခဲ့ေသာ ကင္ဆာဆဲလ္မ်ားကို စမ္းသပ္ျပြန္ထဲတြင္ထည့္၍ စမ္းသပ္ၾကည့္ရာ သတ္ျဖတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။
ယခင္ေလ့လာမႈမ်ားအရမူ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းႏွင့္ ယင္းမွထြက္ေသာ ေဆးဖက္ဝင္ပစၥည္းမ်ားသည္ ကင္ဆာေရာဂါကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္စြမ္းရွိေၾကာင္း သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။
အထူးသျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း၏စြမ္းရည္သည္ ကင္ဆာေရာဂါ၊ ႏွလ့ုးေရာဂါႏွင့္ အျခားေရာဂါဆိုးမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ေၾကာင္း ထပ္မံသိရွိရေလသည္။
လက္ဖက္၏ ဒ႑ာရီမ်ား---
လက္ဖက္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဒ႑ာရီ ပံုျပင္ မ်ားစြာရွိသည္။ ဟိုေရွးေရွးတုန္းက တရုတ္ျပည္၌ ရိုးသားျဖဴစင္လွေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးရွိသည္။ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ကိုးႏွစ္တိုင္တိုင္မအိပ္မေန တရားက်င့္ရန္ သစၥာအဓိ႒ာတန္ ျပဳထားေလသည္။ သို႔ေသာ္ ၃-ႏွစ္ၾကာေသာအခါ အမွတ္မထင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္ဟု ဆို၏။
ထိုကိုယ္ေတာ္ႀကီးသည္ မိမိသစၥာအဓိ႒ာန္ျပဳခ်က္ ပ်က္ျပယ္သြားသျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ဒဏ္ခတ္သည့္အေနျဖင့္ မိမိမ်က္ခြံလႊာမ်ားကို ဓားျဖင့္လွီးျပီး အေဝးသို႔ လႊင့္ပစ္ခဲ့သည္။ သူေတာ္စင္ရဟန္းႀကီး လႊင့္ပစ္လိုက္ေသာ ထိုမ်က္ခြံမ်ားက မၾကာမီအခ်ိန္တြင္ သစ္ပင္ငယ္ႏွစ္ပင္ ေပါက္လာသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုသစ္ပင္ႏွစ္ပင္မွာ လက္ဖက္ႏွစ္ပင္ ျဖစ္လာသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ လက္ဖက္ပင္ႏွစ္ပင္မွ မ်ိဳးပြားျပန္႔ပြားလာသည္ဟု တရုတ္ရိုးရာပံုျပင္က ဆိုသည္။
ျမန္မာ့လက္ဖက္ ဒ႑ာရီ---
ျမန္မာတို႔၏ သမိုင္းစကားအရမူ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးက လက္ဖက္၏မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ေပါင္းေလာင္း (ပေလာင္) လူမ်ိဳးမ်ားအား ေပးသနား၍ စိုက္ပ်ိဳးရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့သည္ဟု ဆိုထားသည္။
တဖန္ မင္းႀကီးသည္ အဆိုပါ လက္ဖက္ရြက္ႏုမ်ားကို စားၾကည့္ရာ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲရွိသည္။ ထိုအခါ လက္ဖက္ရြက္ကတံုးကို လက္ရံုးေပးတင္ျပီး လက္ႏွင့္ဖက္၍ အိပ္ရာ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုသည္မွ စ၍ ထိုအပင္ကို လက္ဖက္-ဟု သမုတ္ေၾကာင္း ေဝါဟာရလီနတၳဒီပနီက်မ္းတြင္ ညႊန္းဖြင့္ဆိုထားပါသည္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ (၁၁၆၂)ခုႏွစ္တြင္ သီဟိုကၽြန္း(ယခု သီရိလကၤာႏိုင္ငံ)မွ ရဟန္းသံဃာမ်ား အမရပူရျမိဳ႔ေတာ္သို႔ ၾကြလာသည္။ ထိုအခါ လက္ဖက္ကို ျပသ၍ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားၾကည့္ရာ “ဝတဝၯန” ေခၚဆိုေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ေလကိုပြားေစေသာအရြက္ဟု မိန္႔ဆိုျဖင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္လည္း လက္ဖက္ရည္အၾကမ္း ေသာက္လွ်င္ ေလအားေကာင္းလာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လက္ဖက္ကို---
၁။ နီလဗီဇံ
၂။ ေသသဇံ
၃။ ဝါတဝၯနံ -ဟု ပါဠိလိုေခၚဆိုေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။
အထူးသျဖင့္ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ လက္ဖက္ပင္မ်ား အဓိကစိုက္ပ်ိဳးရာေဒသ ျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း မိုးမိတ္၊ မို္င္းလံု၊ နမ့္ဆန္၊ မိုင္းေငါ့၊ ေက်ာက္မဲနယ္မ်ားမွ လက္ဖက္ေျခာက္ အထြက္မ်ားသည္။ ထို႔အျပင္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတို႔မွလည္း ထြက္ရွိၾကသည္။
တန္ခူးလ ဆန္းခါစတြင္ လက္ဖက္ပင္ကေလးမ်ားမွ ပုရစ္ရြက္ႏုမ်ား စတင္ထြက္လာသည္။ သၾကၤန္လက္ေဆးမိုး တျဖိဳက္ႏွစ္ျဖိဳက္ရြာအျပီးတြင္ လက္ဖက္ပင္မွ ရြက္ညႊန္႔သစ္တို႔ ေဝေဝဆာဆာ ထြက္လာၾကသည္။
လက္ဖက္ပင္မ်ားသည္ ေႏြး၍ေျမၾသဇာေကာင္းသည့္ ေျမမ်ားတြင္ ပို၍ျဖစ္ထြန္းသည္။ လက္ဖက္သည္ အပင္ငယ္မ်ိဳးျဖစ္၍ အျမဲထာဝရ စိမ္းလန္းစိုေျပေနသည္။ မျပဳျပင္ဘဲ ထားရွိပါက ေပ(၃၀)အထိ ျမင့္မားႏိုင္သည္။
သို႔ရာတြင္ လက္ဖက္ရြက္ကို ဆြတ္ခူးသူမ်ားမွာ ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးမ်ားသာ လုပ္ကိုင္ေလ့ရွိ ၾကသျဖင့္ ေလးေပ၊ ငါးေပခန္႔သာ အပင္ကို အျမင့္ထားေလ့ရွိၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ လက္ဖက္ရြက္ႏုကေလးမ်ားကို ဆြတ္ခူးရယူႏိုင္သည္။ လက္ဖက္စိုက္ခင္းမ်ားကိ္ု ေလွကားထစ္ စိုက္ကြင္းအျဖစ္ ေတာင္ခါးပန္းမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေလ့ရွိၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ဖက္ကို
၁။ လက္ဖက္ရည္ အဖန္ေျခာက္
၂။ လက္ဖက္ရည္ အခ်ိဳေျခာက္
၃။ လက္ဖက္စို
၄။ လက္ဖက္ဆီ ဟူ၍ ေလးမ်ိဳးေလးစား ခြဲျခားထားသည္။
ပန္းေပါင္းလက္ဖက္ေျခာက္---
လက္ဖက္သည္ လြယ္ကူစြာ အနံ႔ကူးလြယ္ေသာ သတၱိထူးရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရုတ္လူမ်ိဳးတို႔သည္ လက္ဖက္ေျခာက္ကို စံပယ္ပြင့္ႏွင့္ အျခားပန္းမ်ားျဖင့္ ေပါင္းတင္၍ ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္စြာတင္၍
ေစ်းကြက္ဖြင့္ ေရာင္းခ်ၾကသည္။
ဓာတ္သေဘာ---
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းသည္ ဖန္ခါးဆိမ့္အရသာ ရွိသည္။ အဖန္သည္လည္း အာေပါဓာတ္ (ေရ)၊ အခါးသည္ ဝါေယာဓာတ္ (ေလ)၊ အဆိမ့္ဓာတ္သည္ (ပထဝီဓာတ္)အားကို ျဖစ္ေစသည္။ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတြင္ ပထဝီဓာတ္ႏွင့္ အာေပါဓာတ္၊ ဝါေယာဓာတ္မ်ား ဦးစီးအားႀကီးေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပထဝီႏွင့္ အာေပါေဆာင္သည့္ ေဖာေရာင္ေနသူမ်ား၊ ေလခ်ဳပ္ေနသူမ်ား၊ ေသြးလာေနသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ခါးခါးႏွင့္ လံုးဝ မသင့္ေပ။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ခါးခါးႀကီးကို ေသာက္သံုးမိပါက မူးေဝထို္င္းမႈိင္းျပီး ေအာ့အန္ခ်င္သလို ျဖစ္လာတတ္ သည္။ ထိုအခါ ေျဖေဆးအျဖစ္ ထန္းလ်က္တလံုး၊ ႏွစ္လံုး စားေပးလိုက္ပါက အထက္ပါေဝဒနာမ်ားမွ သက္သာေပ်ာက္ကင္းသြားပါမည္။
တန္ေဆး လြန္ေဘး---
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို အက်ႀကီးျဖစ္ေအာင္ လက္ဖက္ေျခာက္ ခတ္ေသာက္ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္သည္။ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းသည္ ေဆးဖက္အလြန္ဝင္လွေသာ္လည္း တန္ေဆး လြန္ေဘးကို သတိထားကာ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ လက္ဖက္ေျခာက္ကိုခတ္၍ ေသာက္သင့္သည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို ေန႔စဥ္မွန္မွန္ ေသာက္သံုးေပးျခင္းျဖင့္ ေက်ာက္ကပ္အားကို ေကာင္းလာျခင္း၊ ဆီးေကာင္းျခင္း၊ ေသြးတိုးကို က်ဆင္းျခင္း၊ ႏွလံုးကို ပိုမိုအားေကာင္းလာေစျခင္းႏွင့္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္မည့္
ေဘးတို႔မွ ကင္းေဝးႏိုင္သည္ဟု အေနာက္တိုင္း ေဆးပညာရွင္ႀကီးမ်ားက အခိုင္အမာ ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။
ေမာင္ယဥ္ႏြယ္
က်မ္းကိုး---
၁။ နာနာနယ အာဟာရ စြယ္စံုက်မ္း (ဦးစံလွ)
၂။ ျပည္သူ႔ၾကားက တိုင္းရင္းေဆး (ေက်ာ္သိန္းထြန္း)
၃။ သုခခ်မ္းသာ က်န္းမာေရးမဂၢဇင္း (ႏိုဝင္ဘာလ ၂၀၀၄)
၄။ အာေရာဂ်ံ က်န္းမာေရး မဂၢဇင္း (ေမလ၊ ၂၀၀၆)
၅။ ေၾကးမံု သတင္းစာ (၁၈-၆-၂၀၀၆)
၆။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း (အတြဲ-၁)
အထက္ပါ သံခ်ိဳကဗ်ာစားသားကေလးသည္ ျမန္မာတို႔ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို စြဲမက္စြာေသာက္ေၾကာင္း
ေဖာ္ညႊန္းဖြင့္ဆို ေရးစပ္ထားသည္။ နံနက္အခ်ိန္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ အိပ္ရာမွ ႏိုးထလွ်င္ ႏိုးထခ်င္း
ႏႈတ္ခံတြင္းမ်ားကို သန္႔ရွင္းၾကသည္။ ျပီးလွ်င္ ထမင္းၾကမ္းကို လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတအိုးျဖင့္ ေသာက္၍ စားေလ့ရွိသည္။ ဤသည္မွာ ျမန္မာ့ဓေလ့တရပ္ ျဖစ္သည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို ေသာက္ေပးျခင္းျဖင့္ အၾကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ား ရရွိႏိုင္သည္။ ဉာဏ္မ်ား ပြင့္လင္းလာသည္။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကို ရႊင္လန္းလာသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ လက္ဖက္ေျခာက္၌ ကဖင္း(ေခၚ) ဓာတ္တမ်ိဳးတို႔ အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိပၸံဆရာက ဖြင့္ဆိုထားေလသည္။
အေနာက္တိုင္းေဆးပညာအျမင္ျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ျခင္းကို ေလ့လာၾကည့္ပါက ကဖင္းဓာတ္သည္ အစင္းပါၾကြက္သားတို႔ကို ျခယ္လွယ္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ ကဖင္းဓာတ္သည္ ဗဟိုအာရံုေၾကာ မ်ားကိုလည္း လႈံ႔ေဆာ္တက္ၾကြေစသည္။ အေမာအပန္းကိုလည္း ခံႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ ၄င္းအျပင္ ႏွလံုး၊ ၾကြက္သားေၾကာ (Smooth Muscle)ႏွင့္ ဆီးရႊင္မႈတို႔ကို အားေပးသည္။ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတြင္ ပါေသာ ကဖင္းဓာတ္သည္ ေက်ာက္ကပ္အတြင္း ေသြးလွည့္ပတ္မႈကို တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆီးရႊင္မႈကို ျဖစ္ေစသည္။ ထိုသို႔ ဆီးရႊင္ျခင္းေၾကာင့္ ေသြးတိုးျခင္းကို က်ဆင္းေစျပီး
ေက်ာက္ကပ္အားေကာင္းလာသည္။
ကိုလက္စထေရာ---
ဘလက္ဖက္ရည္အၾကမ္းကို ေသာက္ျခင္းျဖင့္ လူ၏ကိုယ္တြင္း လွည့္ပတ္လ်က္ရွိေသာ ေသြးထဲရွိ ကိုလက္စထေရာ အဆီဓာတ္ပမာဏကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္သည့္ သတၱိ္ရွိေၾကာင္းကို သုေတသီတို႔က
ေတြ႔ရွိထားျပီးျဖစ္သည္။ ေသြးထဲ၌ ကိုလက္စထေရာ ပမာဏမ်ားျခင္းသည္ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္
ေသြးေၾကာပိတ္ေရာဂါတို႔ ျဖစ္ပြားရန္ အေၾကာင္းရင္းတရပ္ ျဖစ္ပါသည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ေသြးတြင္းရွိ မေကာင္းသည့္ ကိုလက္စထေရာမ်ားကို ပ်မ္းမွ်(၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္သည္ဟု ဆိုထားသည္။
လက္ထက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ျခင္းသည္ ကင္ဆာေရာဂါကိုပါ ကာကြယ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုထားသည္။ (၁၉၉၉)ခုက ဂ်ပန္ႏိုင္င့တြင္ ေလ့လာမႈအရ တေန႔ လက္ဖက္ရည္ာကမ္း ဆယ္ခြက္ထက္မနည္း
ေသာက္ျခင္းသည္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္မႈကို ဟန္႔တားကာကြယ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။
ႏွလံုးက်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္---
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ အဆုတ္ေရာဂါ ျဖစ္ပြားႏိုင္သည့္ အနၲရာယ္မ်ားရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဤေရာဂါျဖစ္ပြားႏႈန္းသည္ ေဆးလိပ္ေသာက္သည့္ဓေလ့ အမ်ားဆံုးရွိေနသည့္ အာရွႏို္င္ငံမ်ာတးြင္ နည္းပါးလ်က္ရွိသည္ကို ေလ့လာေတြ႔ရွိရသည္။
ဤသို႔ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း နည္းပါးရျခင္းမွာ ေန႔စဥ္ေရေႏြးၾကမ္း
ေသာက္သံုးမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု သုေတသီမ်ားက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္သံုးမႈ ဓေလ့ေၾကာင့္ ႏွလံုးက်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္သည္။ ထို႔အျပင္ အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္ေၾကာင္း အေမရိကန္ျပည္၊ ေယးတကၠသိုလ္မွ သုေတသီးမ်ားက ေဆးဘက္ဆိုင္ရာဂ်ာနယ္တေစာင္တြင္ ေရးသားထားၾကသည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း(ေခၚ) ေရေႏြးၾကမ္းတြင္ ကတက္ခ်င္ (Catechin)အမည္ရွိ အက္ဆစ္ျဒပ္ေပါင္း ဓာတုပစၥည္းမ်ား စုေဝးပါရွိေၾကာင္း၊ ယင္းဓာတ္ေၾကာင့္ လူသားတို႔ ေရေႏြးၾကမ္းကို ေန႔စဥ္ေသာက္သံုး
ေပးျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးျပဳေၾကာင္း သုေတသီမ်ားက ဖြင့္ဆိုထားၾကသည္။
တရုတ္ ဂ်ပန္ႏွင့္ အာရွႏို္င္ငံမ်ားတြင္ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္သည့္ဓေလ့ ေရွးယခင္မွ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အထိရွိရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားတို႔အဖို႔ အထက္ပါသတင္းသည္ ဝမ္းသာဖြယ္ရာေကာင္းလွသည္။
လူကီးမီးယား ေရာဂါႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း---
အရြယ္ေရာက္ျပီးသူတိုင္းတြင္ ့ျဖစ္ပြားသည့္ လူကီးမီးယား (ရိုးတြင္းျခင္ဆီမွ ေသြးျဖဴသမ်ား အလြန္အမင္း ထုတ္လုပ္သည့္ေရာဂါ) ေရာဂါအတြက္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ကုစားႏိုင္ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာ အသစ္တခုအရ သိရျပန္သည္။
ျခင္ဆီကင္ဆာ---
မင္နီဆိတာ (1 MAYO) ေဆးခန္းမွ ဆရာဝန္မ်ားသည္ လူကီးမီးယား ေဝဒနာရွင္ေလးဦးအား လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို ေဆးအျဖစ္ တိုက္ေကၽြးခဲ့ရာ ေဝဒနာရွင္သံုးဦးသည္ ေရာဂါေဝဒနာမွ သက္သာေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္ဟု ဆိုသည္။
အဆိုပါ ေဝဒနာရွင္မ်ားသည္ နာတာရွည္ လူကီးမီးယား (CLL)ေဝဒနာရွင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဤေရာဂါသည္ ေသြးႏွင့္ျခင္ဆီတြင္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္ျပီး က်န္းမာေသာေသြးဆဲလ္မ်ားအစား မူမမွန္ေသာ ေသြးျဖဴဥမ်ား ထုတ္လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဆက္လက္ေလ့လာမႈအရ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတြင္ ပါဝင္ေသာ EGCG ၉ေခၚ) ဓာတ္ေပါင္းတမ်ိဳးသည္ လူကီးမီးယား ေဝဒနာရွင္မ်ားထံမွ ရယူခဲ့ေသာ ကင္ဆာဆဲလ္မ်ားကို စမ္းသပ္ျပြန္ထဲတြင္ထည့္၍ စမ္းသပ္ၾကည့္ရာ သတ္ျဖတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။
ယခင္ေလ့လာမႈမ်ားအရမူ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းႏွင့္ ယင္းမွထြက္ေသာ ေဆးဖက္ဝင္ပစၥည္းမ်ားသည္ ကင္ဆာေရာဂါကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္စြမ္းရွိေၾကာင္း သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။
အထူးသျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း၏စြမ္းရည္သည္ ကင္ဆာေရာဂါ၊ ႏွလ့ုးေရာဂါႏွင့္ အျခားေရာဂါဆိုးမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ေၾကာင္း ထပ္မံသိရွိရေလသည္။
လက္ဖက္၏ ဒ႑ာရီမ်ား---
လက္ဖက္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဒ႑ာရီ ပံုျပင္ မ်ားစြာရွိသည္။ ဟိုေရွးေရွးတုန္းက တရုတ္ျပည္၌ ရိုးသားျဖဴစင္လွေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးရွိသည္။ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ကိုးႏွစ္တိုင္တိုင္မအိပ္မေန တရားက်င့္ရန္ သစၥာအဓိ႒ာတန္ ျပဳထားေလသည္။ သို႔ေသာ္ ၃-ႏွစ္ၾကာေသာအခါ အမွတ္မထင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္ဟု ဆို၏။
ထိုကိုယ္ေတာ္ႀကီးသည္ မိမိသစၥာအဓိ႒ာန္ျပဳခ်က္ ပ်က္ျပယ္သြားသျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ဒဏ္ခတ္သည့္အေနျဖင့္ မိမိမ်က္ခြံလႊာမ်ားကို ဓားျဖင့္လွီးျပီး အေဝးသို႔ လႊင့္ပစ္ခဲ့သည္။ သူေတာ္စင္ရဟန္းႀကီး လႊင့္ပစ္လိုက္ေသာ ထိုမ်က္ခြံမ်ားက မၾကာမီအခ်ိန္တြင္ သစ္ပင္ငယ္ႏွစ္ပင္ ေပါက္လာသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုသစ္ပင္ႏွစ္ပင္မွာ လက္ဖက္ႏွစ္ပင္ ျဖစ္လာသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ လက္ဖက္ပင္ႏွစ္ပင္မွ မ်ိဳးပြားျပန္႔ပြားလာသည္ဟု တရုတ္ရိုးရာပံုျပင္က ဆိုသည္။
ျမန္မာ့လက္ဖက္ ဒ႑ာရီ---
ျမန္မာတို႔၏ သမိုင္းစကားအရမူ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးက လက္ဖက္၏မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ေပါင္းေလာင္း (ပေလာင္) လူမ်ိဳးမ်ားအား ေပးသနား၍ စိုက္ပ်ိဳးရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့သည္ဟု ဆိုထားသည္။
တဖန္ မင္းႀကီးသည္ အဆိုပါ လက္ဖက္ရြက္ႏုမ်ားကို စားၾကည့္ရာ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲရွိသည္။ ထိုအခါ လက္ဖက္ရြက္ကတံုးကို လက္ရံုးေပးတင္ျပီး လက္ႏွင့္ဖက္၍ အိပ္ရာ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုသည္မွ စ၍ ထိုအပင္ကို လက္ဖက္-ဟု သမုတ္ေၾကာင္း ေဝါဟာရလီနတၳဒီပနီက်မ္းတြင္ ညႊန္းဖြင့္ဆိုထားပါသည္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ (၁၁၆၂)ခုႏွစ္တြင္ သီဟိုကၽြန္း(ယခု သီရိလကၤာႏိုင္ငံ)မွ ရဟန္းသံဃာမ်ား အမရပူရျမိဳ႔ေတာ္သို႔ ၾကြလာသည္။ ထိုအခါ လက္ဖက္ကို ျပသ၍ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားၾကည့္ရာ “ဝတဝၯန” ေခၚဆိုေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ေလကိုပြားေစေသာအရြက္ဟု မိန္႔ဆိုျဖင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္လည္း လက္ဖက္ရည္အၾကမ္း ေသာက္လွ်င္ ေလအားေကာင္းလာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လက္ဖက္ကို---
၁။ နီလဗီဇံ
၂။ ေသသဇံ
၃။ ဝါတဝၯနံ -ဟု ပါဠိလိုေခၚဆိုေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။
အထူးသျဖင့္ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ လက္ဖက္ပင္မ်ား အဓိကစိုက္ပ်ိဳးရာေဒသ ျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း မိုးမိတ္၊ မို္င္းလံု၊ နမ့္ဆန္၊ မိုင္းေငါ့၊ ေက်ာက္မဲနယ္မ်ားမွ လက္ဖက္ေျခာက္ အထြက္မ်ားသည္။ ထို႔အျပင္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတို႔မွလည္း ထြက္ရွိၾကသည္။
တန္ခူးလ ဆန္းခါစတြင္ လက္ဖက္ပင္ကေလးမ်ားမွ ပုရစ္ရြက္ႏုမ်ား စတင္ထြက္လာသည္။ သၾကၤန္လက္ေဆးမိုး တျဖိဳက္ႏွစ္ျဖိဳက္ရြာအျပီးတြင္ လက္ဖက္ပင္မွ ရြက္ညႊန္႔သစ္တို႔ ေဝေဝဆာဆာ ထြက္လာၾကသည္။
လက္ဖက္ပင္မ်ားသည္ ေႏြး၍ေျမၾသဇာေကာင္းသည့္ ေျမမ်ားတြင္ ပို၍ျဖစ္ထြန္းသည္။ လက္ဖက္သည္ အပင္ငယ္မ်ိဳးျဖစ္၍ အျမဲထာဝရ စိမ္းလန္းစိုေျပေနသည္။ မျပဳျပင္ဘဲ ထားရွိပါက ေပ(၃၀)အထိ ျမင့္မားႏိုင္သည္။
သို႔ရာတြင္ လက္ဖက္ရြက္ကို ဆြတ္ခူးသူမ်ားမွာ ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးမ်ားသာ လုပ္ကိုင္ေလ့ရွိ ၾကသျဖင့္ ေလးေပ၊ ငါးေပခန္႔သာ အပင္ကို အျမင့္ထားေလ့ရွိၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ လက္ဖက္ရြက္ႏုကေလးမ်ားကို ဆြတ္ခူးရယူႏိုင္သည္။ လက္ဖက္စိုက္ခင္းမ်ားကိ္ု ေလွကားထစ္ စိုက္ကြင္းအျဖစ္ ေတာင္ခါးပန္းမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေလ့ရွိၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ဖက္ကို
၁။ လက္ဖက္ရည္ အဖန္ေျခာက္
၂။ လက္ဖက္ရည္ အခ်ိဳေျခာက္
၃။ လက္ဖက္စို
၄။ လက္ဖက္ဆီ ဟူ၍ ေလးမ်ိဳးေလးစား ခြဲျခားထားသည္။
ပန္းေပါင္းလက္ဖက္ေျခာက္---
လက္ဖက္သည္ လြယ္ကူစြာ အနံ႔ကူးလြယ္ေသာ သတၱိထူးရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရုတ္လူမ်ိဳးတို႔သည္ လက္ဖက္ေျခာက္ကို စံပယ္ပြင့္ႏွင့္ အျခားပန္းမ်ားျဖင့္ ေပါင္းတင္၍ ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္စြာတင္၍
ေစ်းကြက္ဖြင့္ ေရာင္းခ်ၾကသည္။
ဓာတ္သေဘာ---
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းသည္ ဖန္ခါးဆိမ့္အရသာ ရွိသည္။ အဖန္သည္လည္း အာေပါဓာတ္ (ေရ)၊ အခါးသည္ ဝါေယာဓာတ္ (ေလ)၊ အဆိမ့္ဓာတ္သည္ (ပထဝီဓာတ္)အားကို ျဖစ္ေစသည္။ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတြင္ ပထဝီဓာတ္ႏွင့္ အာေပါဓာတ္၊ ဝါေယာဓာတ္မ်ား ဦးစီးအားႀကီးေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပထဝီႏွင့္ အာေပါေဆာင္သည့္ ေဖာေရာင္ေနသူမ်ား၊ ေလခ်ဳပ္ေနသူမ်ား၊ ေသြးလာေနသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ခါးခါးႏွင့္ လံုးဝ မသင့္ေပ။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ခါးခါးႀကီးကို ေသာက္သံုးမိပါက မူးေဝထို္င္းမႈိင္းျပီး ေအာ့အန္ခ်င္သလို ျဖစ္လာတတ္ သည္။ ထိုအခါ ေျဖေဆးအျဖစ္ ထန္းလ်က္တလံုး၊ ႏွစ္လံုး စားေပးလိုက္ပါက အထက္ပါေဝဒနာမ်ားမွ သက္သာေပ်ာက္ကင္းသြားပါမည္။
တန္ေဆး လြန္ေဘး---
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို အက်ႀကီးျဖစ္ေအာင္ လက္ဖက္ေျခာက္ ခတ္ေသာက္ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္သည္။ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းသည္ ေဆးဖက္အလြန္ဝင္လွေသာ္လည္း တန္ေဆး လြန္ေဘးကို သတိထားကာ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ လက္ဖက္ေျခာက္ကိုခတ္၍ ေသာက္သင့္သည္။
လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို ေန႔စဥ္မွန္မွန္ ေသာက္သံုးေပးျခင္းျဖင့္ ေက်ာက္ကပ္အားကို ေကာင္းလာျခင္း၊ ဆီးေကာင္းျခင္း၊ ေသြးတိုးကို က်ဆင္းျခင္း၊ ႏွလံုးကို ပိုမိုအားေကာင္းလာေစျခင္းႏွင့္ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္မည့္
ေဘးတို႔မွ ကင္းေဝးႏိုင္သည္ဟု အေနာက္တိုင္း ေဆးပညာရွင္ႀကီးမ်ားက အခိုင္အမာ ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။
ေမာင္ယဥ္ႏြယ္
က်မ္းကိုး---
၁။ နာနာနယ အာဟာရ စြယ္စံုက်မ္း (ဦးစံလွ)
၂။ ျပည္သူ႔ၾကားက တိုင္းရင္းေဆး (ေက်ာ္သိန္းထြန္း)
၃။ သုခခ်မ္းသာ က်န္းမာေရးမဂၢဇင္း (ႏိုဝင္ဘာလ ၂၀၀၄)
၄။ အာေရာဂ်ံ က်န္းမာေရး မဂၢဇင္း (ေမလ၊ ၂၀၀၆)
၅။ ေၾကးမံု သတင္းစာ (၁၈-၆-၂၀၀၆)
၆။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း (အတြဲ-၁)
Subscribe to:
Posts (Atom)